< Juan 10 >

1 DE cierto, de cierto os digo: El que no entra por la puerta en el corral de las ovejas, mas sube por otra parte, el tal es ladrón y robador.
Yesus olaꞌ nendiꞌ nekendandaaꞌ esa nae, “Au ufadꞌe neu nggi ia, tebꞌe. Bibꞌi lombo naꞌena lalaet. Mete ma hambu atahori rala neu nda tungga lelesu a sa, te rala neu hene tungga lutu-mbaa, na, tebꞌe-tebꞌeꞌ, eni naꞌo.
2 Mas el que entra por la puerta, el pastor de las ovejas es.
Te mana rala neu tungga lelesu a, naeni bibꞌi lombo ra manatadꞌan mana naꞌabꞌoi se.
3 A éste abre el portero, y las ovejas oyen su voz: y á sus ovejas llama por nombre, y las saca.
Mana nanea lelesu a nahine manatadꞌa, de soi lelesu fee ne. Bibꞌi lombo ra o rahine manatadꞌa haran. Basa ma, mete ma nameli esa-esaꞌ naran, ara tungga e dea reu.
4 Y como ha sacado fuera todas las propias, va delante de ellas; y las ovejas le siguen, porque conocen su voz.
Leleꞌ ana no se dea reu, ana laoꞌ sia mataꞌ. Bibꞌi lombo ra tungga-tungga dean, huu ara rahine haran.
5 Mas al extraño no seguirán, antes huirán de él: porque no conocen la voz de los extraños.
Mete ma hambu atahori fo bibꞌi lombo ra nda rahine sa, na, ara nda tungga e sa. Te ara rela raꞌadodꞌooꞌ, huu ara nda rahine atahori fuiꞌ naa haran sa.”
6 Esta parábola les dijo Jesús; mas ellos no entendieron qué era lo que les decía.
Mae Yesus dui nekendandaaꞌ naa neu se, te ara nda rahine masud na saa sa boe.
7 Volvióles, pues, Jesús á decir: De cierto, de cierto os digo: Yo soy la puerta de las ovejas.
Basa ma Yesus tute nafadꞌe mbali se nae, “Au ufadꞌe mbali nggi ia, tebꞌe. Au onaꞌ lelesu sia bibꞌi lombo lalaet na.
8 Todos los que antes de mí vinieron, ladrones son y robadores; mas no los oyeron las ovejas.
Basa atahori mana rema raꞌahulu Au, Ara onaꞌ naꞌo re. Mae ara roꞌe rakandooꞌ a o, bibꞌi lombo ra nda rena atahori naa ra sa.
9 Yo soy la puerta: el que por mí entrare, será salvo; y entrará, y saldrá, y hallará pastos.
Boe ma, Au onaꞌ lelesu naa. Mete ma hambu esa nae nau rala neu tungga Au, Lamatualain nau fee masoi-masodꞌaꞌ neu e mia sala-kilu nara. Naa onaꞌ ana rala neu sia Lamatualain mamanan, tungga Au fo mana dadꞌi eni lelesun. Boe ma atahori mana rala neu tungga Au, eni laoꞌ sudꞌiꞌ a bee neu, ma hambu nanaa-nininu matetuꞌ a.
10 El ladrón no viene sino para hurtar, y matar, y destruir: yo he venido para que tengan vida, y para que [la] tengan en abundancia.
Naꞌo ra tao akaꞌ nemue-neanggiꞌ a, ara rema fo ramanaꞌo, tati-mbau risa, ma tao ralutu atahori masodꞌa nara. Te Au uma endi masodꞌa malole manaseliꞌ a, huu Au uma fo atahori bisa rasodꞌa no mole-dame ma masodꞌa ndoo-tetuꞌ a.
11 Yo soy el buen pastor: el buen pastor su vida da por las ovejas.
Au manatadꞌa maloleꞌ esa boe. Huu manatadꞌa maloleꞌ a nahehere fee aon losa mate, fo ona bee na bibꞌi lombo nara bisa rasodꞌa.
12 Mas el asalariado, y que no es el pastor, de quien no son propias las ovejas, ve al lobo que viene, y deja las ovejas, y huye, y el lobo las arrebata, y esparce las ovejas.
Te atahori mana tao ues fo bibꞌi lombo ra nda lamatuan sa, mete ma nita busa fui sa nema na, ana nela naꞌadodꞌooꞌ, hela bibꞌi lombo ra reu naa. Boe ma busa fui a edꞌa nala bibꞌi lombo ra, ma bibꞌi lombo laen ra rela sea-saranggaa.
13 Así que, el asalariado, huye, porque es asalariado, y no tiene cuidado de las ovejas.
Atahori mana tao ues a nela, huu eni tao ues sanggaꞌ a doiꞌ. Ana nda tao afiꞌ fo nanea malolole bibꞌi lombo naa ra sa.
14 Yo soy el buen pastor; y conozco mis [ovejas], y las mías me conocen.
Tebꞌe! Au onaꞌ manatadꞌa maloleꞌ a. Au uhine bibꞌi lombo nggara. Ma ara rahine Au boe.
15 Como el Padre me conoce, y yo conozco al Padre; y pongo mi vida por las ovejas.
Naa onaꞌ Amaꞌ sia sorga nahine Au, ma Au uhine Eni boe. Au uhehere fee Ao ngga losa mate, fo bibꞌi lombo nggara hambu masodꞌaꞌ.
16 También tengo otras ovejas que no son de este redil; aquéllas también me conviene traer, y oirán mi voz; y habrá un rebaño, y un pastor.
Au bibꞌi lombo laen nggara, nda feꞌe raꞌabꞌue ro bibꞌi lombo mana sia ia ra sa. Au musi uu mboo uꞌubꞌue se boe. Dei fo mete ma ara rena hara ngga, na rahine neuꞌ ena. Boe ma ara rema raꞌabꞌue dadꞌi nononggoꞌ esa mana naꞌena manatadꞌa esa boe.
17 Por eso me ama el Padre, porque yo pongo mi vida, para volverla á tomar.
Huu naa, Ama ngga sia sorga sue Au. Au uhehere fee Ao ngga losa mate, fo Au bisa usodꞌa baliꞌ.
18 Nadie me la quita, mas yo la pongo de mí mismo. Tengo poder para ponerla, y tengo poder para volverla á tomar. Este mandamiento recibí de mi Padre.
Nda hambu atahori raꞌasusuuꞌ Au fo mate sa, te Au mesaꞌ nggo mana uhehere fee Ao ngga losa mate. Au uꞌena hak fo fee ao ngga. Au o uꞌena hak haꞌi baliꞌ boe. Parendaꞌ ia, Au simbo mia Ama ngga sia sorga.”
19 Y volvió á haber disensión entre los Judíos por estas palabras.
Huu ara rena Yesus olaꞌ taꞌo naa, boe ma atahori Yahudi ra rareresi seluꞌ fai.
20 Y muchos de ellos decían: Demonio tiene, y está fuera de sí; ¿para qué le oís?
Hambu hetar mia sira rae, “Weh! Atahori ia, muluꞌ! Nitu sia ralan! Taꞌo bee de hei nau rena E?”
21 Decían otros: Estas palabras no son de endemoniado: ¿puede el demonio abrir los ojos de los ciegos?
Te hambu ruma fai rae, “Ia nda atahori muluꞌ a oꞌolan sa, to? Dedꞌea-oꞌolaꞌ onaꞌ naa, nda parna kalua mia nitu a bafan sa! Boe ma nitu ra nda tao fee atahori pokeꞌ ra rita baliꞌ sa, to?”
22 Y se hacía la fiesta de la dedicación en Jerusalem; y era invierno;
Leleꞌ naa, atahori Yahudi ra rae tao sira agama na fai malolen esa. Fai maloleꞌ naa, nandaa no fula-fai maꞌariniꞌ. Sia fefetas naa, atahori Yahudi ra rasanedꞌa leleꞌ atahori laen tao ranggenggeo Lamatualain Ume Hule-oꞌe Huuꞌ mana sia kota Yerusalem, basa ma ara tao rameu e de tabis seluꞌ e.
23 Y Jesús andaba en el templo por el portal de Salomón.
Yesus lao rereoꞌ Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a sodꞌan, sia mamanaꞌ fo ara babae rae, ‘Mane Soleman Ume Loos na’.
24 Y rodeáronle los Judíos y dijéronle: ¿Hasta cuándo nos has de turbar el alma? Si tú eres el Cristo, dínos[lo] abiertamente.
Boe ma atahori Yahudi ra malangga nara rema heo rala E rae, “Weh! hai musi mihani mikindoo losa fai hiraꞌ, dei fo hai feꞌe mihine ena? Mete ma Papa ia, naeni Kristus, na, tulun nefadꞌe relo-relo dei.”
25 Respondióles Jesús: Os [lo] he dicho, y no creéis: las obras que yo hago en nombre de mi Padre, ellas dan testimonio de mí;
Yesus nataa nae, “Au ufadꞌe memaꞌ ena, te hei nda nau mimihere sa. Tao-tao te, dala-dalaꞌ fo Au taoꞌ ra, basa se tunggaꞌ a Ama ngga parendan. Basa dalaꞌ naa ra ratudꞌu rae, Au ia, seka.
26 Mas vosotros no creéis, porque no sois de mis ovejas, como os he dicho.
Te hei nda mimihere Au sa, huu hei nda Au bibꞌi lombo nggara sa.
27 Mis ovejas oyen mi voz, y yo las conozco, y me siguen;
Huu Au bibꞌi lombo matetu ngga ra, rahine Au hara ngga. Ara o tungga Au boe. Ma Au uhine se boe.
28 Y yo les doy vida eterna: y no perecerán para siempre, ni nadie las arrebatará de mi mano. (aiōn g165, aiōnios g166)
Au fee se masodꞌa ndoo-tetuꞌ nda mana basaꞌ sa, ma ara nda saranggaa mia Lamatualain sa. Nda hambu atahori esa sa boe bisa rambas nala se mia Au sa. (aiōn g165, aiōnios g166)
29 Mi Padre que me [las] dió, mayor que todos es: y nadie [las] puede arrebatar de la mano de mi Padre.
Ama ngga sia sorga fee se reu Au ena. Eni manaseliꞌ lenaꞌ basa e. Naeni de nda hambu atahori esa bisa rambas nala se mia Eni liman sa.
30 Yo y el Padre una cosa somos.
Huu Au o Ama ngga, esa.”
31 Entonces volvieron á tomar piedras los Judíos para apedrearle.
Rena taꞌo naa, ma atahori Yahudi ra malangga nara oꞌo fatu lao esa fai, fo rae honda risa Yesus.
32 Respondióles Jesús: Muchas buenas obras os he mostrado de mi Padre; ¿por cuál obra de esas me apedreáis?
Boe ma Yesus nafadꞌe se nae, “Hee! Au utudꞌu dala maloleꞌ hetar mia Ama ngga ena. Hei mae mbia misa Au, mendiꞌ dala maloleꞌ bee?”
33 Respondiéronle los Judíos, diciendo: Por buena obra no te apedreamos, sino por la blasfemia; y porque tú, siendo hombre, te haces Dios.
Ara rataa rae, “Hai nda mbia nggo sa, huu tao dala maloleꞌ na. Te hai fee huku-dokiꞌ a neu nggo, huu muꞌumuti mala seli ena. Huu ho atahori, te soꞌu aom onaꞌ Lamatualain! Seli tebꞌe ia ma!”
34 Respondióles Jesús: ¿No está escrito en vuestra ley: Yo dije, Dioses sois?
Boe ma Yesus nataa nae, “Taꞌo bee? Sia agama hohoro-lalanen fo hei toꞌuꞌ a, nenesuraꞌ nae, ‘Au ufadꞌe memaꞌ ae, hei malangga ia ra, lamatuaꞌ’.
35 Si dijo, dioses, á aquellos á los cuales fué hecha palabra de Dios (y la Escritura no puede ser quebrantada);
Naa, hita tahine ena tae, basa mana nenesuraꞌ sia Lamatualain Susura Meumaren naa, tebꞌe, ma nda bisa neneose hendiꞌ sa. Lamatualain mesaꞌ ne mana nafadꞌe atahori nara nae, sira, ‘lamatuaꞌ’
36 ¿A quien el Padre santificó y envió al mundo, vosotros decís: Tú blasfemas, porque dije: Hijo de Dios soy?
Dadꞌi taꞌo bee de hei bisa olaꞌ mae Au uꞌumuti huu Au ae Au Lamatualain Anan? Nda masoꞌ dudꞌuꞌat sa! Huu Amaꞌ sia sorga mana dudꞌu nala Au, ma mana denu Au raefafoꞌ ia uma.
37 Si no hago obras de mi Padre, no me creáis.
Taꞌo ia. Mete ma Au nda ulalao Ama ngga ue-tataon sa, na, ama afiꞌ mimihere Au.
38 Mas si las hago, aunque á mí no creáis, creed á las obras; para que conozcáis y creáis que el Padre está en mí, y yo en el Padre.
Te Au ulalao ue-tataon ukundooꞌ a. Dadꞌi mae hei nda nau mimihere Au sa, te mbei anak a o, hei musi simbo manadadꞌi-manaseliꞌ fo Au taoꞌ ra. No taꞌo naa, hei bisa mihine mae, Ama ngga nenepaꞌa no Au. Ma Au o nenepaꞌa o Ama ngga boe.”
39 Y procuraban otra vez prenderle; mas él se salió de sus manos;
Basa ma ara sobꞌa humu seluꞌ E, te nda rala E sa.
40 Y volvióse tras el Jordán, á aquel lugar donde primero había estado bautizando Juan; y estúvose allí.
Boe ma Yesus neu seluꞌ sia loe Yarden bobꞌoan, sia mamanaꞌ fefeun fo dalahulun Yohanis sarani atahori ra. De Ana leo naꞌatataaꞌ sia naa.
41 Y muchos venían á él, y decían: Juan, á la verdad, ninguna señal hizo; mas todo lo que Juan dijo de éste, era verdad.
Atahori hetar rema sangga E. Boe ma ara ola-olaꞌ rae, “Yohanis nda tao manadadꞌi-manaseliꞌ saa sa boe. Te basa oꞌolan soꞌal Yesus ia, tebꞌe, e!”
42 Y muchos creyeron allí en él.
Boe ma atahori hetar ramahere E sia naa.

< Juan 10 >