< Job 9 >

1 Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
Job ni bout a pathung teh,
2 Ciertamente yo conozco que es así: ¿y cómo se justificará el hombre con Dios?
Hetheh doeh tie hah atangcalah ka panue, hateiteh, Cathut e hmalah bangtelamaw tami teh a lan thai han.
3 Si quisiere contender con él, no le podrá responder á una [cosa] de mil.
Ama oun han ka ngai e awm pawiteh, avai 1,000 touh dawkvah vai touh boehai pathung thai mahoeh.
4 El es sabio de corazón, y poderoso en fortaleza: ¿quién se endureció contra él, y quedó en paz?
Cathut teh, lungkaang poung e, athakaawme thayung lah ao. Ama taranlahoi lung ka patak sak e, a lam ka cawn e apimaw kaawm boi.
5 Que arranca los montes con su furor, y no conocen quién los trastornó:
Monnaw hah a puen teh, a lungkhueknae hoi a pathung torei teh, panuek awh hoeh.
6 Que remueve la tierra de su lugar, y hace temblar sus columnas:
Talai a onae hmuen koehoi a kâhuet teh, a khomnaw hah koung a kâhuet sak.
7 Que manda al sol, y no sale; y sella las estrellas:
Kanî hah kâ a poe teh, tâcawt hoeh. Âsi angnae hah muen a ramuk.
8 El que extiende solo los cielos, y anda sobre las alturas de la mar:
Ama dueng lahoi kalvan hah a ramuk teh, tuipui tuicapa van a cei.
9 El que hizo el Arcturo, y el Orión, y las Pléyadas, y los lugares secretos del mediodía:
Ama ni Latum, Kangduetaphai, Baritca, hoi akalae âsinaw hah a sak.
10 El que hace cosas grandes é incomprensibles, y maravillosas, sin número.
Be panue thai hoeh e hnokalen e hai, touk thai hoeh e kângairu hnonaw hah a sak.
11 He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; y pasará, y no lo entenderé.
Ka teng vah a cei ei ama teh, ka hmawt hoeh. Na ceihlawi e hai ka panuek hoeh.
12 He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá, Qué haces?
Ama ni lat pawiteh, apinimaw a haw pouh thai han. Apinimaw bangmaw na sak, atipouh thai han.
13 Dios no tornará atrás su ira, y debajo de él se encorvan los que ayudan á los soberbios.
A lungkhueknae dawk hoi, Cathut ni kamlang takhai mahoeh toe. A khok rahim vah tami kâoup e kabawmnaw teh a tabut awh.
14 ¿Cuánto menos le responderé yo, y hablaré con él palabras estudiadas?
Kai ni ama teh bangtelamaw, ka pathung thai han. Ama oun nahanelah, bangpatet e lawk maw kârawi han
15 Que aunque fuese yo justo, no responderé; antes habré de rogar á mi juez.
Bangtelah kalan nakunghai, ama teh ka pathung thai mahoeh. Kai lawkcengkung koe pahrennae doeh ka hei hnawn han.
16 Que si yo le invocase, y él me respondiese, aun no creeré que haya escuchado mi voz.
Ka kaw pawiteh, ama ni na pato han. Ama ni ka lawk na thai pouh hane ka yuem hoeh.
17 Porque me ha quebrado con tempestad, y ha aumentado mis heridas sin causa.
Bangkongtetpawiteh, kahlî kathout ni na hmang teh, a khuekhaw awm laipalah ka hmânaw hah a kampai sak.
18 No me ha concedido que tome mi aliento; mas hame hartado de amarguras.
Ka kâha thai laipalah, reithai hoi na kawi sak.
19 Si [habláremos] de [su] potencia, fuerte por cierto es; si de juicio, ¿quién me emplazará?
A thasainae dawkvah ama teh, athakaawme lah ao. A lannae, kong dawk tetpawiteh, lawkcengnae dawk apinimaw ka hnin hah a khoe thai han.
20 Si yo me justificare, me condenará mi boca; si [me dijere] perfecto, esto me hará inicuo.
Ka kuep nakunghai, ka pahni ni yon na pen han, tanouk hanelah kaawm hoeh nakunghai, ka lanhoehnae hah a kamnue sak han.
21 [Bien que] yo [fuese] íntegro, no conozco mi alma: reprocharé mi vida.
Toun hoeh nahanlah ka o. Hateiteh, ka kâpanuek hoeh, ka hringnae heh ka hnueai toe.
22 Una cosa resta que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.
Be kâvan doeh. Hat dawk nahoehmaw, tamikathoutnaw hoi toun han kaawm hoeh e hoi, be raphoe han telah ka dei vaw.
23 Si azote mata de presto, ríese de la prueba de los inocentes.
Hemnae ni vai touh hoi thet boipawiteh, kayonhoehe khangnae teh, a panuikhai han.
24 La tierra es entregada en manos de los impíos, y él cubre el rostro de sus jueces. Si no [es él], ¿quién [es]? ¿dónde está?
Talai heh tamikathout e kut dawk poe lah ao teh, a lawkcengkungnaw e minhmai a ramuk. Ahni hoehpawiteh, api han na maw.
25 Mis días han sido más ligeros que un correo; huyeron, y no vieron el bien.
Ka hninnaw hateh, ka yawng e hlak hai hoe a rang, a kamleng awh teh, hawinae hmawt awh hoeh.
26 Pasaron cual navíos veloces: como el águila que se arroja á la comida.
Karang poung e lawng patetlah a khup teh, Mataw ni moithang a ka cawp e patetlah a rang.
27 Si digo: Olvidaré mi queja, dejaré mi aburrimiento, y esforzaréme:
Ka phuenangnae ka pahnim vaiteh, ka lungmathoenae minhmai he ka ta vaiteh, minhmai kapancala ka o han ka ti navah,
28 Contúrbanme todos mis trabajos; sé que no me darás por libre.
Ka khangnae naw pueng heh, makkhak ka taki teh, tamikayon hoeh e lah na pouk hoeh langvaih tie hah ka panue.
29 Yo soy impío, ¿para qué trabajaré en vano?
Yon pen e lah kaawm pawiteh, bangdawkmaw ahrawnghrang e meng ka tawk han.
30 Aunque me lave con aguas de nieve, y limpie mis manos con la misma limpieza,
Tadamtui hoi ka kamhluk nakunghai, ka kut heh sapet hoi ka kamsin nakunghai,
31 Aun me hundirás en el hoyo, y mis propios vestidos me abominarán.
tangdong dawk na tâkhawng teh, ka khohna ni patenghai na panuet han doeh.
32 Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, y vengamos juntamente á juicio.
Bangkongtetpawiteh, lawkcengnae koe rei cet vaiteh, ama teh ka pathung thai nahanelah, ama teh tami lah tho hoeh.
33 No hay entre nosotros árbitro que ponga su mano sobre nosotros ambos.
Maimouh roi e van kut ka toung hanelah, maimae rahak laicei awm hoeh.
34 Quite de sobre mí su vara, y su terror no me espante.
Kai koe e sonron lat naseh taki a thonae ni na taket sak hanh seh.
35 Entonces hablaré, y no le temeré: porque así no estoy en mí mismo.
Hatdawkvah ama taket laipalah lawk hah ka dei han. Hateiteh, kai koevah hottelah bout awm kalawn hoeh.

< Job 9 >