< Job 34 >

1 ADEMÁS respondió Eliú, y dijo:
Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:
2 Oid, sabios, mis palabras; y vosotros, doctos, estadme atentos.
Audite sapientes verba mea, et eruditi auscultate me:
3 Porque el oído prueba las palabras, como el paladar gusta para comer.
Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
4 Escojamos para nosotros el juicio, conozcamos entre nosotros cuál [sea] lo bueno:
Iudicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 Porque Job ha dicho: Yo soy justo, y Dios me ha quitado mi derecho.
Quia dixit Iob: Iustus sum, et Deus subvertit iudicium meum.
6 ¿He de mentir yo contra mi razón? Mi saeta es gravosa sin [haber yo] prevaricado.
In iudicando enim me, mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 ¿Qué hombre hay como Job, que bebe el escarnio como agua?
Quis est vir ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam:
8 Y va en compañía con los que obran iniquidad, y anda con los hombres maliciosos.
Qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
9 Porque ha dicho: De nada servirá al hombre el conformar su voluntad con Dios.
Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 Por tanto, varones de seso, oidme: Lejos esté de Dios la impiedad, y del Omnipotente la iniquidad.
Ideo viri cordati audite me, absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 Porque él pagará al hombre según su obra, y él le hará hallar conforme á su camino.
Opus enim hominis reddet ei, et iuxta vias singulorum restituet eis.
12 Sí, por cierto, Dios no hará injusticia, y el Omnipotente no pervertirá el derecho.
Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet iudicium.
13 ¿Quién visitó por él la tierra? ¿y quién puso en orden todo el mundo?
Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem, quem fabricatus est?
14 Si él pusiese sobre el [hombre] su corazón, y recogiese así su espíritu y su aliento,
Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 Toda carne perecería juntamente, y el hombre se tornaría en polvo.
Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 Si pues [hay en ti] entendimiento, oye esto: escucha la voz de mis palabras.
Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei.
17 ¿Enseñorearáse el que aborrece juicio? ¿y condenarás tú al que es tan justo?
Numquid qui non amat iudicium, sanari potest? et quomodo tu eum, qui iustus est, in tantum condemnas?
18 ¿Hase de decir al rey: Perverso; y á los príncipes: Impíos?
Qui dicit regi, apostata: qui vocat duces impios:
19 ¿[Cuánto menos á] aquel que no hace acepción de personas de príncipes, ni el rico es de él más respetado que el pobre? porque todos son obras de sus manos.
Qui non accipit personas principum: nec cognovit tyrannum, cum disceptaret contra pauperum: opus enim manuum eius sunt universi.
20 En un momento morirán, y á media noche se alborotarán los pueblos, y pasarán, y sin mano será quitado el poderoso.
Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi, et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 Porque sus ojos están sobre los caminos del hombre, y ve todos sus pasos.
Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 No hay tinieblas ni sombra de muerte donde se encubran los que obran maldad.
Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem.
23 No carga pues él al hombre más [de lo justo], para que vaya con Dios á juicio.
Neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in iudicium.
24 El quebrantará á los fuertes sin pesquisa, y hará estar otros en su lugar.
Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 Por tanto él hará notorias las obras de ellos, cuando los trastornará en la noche, y serán quebrantados.
Novit enim opera eorum: et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 Como á malos los herirá en lugar donde sean vistos:
Quasi impios percussit eos in loco videntium.
27 Por cuanto así se apartaron de él, y no consideraron todos sus caminos;
Qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias eius intelligere noluerunt:
28 Haciendo venir delante de él el clamor del pobre, y que oiga el clamor de los necesitados.
Ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 Y si él diere reposo, ¿quién inquietará? si escondiere el rostro, ¿quién lo mirará? [Esto] sobre una nación, y lo mismo sobre un hombre;
Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum et super gentes et super omnes homines?
30 Haciendo que no reine el hombre hipócrita para vejaciones del pueblo.
Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 De seguro conviene se diga á Dios: Llevado he ya [castigo], no [más] ofenderé:
Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 Enséñame tú lo que yo no veo: que si hice mal, no lo haré más.
Si erravi, tu doce me: si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 ¿[Ha de ser eso] según tu mente? El te retribuirá, ora rehuses, ora aceptes, y no yo: di si no, lo que tú sabes.
Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
34 Los hombres de seso dirán conmigo, y el hombre sabio me oirá:
Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 Que Job no habla con sabiduría, y que sus palabras no son con entendimiento.
Iob autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 Deseo yo que Job sea probado ampliamente, á causa de sus respuestas por los hombres inicuos.
Pater mi, probetur Iob usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis.
37 Porque á su pecado añadió impiedad: bate las manos entre nosotros, y contra Dios multiplica sus palabras.
Quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum.

< Job 34 >