< Job 33 >

1 POR tanto, Job, oye ahora mis razones, y escucha todas mis palabras.
Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
2 He aquí yo abriré ahora mi boca, y mi lengua hablará en mi garganta.
Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 Mis razones [declararán] la rectitud de mi corazón, y mis labios proferirán pura sabiduría.
Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 El espíritu de Dios me hizo, y la inspiración del Omnipotente me dió vida.
Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 Si pudieres, respóndeme; dispón [tus palabras], está delante de mí.
Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
6 Heme aquí á mí en lugar de Dios, conforme á tu dicho: de lodo soy yo también formado.
Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
7 He aquí que mi terror no te espantará, ni mi mano se agravará sobre ti.
Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
8 De cierto tú dijiste á oídos míos, y yo oí la voz de tus palabras [que decían]:
Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 Yo soy limpio y sin defecto; y soy inocente, y no hay maldad en mí.
Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 He aquí que él buscó achaques contra mí, y me tiene por su enemigo;
Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
11 Puso mis pies en el cepo, y guardó todas mis sendas.
Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.
12 He aquí en esto no has hablado justamente: yo te responderé que mayor es Dios que el hombre.
Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.
13 ¿Por qué tomaste pleito contra él? Porque él no da cuenta de ninguna de sus razones.
Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 Sin embargo, en una ó en dos [maneras] habla Dios; [mas el hombre] no entiende.
Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 Por sueño de visión nocturna, cuando el sueño cae sobre los hombres, cuando se adormecen sobre el lecho;
Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:
16 Entonces revela al oído de los hombres, y les señala su consejo;
Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
17 Para quitar al hombre de [su] obra, y apartar del varón la soberbia.
Ut avertat hominem ab his, quæ facit, et liberet eum de superbia:
18 Detendrá su alma de corrupción, y su vida de que pase á cuchillo.
Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.
19 También sobre su cama es castigado con dolor fuerte en todos sus huesos,
Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.
20 Que le hace que su vida aborrezca el pan, y su alma la comida suave.
Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
21 Su carne desfallece sin verse, y sus huesos, que antes no se veían, aparecen.
Tabescet caro eius, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
22 Y su alma se acerca al sepulcro, y su vida á los que causan la muerte.
Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.
23 Si tuviera cerca de él [algún] elocuente anunciador muy escogido, que anuncie al hombre su deber;
Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis æquitatem:
24 Que le diga que [Dios] tuvo de él misericordia, que lo libró de descender al sepulcro, que halló redención:
Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
25 Enterneceráse su carne más que de niño, volverá á los días de su mocedad.
Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
26 Orará á Dios, y le amará, y verá su faz con júbilo: y él restituirá al hombre su justicia.
Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
27 El mira sobre los hombres; y [el que] dijere: Pequé, y pervertí lo recto, y no me ha aprovechado;
Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.
28 [Dios] redimirá su alma, que no pase al sepulcro, y su vida se verá en luz.
Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
29 He aquí, todas estas cosas hace Dios dos y tres veces con el hombre;
Ecce, hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.
30 Para apartar su alma del sepulcro, y para iluminarlo con la luz de los vivientes.
Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
31 Escucha, Job, y óyeme; calla, y yo hablaré.
Attende Iob, et audi me: et tace, dum loquor.
32 Que si tuvieres razones, respóndeme: habla, porque yo te quiero justificar.
Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.
33 Y si no, óyeme tú á mí; calla, y enseñarte he sabiduría.
Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.

< Job 33 >