Job 31

1 HICE pacto con mis ojos: ¿cómo pues había yo de pensar en virgen?

Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?

2 Porque ¿qué galardón [me daría] de arriba Dios, y qué heredad el Omnipotente de las alturas?

Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?

3 ¿No hay quebrantamiento para el impío, y extrañamiento para los que obran iniquidad?

Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?

4 ¿No ve él mis caminos, y cuenta todos mis pasos?

Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?

5 Si anduve con mentira, y si mi pie se apresuró á engaño,

Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;

6 Péseme Dios en balanzas de justicia, y conocerá mi integridad.

To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.

7 Si mis pasos se apartaron del camino, y si mi corazón se fué tras mis ojos, y si algo se apegó á mis manos,

Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;

8 Siembre yo, y otro coma, y mis verduras sean arrancadas.

Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.

9 Si fué mi corazón engañado acerca de mujer, y si estuve acechando á la puerta de mi prójimo:

Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;

10 Muela para otro mi mujer, y sobre ella otros se encorven.

To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.

11 Porque es maldad é iniquidad, que han de castigar los jueces.

[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;

12 Porque es fuego que devoraría hasta el sepulcro, y desarraigaría toda mi hacienda.

To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.

13 Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, cuando ellos pleitearan conmigo,

Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;

14 ¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? y cuando él visitara, ¿qué le respondería yo?

Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?

15 El que en el vientre me hizo á mí, ¿no lo hizo á él? ¿y no nos dispuso uno mismo en la matriz?

Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?

16 Si estorbé el contento de los pobres, é hice desfallecer los ojos de la viuda;

Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;

17 Y si comí mi bocado solo, y no comió de él el huérfano;

Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;

18 (Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre, y desde el vientre de mi madre fuí guía de la viuda; )

(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);

19 Si he visto que pereciera alguno sin vestido, y al menesteroso sin cobertura;

Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;

20 Si no me bendijeron sus lomos, y del vellón de mis ovejas se calentaron;

Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;

21 Si alcé contra el huérfano mi mano, aunque viese que me ayudarían en la puerta;

Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;

22 Mi espalda se caiga de mi hombro, y mi brazo sea quebrado de mi canilla.

Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.

23 Porque temí el castigo de Dios, contra cuya alteza yo no tendría poder.

Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].

24 Si puse en oro mi esperanza, y dije al oro: Mi confianza [eres] tú;

Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;

25 Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, y de que mi mano hallase mucho;

Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;

26 Si he mirado al sol cuando resplandecía, y á la luna cuando iba hermosa,

Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;

27 Y mi corazón se engañó en secreto, y mi boca besó mi mano:

A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;

28 Esto también fuera maldad juzgada; porque habría negado al Dios soberano.

I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.

29 Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, y me regocijé cuando le halló el mal;

Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;

30 (Que ni aun entregué al pecado mi paladar, pidiendo maldición para su alma; )

(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);

31 Cuando mis domésticos decían: ¡Quién nos diese de su carne! nunca nos hartaríamos.

Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.

32 El extranjero no tenía fuera la noche; mis puertas abría al caminante.

Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.

33 Si encubrí, como los hombres mis prevaricaciones, escondiendo en mi seno mi iniquidad;

Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;

34 Porque quebrantaba á la gran multitud, y el menosprecio de las familias me atemorizó, y callé, y no salí de mi puerta:

Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?

35 ¡Quién me diera quien me oyese! He aquí mi impresión [es] que el Omnipotente testificaría por mí, aunque mi adversario me hiciera el proceso.

Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.

36 Ciertamente yo lo llevaría sobre mi hombro, y me lo ataría en lugar de corona.

Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?

37 Yo le contaría el número de mis pasos, y como príncipe me llegaría á él.

Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.

38 Si mi tierra clama contra mí, y lloran todos sus surcos;

Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;

39 Si comí su sustancia sin dinero, ó afligí el alma de sus dueños;

Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;

40 En lugar de trigo me nazcan abrojos, y espinas en lugar de cebada. Acábanse las palabras de Job.

Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.