Job 31
1 HICE pacto con mis ojos: ¿cómo pues había yo de pensar en virgen?
Uczyniłem przymierze z oczyma swemi, abym nie pomyślał o pannie.
2 Porque ¿qué galardón [me daría] de arriba Dios, y qué heredad el Omnipotente de las alturas?
Bo cóż za dział od Boga z góry? a co za dziedzictwo Wszechmocnego z wysokości?
3 ¿No hay quebrantamiento para el impío, y extrañamiento para los que obran iniquidad?
Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?
4 ¿No ve él mis caminos, y cuenta todos mis pasos?
Azaż on nie widzi dróg moich, a wszystkich kroków moich nie liczy?
5 Si anduve con mentira, y si mi pie se apresuró á engaño,
Jeźlim chodził w kłamstwie, a spieszyła się na zdradę noga moja:
6 Péseme Dios en balanzas de justicia, y conocerá mi integridad.
Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.
7 Si mis pasos se apartaron del camino, y si mi corazón se fué tras mis ojos, y si algo se apegó á mis manos,
Jeźliż ustąpiła noga moja z drogi, a za oczyma memi szłoli serce moje, i do rąk moich jeźliż przylgnęła jaka zmaza:
8 Siembre yo, y otro coma, y mis verduras sean arrancadas.
Tedy niechże ja sieję, a inszy niech pożywa, a moje latorośle niech będą wykorzenione.
9 Si fué mi corazón engañado acerca de mujer, y si estuve acechando á la puerta de mi prójimo:
Jeźli zwiedzione jest serce moje do niewiasty, i jeźlim czyhał u drzwi przyjaciela mego:
10 Muela para otro mi mujer, y sobre ella otros se encorven.
Niechajże mele innemu żona moja, a niechaj się nad nią inni schylają.
11 Porque es maldad é iniquidad, que han de castigar los jueces.
Boć to jest sprosny występek, a nieprawość osądzenia godna,
12 Porque es fuego que devoraría hasta el sepulcro, y desarraigaría toda mi hacienda.
Gdyż ten ogień aż do zatracenia pożera, a dochody moje wszystkie wykorzenić może.
13 Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, cuando ellos pleitearan conmigo,
Jeźlim stronił od sądu z sługą moim, albo z służebnicą moją, gdy ze mną sprzeczkę mieli,
14 ¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? y cuando él visitara, ¿qué le respondería yo?
(Bo cóżbym czynił, gdyby powstał Bóg? albo gdyby pytał, cobym mu odpowiedział?
15 El que en el vientre me hizo á mí, ¿no lo hizo á él? ¿y no nos dispuso uno mismo en la matriz?
Izaż nie ten, który mię w żywocie uczynił, nie uczynił też i onego? a nie onże nas sam w żywocie wykształtował?)
16 Si estorbé el contento de los pobres, é hice desfallecer los ojos de la viuda;
Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;
17 Y si comí mi bocado solo, y no comió de él el huérfano;
Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;
18 (Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre, y desde el vientre de mi madre fuí guía de la viuda; )
(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)
19 Si he visto que pereciera alguno sin vestido, y al menesteroso sin cobertura;
Jeźliżem widział kogo ginącego dla tego, że szaty nie miał, a nie dałem żebrakowi odzienia;
20 Si no me bendijeron sus lomos, y del vellón de mis ovejas se calentaron;
Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;
21 Si alcé contra el huérfano mi mano, aunque viese que me ayudarían en la puerta;
Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:
22 Mi espalda se caiga de mi hombro, y mi brazo sea quebrado de mi canilla.
Tedy niech odpadnie łopatka moja od plec swych, a ramię moje z stawu swego niech wytracone będzie.
23 Porque temí el castigo de Dios, contra cuya alteza yo no tendría poder.
Albowiem lękałem się skruszenia od Boga, a przed jego zacnością nie mógłbym się ostać.
24 Si puse en oro mi esperanza, y dije al oro: Mi confianza [eres] tú;
Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje;
25 Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, y de que mi mano hallase mucho;
Jeźlim się weselił z wielu bogactw moich, a iż wiele nabyła ręka moja;
26 Si he mirado al sol cuando resplandecía, y á la luna cuando iba hermosa,
Jeźlim patrzał na światłość słońca, gdy świeciło, a na miesiąc, gdy wspaniało chodził;
27 Y mi corazón se engañó en secreto, y mi boca besó mi mano:
I dało się uwieść potajemnie serce moje, a całowały rękę moję usta moje:
28 Esto también fuera maldad juzgada; porque habría negado al Dios soberano.
I toćby była nieprawość osądzenia godna; bobym się tem zaprzał Boga z wysokości.
29 Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, y me regocijé cuando le halló el mal;
Jeźliżem się weselił z upadku nienawidzącego mię, a jeźlim się cieszył, gdy mu się źle powodziło.
30 (Que ni aun entregué al pecado mi paladar, pidiendo maldición para su alma; )
(I owszem nie dałem zgrzeszyć ustom moim, abym miał żądać przeklęstwa duszy jego.)
31 Cuando mis domésticos decían: ¡Quién nos diese de su carne! nunca nos hartaríamos.
Azaż nie mawiali domownicy moi: Oby nam kto dał mięsa tego, nie możemy się i najeść?
32 El extranjero no tenía fuera la noche; mis puertas abría al caminante.
Bo gość nie nocował na dworze, a drzwi moje otwierałem podróżnemu.
33 Si encubrí, como los hombres mis prevaricaciones, escondiendo en mi seno mi iniquidad;
Jeźlim zakrywał, jako ludzie zwykli, przestępstwa moje, i chowałem w skrytości mojej nieprawość moję;
34 Porque quebrantaba á la gran multitud, y el menosprecio de las familias me atemorizó, y callé, y no salí de mi puerta:
I choćbym był mógł potłumić zgraję wielką, jednak i najpodlejszy z domu ustraszył mię; przetożem milczał, i nie wychodziłem ze drzwi.
35 ¡Quién me diera quien me oyese! He aquí mi impresión [es] que el Omnipotente testificaría por mí, aunque mi adversario me hiciera el proceso.
Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.
36 Ciertamente yo lo llevaría sobre mi hombro, y me lo ataría en lugar de corona.
Czylibym jej na ramieniu swojem nie nosił? a nie przywiązałbym jej sobie miasto korony?
37 Yo le contaría el número de mis pasos, y como príncipe me llegaría á él.
Liczbę kroków moich oznajmiłbym mu; jako do książęcia przystąpiłbym do niego.
38 Si mi tierra clama contra mí, y lloran todos sus surcos;
Jeźliż przeciw mnie ziemia moja wołała, a jeźliże z nią społem zagony jej płakały;
39 Si comí su sustancia sin dinero, ó afligí el alma de sus dueños;
Jeźliżem pożytków jej używał bez pieniędzy, i jeźlim do wzdychania przywodził dzierżawców jej:
40 En lugar de trigo me nazcan abrojos, y espinas en lugar de cebada. Acábanse las palabras de Job.
Miasto pszenicy niech wznijdzie oset, a miasto jęczmienia kąkol. Tu się skończyły słowa Ijobowe.
