Job 20

1 Y RESPONDIÓ Sophar Naamathita, y dijo:

Και απεκρίθη Σωφάρ ο Νααμαθίτης και είπε·

2 Por cierto mis pensamientos me hacen responder, y por tanto me apresuro.

Διά τούτο οι στοχασμοί μου με κινούσιν εις το να αποκριθώ, και διά τούτο σπεύδω.

3 La reprensión de mi censura he oído, y háceme responder el espíritu de mi inteligencia.

Ήκουσα την εις εμέ ονειδιστικήν επίπληξιν, και το πνεύμα της συνέσεως μου με κάμνει να αποκριθώ.

4 ¿No sabes esto que fué siempre, desde el tiempo que fué puesto el hombre sobre la tierra,

Δεν γνωρίζεις τούτο παλαιόθεν αφ' ότου ο άνθρωπος ετέθη επί της γης,

5 Que la alegría de los impíos es breve, y el gozo del hipócrita por un momento?

ότι ο θρίαμβος των ασεβών είναι ολιγοχρόνιος, και η χαρά του υποκριτού στιγμαία.

6 Si subiere su altivez hasta el cielo, y su cabeza tocare en las nubes,

Και αν το μεγαλείον αυτού αναβή εις τους ουρανούς και η κεφαλή αυτού φθάση έως των νεφελών,

7 Con su estiércol perecerá para siempre: los que le hubieren visto, dirán: ¿Qué es de él?

θέλει αφανισθή διαπαντός ως κόπρος αυτού· όσοι έβλεπον αυτόν θέλουσι λέγει, Που εκείνος;

8 Como sueño volará, y no será hallado: y disiparáse como visión nocturna.

θέλει πετάξει ως όνειρον και δεν θέλει ευρεθή· και, ως όρασις της νυκτός θέλει εξαφανισθή.

9 El ojo que le habrá visto, nunca más le verá; ni su lugar le echará más de ver.

Και ο οφθαλμός όστις έβλεπεν αυτόν δεν θέλει ιδεί αυτόν πλέον· και ο τόπος αυτού δεν θέλει πλέον γνωρίσει αυτόν.

10 Sus hijos pobres andarán rogando; y sus manos tornarán lo que él robó.

Οι υιοί αυτού θέλουσι ζητήσει την εύνοιαν των πτωχών, και αι χείρες αυτού θέλουσιν επιστρέψει τα αγαθά αυτών.

11 Sus huesos están llenos de sus mocedades, y con él serán sepultados en el polvo.

Τα οστά αυτού γέμουσιν από των αμαρτημάτων της νεότητος αυτού, και θέλουσι κοιμηθή μετ' αυτού εν χώματι.

12 Si el mal se endulzó en su boca, si lo ocultaba debajo de su lengua;

Αν και η κακία ήναι γλυκεία εν τω στόματι αυτού, κρύπτη αυτήν υπό την γλώσσαν αυτού·

13 Si le parecía bien, y no lo dejaba, mas antes lo detenía entre su paladar;

αν και περιθάλπη αυτήν και δεν αφίνη αυτήν, αλλά κρατή αυτήν εν τω μέσω του ουρανίσκου αυτού·

14 Su comida se mudará en sus entrañas, hiel de áspides será dentro de él.

όμως η τροφή αυτού θέλει αλλοιωθή εις τα εντόσθια αυτού· χολή ασπίδων θέλει γείνει εν αυτώ.

15 Devoró riquezas, mas vomitarálas; de su vientre las sacará Dios.

Τα πλούτη όσα κατέπιε, θέλει εξεμέσει· ο Θεός θέλει εκσπάσει αυτά από της κοιλίας αυτού.

16 Veneno de áspides chupará; matarálo lengua de víbora.

Φαρμάκιον ασπίδων θέλει θηλάσει· γλώσσα εχίδνης θέλει θανατώσει αυτόν.

17 No verá los arroyos, los ríos, los torrentes de miel y de manteca.

Δεν θέλει ιδεί τους ποταμούς, τους ρύακας τους ρέοντας μέλι και βούτυρον.

18 Restituirá el trabajo conforme á la hacienda que tomó; y no tragará, ni gozará.

Εκείνο, διά το οποίον εκοπίασε, θέλει αποδώσει και δεν θέλει καταπίει αυτό· κατά την απόκτησιν θέλει γείνει η απόδοσις αυτού, και δεν θέλει χαρή.

19 Por cuanto quebrantó y desamparó á los pobres, robó casas, y no las edificó;

Διότι κατέθλιψεν, εγκατέλιπε τους πένητας· ήρπασεν οικίαν, την οποίαν δεν ωκοδόμησε.

20 Por tanto, no sentirá él sosiego en su vientre, ni salvará nada de lo que codiciaba.

Βεβαίως δεν θέλει γνωρίσει ανάπαυσιν εν τη κοιλία αυτού· δεν θέλει διασώσει ουδέν εκ των επιθυμητών αυτού.

21 No quedó nada que no comiese: por tanto su bien no será durable.

Δεν θέλει μείνει εις αυτόν ουδέν προς τροφήν· όθεν δεν θέλει ελπίσει επί τα αγαθά αυτού.

22 Cuando fuere lleno su bastimento, tendrá angustia: las manos todas de los malvados vendrán sobre él.

Εν τη πλήρει αφθονία αυτού θέλει επέλθει επ' αυτόν στενοχωρία· πάσα η δύναμις της ταλαιπωρίας θέλει επιπέσει επ' αυτόν.

23 Cuando se pusiere á henchir su vientre, [Dios] enviará sobre él el furor de su ira, y harála llover sobre él y sobre su comida.

Ενώ καταγίνεται να εμπλήση την κοιλίαν αυτού, ο Θεός θέλει αποστείλει τον θυμόν της οργής αυτού επ' αυτόν, και θέλει επιβρέξει αυτόν κατ' αυτού ενώ τρώγει.

24 Huirá de las armas de hierro, y el arco de acero le atravesará.

Ενώ φεύγει το όπλον το σιδηρούν, το χάλκινον τόξον θέλει διαπεράσει αυτόν.

25 Desenvainará y sacará [saeta] de su aljaba, y relumbrante pasará por su hiel: sobre él vendrán terrores.

Το βέλος σύρεται και διαπερά το σώμα, και η αστράπτουσα ακμή εξέρχεται εκ της χολής αυτού. Τρόμοι είναι επ' αυτόν,

26 Todas tinieblas están guardadas para sus secretos: fuego no soplado lo devorará; su sucesor será quebrantado en su tienda.

παν σκότος κρύπτεται εν τοις ταμείοις αυτού· πυρ άσβεστον θέλει κατατρώγει αυτόν· όσοι εναπελείφθησαν εν τη σκηνή αυτού θέλουσι δυστυχεί.

27 Los cielos descubrirán su iniquidad, y la tierra se levantará contra él.

Ο ουρανός θέλει ανακαλύψει την ανομίαν αυτού· και η γη θέλει σηκωθή κατ' αυτού.

28 Los renuevos de su casa serán trasportados; serán derramados en el día de su furor.

Η περιουσία του οίκου αυτού θέλει αφανισθή· θέλει διαρρεύσει εν τη ημέρα της κατ' αυτού οργής.

29 Esta es la parte que Dios apareja al hombre impío, y la heredad que Dios le señala por su palabra.

Αύτη είναι η παρά του Θεού μερίς του ασεβούς ανθρώπου, και η κληρονομία η διωρισμένη εις αυτόν παρά του Θεού.