< Job 18 >

1 Y RESPONDIÓ Bildad Suhita, y dijo:
Shuhi tami Bildad ni a pathung teh,
2 ¿Cuándo pondréis fin á las palabras? Entended, y después hablemos.
Nâsittouh maw pout laipalah, lawk heh na tawng han, thaipanueknae tawn awh, hahoi lawk na dei pouh han.
3 ¿Por qué somos tenidos por bestias, y en vuestros ojos somos viles?
Bang kecu dawk maw moithang patetlah touksin lah o awh teh, nangmae mithmu vah tamipathu patetlah ka kâpouk.
4 Oh tú, que despedazas tu alma con tu furor, ¿será dejada la tierra por tu causa, y serán traspasadas de su lugar las peñas?
Lungkhueknae hoi namahoima na kâraphoe. Nang hanelah talai heh ceitakhai lah ao han maw, Hoeh pawiteh, lungsong heh aonae koehoi puen lah ao han maw.
5 Ciertamente la luz de los impíos será apagada, y no resplandecerá la centella de su fuego.
Tamikathoutnaw e angnae teh roup padue pouh lah ao teh, a hmaiang hai ang hoeh.
6 La luz se oscurecerá en su tienda, y apagaráse sobre él su lámpara.
Rim e angnae hah a hmo teh, ateng e hmaiim teh padue e lah ao.
7 Los pasos de su pujanza serán acortados, y precipitarálo su mismo consejo.
A khoksampha a thaonae hah duem sak la ao teh, amae khokhangnae ni a tâkhawng han.
8 Porque red será echada en sus pies, y sobre red andará.
A khok ni tamlawk dawk a kâman sak teh, karap thung vah a cei sak.
9 Lazo prenderá [su] calcañar: afirmaráse la trampa contra él.
A khoksampha dawk tamlawk a man teh, ama hah karap dawk a bo.
10 Su cuerda está escondida en la tierra, y su torzuelo sobre la senda.
Ama hanelah karap hah talai dawk hro e la ao teh, lamthung dawk ama hane karap a patung.
11 De todas partes lo asombrarán temores, y haránle huir desconcertado.
Avoivang hoi takikatho e ni a pakhi teh, a hnuk lahoi a pâlei.
12 Su fuerza será hambrienta, y á su lado estará aparejado quebrantamiento.
A thaonae hah a thayoun toung dawkvah, atengpam vah rawkphainae coungkacoe lah ao.
13 El primogénito de la muerte comerá los ramos de su piel, y devorará sus miembros.
Hote runae ni a vuen hah a ca pouh teh, duenae camin ni a kutkhok hah a ca pouh.
14 Su confianza será arrancada de su tienda, y harále esto llevar al rey de los espantos.
A kângue e rim hoi ahni teh takhoe lah ao teh, takikatho pounge siangpahrang hmalah tâcokhai e lah ao.
15 En su tienda morará como si no fuese suya: piedra azufre será esparcida sobre su morada.
A tami hoeh e hah rim dawk kho a sak awh teh, kho a saknae dawk gan a phuen pouh awh.
16 Abajo se secarán sus raíces, y arriba serán cortadas sus ramas.
A rahim e a tangpha hah koung a ke teh, a lathueng lae akangnaw teh a kamyai.
17 Su memoria perecerá de la tierra, y no tendrá nombre por las calles.
Ama pahnim thai hoeh nahanlah talai dawk hoi a kahma teh, a min kamthangnaw e um vah a min awm hoeh.
18 De la luz será lanzado á las tinieblas, y echado fuera del mundo.
Ahni teh angnae koehoi hmonae dawkvah a hrek teh, talai dawk hoi pâlei e lah ao.
19 No tendrá hijo ni nieto en su pueblo, ni quien [le] suceda en sus moradas.
A taminaw thung dawk hoi a capa hoi a na mincanaw tawn hoeh. Hoeh pawiteh, a khosaknae dawkvah a imthung buet touh hai cawi mahoeh.
20 Sobre su día se espantarán los por venir, como ocupó el pavor á los que fueron antes.
Ahnie tueng nah kaawm e taminaw ni a taki awh e patetlah, ahni hnukkhu kaawm e naw ni hai ahni kecu a kângai a ru awh han.
21 Ciertamente tales son las moradas del impío, y este será el lugar del que no conoció á Dios.
Tamikathoutnaw khosaknae koe teh, hot patetlah ao han. Hetheteh Cathut ka panuek hoeh naw a onae hmuen doeh telah a ti.

< Job 18 >