< Job 17 >

1 MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, y me está aparejado el sepulcro.
Ang aking espiritu ay naubos, at ang aking mga araw ay tapos na; handa na ang libingan para sa akin.
2 No hay conmigo sino escarnecedores, en cuya acrimonia se detienen mis ojos.
Tunay nga na mayroong mangungutyang kasama ko; lagi ko dapat makita ang kanilang pagtatangka.
3 Pon ahora, dame fianza para [litigar] contigo: ¿quién tocará ahora mi mano?
Ibigay ngayon ang isang pangako, maging isang tagapanagot para sa akin sa iyong sarili; sino pa roon ang tutulong sa akin?
4 Porque [á éstos] has tú escondido su corazón de inteligencia: por tanto, no [los] ensalzarás.
Dahil sa iyo, O Diyos, iningatan mo ang kanilang mga puso na maunawaan ito; kaya, hindi mo sila maitatas nang higit sa akin.
5 El que denuncia lisonjas á sus prójimos, los ojos de sus hijos desfallezcan.
Siyang bumabatikos sa kaniyang mga kaibigan para sa isang gantimpala, sa mata ng kaniyang mga anak ay hindi magtatagumpay.
6 El me ha puesto por parábola de pueblos, y delante [de ellos] he sido como tamboril.
Pero ginawa niya akong isang usap-usapan ng mga tao; dinuraan nila ang aking mukha.
7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, y mis pensamientos todos son como sombra.
Malabo na rin ang aking mata dahil sa kalungkutan; payat na ang buong katawan ko gaya ng mga anino.
8 Los rectos se maravillarán de esto, y el inocente se levantará contra el hipócrita.
Sinisindak nito ang mga matutuwid; ang inosente ay ginugulo ang kaniyang sarili laban sa taong hindi maka-diyos.
9 No obstante, proseguirá el justo su camino, y el limpio de manos aumentará la fuerza.
Nag-iingat ang taong matuwid sa kaniyang landas; siyang may malinis na mga kamay ay lalakas nang lalakas.
10 Mas volved todos vosotros, y venid ahora, que no hallaré entre vosotros sabio.
Pero para sa inyong lahat, halika ka ngayon; hindi ako makakakita ng matalinong tao sa kalagitnaan ninyo.
11 Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, los designios de mi corazón.
Lumipas na ang mga araw ko, tapos na ang mga plano ko, kahit ang mga kahilingan ng aking puso.
12 Pusieron la noche por día, y la luz se acorta delante de las tinieblas.
Ang mga taong ito, ang mga mangungutya, pinalitan ang gabi ng araw; ang liwanag, sinabi nila, malapit na sa kadiliman.
13 Si yo espero, el sepulcro es mi casa: haré mi cama en las tinieblas. (Sheol h7585)
Nang tumingin ako sa sheol bilang aking tahanan; mula nang lumaganap ang aking higaan sa kadiliman; (Sheol h7585)
14 A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; á los gusanos: Mi madre y mi hermana.
mula nang sinabi ko sa hukay, 'ikaw ang aking ama,' at sa uod, 'ikaw ang aking ina o aking kapatid na babae,'
15 ¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? y mi esperanza ¿quién la verá?
nasaan na ngayon ang aking pag-asa?, dahil sa aking pag-asa, sinong makakakita ng anuman?
16 A los rincones de la huesa descenderán, y juntamente descansarán en el polvo. (Sheol h7585)
Ang pag-asa ba ay bababa sa tarangkahan ng sheol kapag kami ay pumanaog sa alabok? (Sheol h7585)

< Job 17 >