Job 17

1 MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, y me está aparejado el sepulcro.

Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].

2 No hay conmigo sino escarnecedores, en cuya acrimonia se detienen mis ojos.

Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?

3 Pon ahora, dame fianza para [litigar] contigo: ¿quién tocará ahora mi mano?

Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?

4 Porque [á éstos] has tú escondido su corazón de inteligencia: por tanto, no [los] ensalzarás.

Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.

5 El que denuncia lisonjas á sus prójimos, los ojos de sus hijos desfallezcan.

Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.

6 El me ha puesto por parábola de pueblos, y delante [de ellos] he sido como tamboril.

Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.

7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, y mis pensamientos todos son como sombra.

Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.

8 Los rectos se maravillarán de esto, y el inocente se levantará contra el hipócrita.

Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.

9 No obstante, proseguirá el justo su camino, y el limpio de manos aumentará la fuerza.

Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.

10 Mas volved todos vosotros, y venid ahora, que no hallaré entre vosotros sabio.

Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.

11 Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, los designios de mi corazón.

Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.

12 Pusieron la noche por día, y la luz se acorta delante de las tinieblas.

Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.

13 Si yo espero, el sepulcro es mi casa: haré mi cama en las tinieblas. (Sheol h7585)

Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)

14 A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; á los gusanos: Mi madre y mi hermana.

Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.

15 ¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? y mi esperanza ¿quién la verá?

Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?

16 A los rincones de la huesa descenderán, y juntamente descansarán en el polvo. (Sheol h7585)

Zstąpią do zasuw grobu, gdy razem odpoczniemy w prochu. (Sheol h7585)