Job 12

1 Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:

2 Ciertamente que vosotros sois el pueblo; y con vosotros morirá la sabiduría.

Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?

3 También tengo yo seso como vosotros; no soy yo menos que vosotros: ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?

Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?

4 Yo soy uno de quien su amigo se mofa, que invoca á Dios, y él le responde: con todo, el justo y perfecto es escarnecido.

Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.

5 Aquel cuyos pies van á resbalar, [es como] una lámpara despreciada de aquel que está á sus anchuras.

Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.

6 Prosperan las tiendas de los ladrones, y los que provocan á Dios viven seguros; en cuyas manos él ha puesto [cuanto tienen].

Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.

7 Y en efecto, pregunta ahora á las bestias, que ellas te enseñarán; y á las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán:

A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.

8 O habla á la tierra, que ella te enseñará; los peces de la mar te [lo] declararán también.

Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.

9 ¿Qué cosa de todas estas no entiende que la mano de Jehová la hizo?

Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?

10 En su mano está el alma de todo viviente, y el espíritu de toda carne humana.

W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.

11 Ciertamente el oído distingue las palabras, y el paladar gusta las viandas.

Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?

12 En los viejos está la ciencia, y en la larga edad la inteligencia.

W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.

13 Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; suyo es el consejo y la inteligencia.

Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.

14 He aquí, él derribará, y no será edificado: encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.

Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.

15 He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán; él las enviará, y destruirán la tierra.

On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.

16 Con él está la fortaleza y la existencia; suyo es el que yerra, y el que hace errar.

U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.

17 El hace andar á los consejeros desnudos [de consejo], y hace enloquecer á los jueces.

On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.

18 El suelta la atadura de los tiranos, y ata el cinto á sus lomos.

On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.

19 El lleva despojados á los príncipes, y trastorna á los poderosos.

Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.

20 El impide el labio á los que dicen verdad, y quita á los ancianos el consejo.

Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.

21 El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.

Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.

22 El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca á luz la sombra de muerte.

On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.

23 El multiplica las gentes, y él las destruye: él esparce las gentes, y las torna á recoger.

Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.

24 El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y háceles que se pierdan vagueando sin camino:

On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;

25 Van á tientas como en tinieblas y sin luz, y los hace errar como borrachos.

Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.