< 2 Timoteo 4 >

1 REQUIERO yo pues delante de Dios, y del Señor Jesucristo, que ha de juzgar á los vivos y los muertos en su manifestación y en su reino,
Testificor coram Deo, et Jesu Christo, qui judicaturus est vivos et mortuos, per adventum ipsius, et regnum ejus:
2 Que prediques la palabra; que instes á tiempo y fuera de tiempo; redarguye, reprende, exhorta con toda paciencia y doctrina.
prædica verbum, insta opportune, importune: argue, obsecra, increpa in omni patientia, et doctrina.
3 Porque vendrá tiempo cuando no sufrirán la sana doctrina; antes, teniendo comezón de oir, se amontonarán maestros conforme á sus concupiscencias,
Erit enim tempus, cum sanam doctrinam non sustinebunt, sed ad sua desideria coacervabunt sibi magistros, prurientes auribus,
4 Y apartarán de la verdad el oído, y se volverán á las fábulas.
et a veritate quidem auditum avertent, ad fabulas autem convertentur.
5 Pero tú vela en todo, soporta las aflicciones, haz la obra de evangelista, cumple tu ministerio.
Tu vero vigila, in omnibus labora, opus fac evangelistæ, ministerium tuum imple. Sobrius esto.
6 Porque yo ya estoy para ser ofrecido, y el tiempo de mi partida está cercano.
Ego enim jam delibor, et tempus resolutionis meæ instat.
7 He peleado la buena batalla, he acabado la carrera, he guardado la fe.
Bonum certamen certavi, cursum consummavi, fidem servavi.
8 Por lo demás, me está guardada la corona de justicia, la cual me dará el Señor, juez justo, en aquel día; y no sólo á mí, sino también á todos los que aman su venida.
In reliquo reposita est mihi corona justitiæ, quam reddet mihi Dominus in illa die, justus judex: non solum autem mihi, sed et iis, qui diligunt adventum ejus.
9 Procura venir presto á mí:
Festina ad me venire cito.
10 Porque Demas me ha desamparado, amando este siglo, y se ha ido á Tesalónica; Crescente á Galacia, Tito á Dalmacia. (aiōn g165)
Demas enim me reliquit, diligens hoc sæculum, et abiit Thessalonicam: Crescens in Galatiam, Titus in Dalmatiam. (aiōn g165)
11 Lucas solo está conmigo. Toma á Marcos, y tráele contigo; porque me es útil para el ministerio.
Lucas est mecum solus. Marcum assume, et adduc tecum: est enim mihi utilis in ministerium.
12 A Tychîco envié á Efeso.
Tychicum autem misi Ephesum.
13 Trae, cuando vinieres, el capote que dejé en Troas en casa de Carpo: y los libros, mayormente los pergaminos.
Penulam, quam reliqui Troade apud Carpum, veniens affer tecum, et libros, maxime autem membranas.
14 Alejandro el calderero me ha causado muchos males: el Señor le pague conforme á sus hechos.
Alexander ærarius multa mala mihi ostendit: reddet illi Dominus secundum opera ejus:
15 Guárdate tú también de él; que en grande manera ha resistido á nuestras palabras.
quem et tu devita: valde enim restitit verbis nostris.
16 En mi primera defensa ninguno me ayudó, antes me desampararon todos: no les sea imputado.
In prima mea defensione nemo mihi affuit, sed omnes me dereliquerunt: non illis imputetur.
17 Mas el Señor me ayudó, y me esforzó para que por mí fuese cumplida la predicación, y todos los Gentiles oyesen; y fuí librado de la boca del león.
Dominus autem mihi astitit, et confortavit me, ut per me prædicatio impleatur, et audiant omnes gentes: et liberatus sum de ore leonis.
18 Y el Señor me librará de toda obra mala, y me preservará para su reino celestial: al cual [sea] gloria por los siglos de los siglos. Amén. (aiōn g165)
Liberavit me Dominus ab omni opere malo: et salvum faciet in regnum suum cæleste, cui gloria in sæcula sæculorum. Amen. (aiōn g165)
19 Saluda á Prisca y á Aquila, y á la casa de Onesíforo.
Saluta Priscam, et Aquilam, et Onesiphori domum.
20 Erasto se quedó en Corinto; y á Trófimo dejé en Mileto enfermo.
Erastus remansit Corinthi. Trophimum autem reliqui infirmum Mileti.
21 Procura venir antes del invierno. Eubulo te saluda, y Pudente, y Lino, y Claudia, y todos los hermanos.
Festina ante hiemem venire. Salutant te Eubulus, et Pudens, et Linus, et Claudia, et fratres omnes.
22 El Señor Jesucristo sea con tu espíritu. La gracia sea con vosotros. Amén. La segunda [epístola] á Timoteo, el cual fué el primer obispo ordenado en Efeso, fué escrita de Roma, cuando Pablo fué presentado la segunda vez á César Nerón.
Dominus Jesus Christus cum spiritu tuo. Gratia vobiscum. Amen.

< 2 Timoteo 4 >