< 2 Samuel 22 >

1 Y HABLÓ David á Jehová las palabras de este cántico, el día que Jehová le había librado de la mano de todos sus enemigos, y de la mano de Saúl.
Locutus est autem David Domino verba carminis huius, in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul,
2 Y dijo: Jehová es mi roca, y mi fortaleza, y mi libertador;
et ait: Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
3 Dios de mi roca, en él confiaré: mi escudo, y el cuerno de mi salud, mi fortaleza, y mi refugio; mi salvador, que me librarás de violencia.
Deus fortis meus sperabo in eum: scutum meum, et cornu salutis meæ: elevator meus, et refugium meum: salvator meus, de iniquitate liberabis me.
4 Invocaré á Jehová, digno de ser loado, y seré salvo de mis enemigos.
Laudabilem invocabo Dominum: et ab inimicis meis salvus ero.
5 Cuando me cercaron ondas de muerte, y arroyos de iniquidad me asombraron,
Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
6 Me rodearon los dolores del infierno, y me tomaron descuidado lazos de muerte. (Sheol h7585)
Funes inferni circumdederunt me: prævenerunt me laquei mortis. (Sheol h7585)
7 Tuve angustia, invoqué á Jehová, y clamé á mi Dios: y él oyó mi voz desde su templo; [llegó] mi clamor á sus oídos.
In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius.
8 La tierra se removió, y tembló; los fundamentos de los cielos fueron movidos, y se estremecieron, porque él se airó.
Commota est et contremuit terra: fundamenta montium concussa sunt, et conquassata, quoniam iratus est eis.
9 Subió humo de sus narices, y de su boca fuego consumidor, por el cual se encendieron carbones.
Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabit: carbones succensi sunt ab eo.
10 Y abajó los cielos, y descendió: una oscuridad debajo de sus pies.
Inclinavit cælos, et descendit: et caligo sub pedibus eius.
11 Subió sobre el querubín, y voló: aparecióse sobre las alas del viento.
Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti.
12 Puso tinieblas alrededor de sí [á modo de] pabellones; aguas negras y espesas nubes.
Posuit tenebras in circuitu suo latibulum: cribrans aquas de nubibus cælorum.
13 Del resplandor de su presencia se encendieron ascuas ardientes.
Præ fulgore in conspectu eius, succensi sunt carbones ignis.
14 Jehová tronó desde los cielos, y el Altísimo dió su voz;
Tonabit de cælo Dominus: et Excelsus dabit vocem suam.
15 Arrojó saetas, y desbaratólos; relampagueó, y consumiólos.
Misit sagittas et dissipavit eos: fulgur, et consumpsit eos.
16 Entonces aparecieron los manantiales de la mar, y los fundamentos del mundo fueron descubiertos, á la reprensión de Jehová, al resoplido del aliento de su nariz.
Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius.
17 Extendió [su mano] de lo alto, y arrebatóme, y sacóme de copiosas aguas.
Misit de excelso, et assumpsit me: et extraxit me de aquis multis.
18 Libróme de fuertes enemigos, de aquellos que me aborrecían, los cuales eran más fuertes que yo.
Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
19 Asaltáronme en el día de mi calamidad; mas Jehová fué mi sostén.
Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum.
20 Sacóme á anchura; libróme, porque puso su voluntad en mí.
Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
21 Remuneróme Jehová conforme á mi justicia; y conforme á la limpieza de mis manos, me dió la paga.
Retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
22 Porque yo guardé los caminos de Jehová, y no me aparté impíamente de mi Dios.
Quia custodivi vias Domini, et non egi impie, a Deo meo.
23 Porque delante de mí tengo todas sus ordenanzas; y [atento á] sus fueros, no me retiraré de ellos.
Omnia enim iudicia eius in conspectu meo: et præcepta eius non amovi a me.
24 Y fuí íntegro para con él, y guardéme de mi iniquidad.
Et ero perfectus cum eo: et custodiam me ab iniquitate mea.
25 Remuneróme por tanto Jehová conforme á mi justicia, y conforme á mi limpieza delante de sus ojos.
Et restituet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum, in conspectu oculorum suorum.
26 Con el bueno eres benigno, y con el íntegro te muestras íntegro;
Cum sancto sanctus eris: et cum robusto perfectus.
27 Limpio eres para con el limpio, mas con el perverso eres rígido.
Cum electo electus eris: et cum perverso perverteris.
28 Y tú salvas al pueblo humilde; mas tus ojos sobre los altivos, para abatirlos.
Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis.
29 Porque tú eres mi lámpara, oh Jehová: Jehová da luz á mis tinieblas.
Quia tu lucerna mea Domine: et tu Domine illuminabis tenebras meas.
30 Porque en ti romperé ejércitos, y con mi Dios saltaré las murallas.
In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum.
31 Dios, perfecto su camino: la palabra de Jehová purificada, escudo es de todos los que en él esperan.
Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se.
32 Porque ¿qué Dios hay sino Jehová? ¿ó quién es fuerte sino nuestro Dios?
Quis est Deus præter Dominum: et quis fortis præter Deum nostrum?
33 Dios es el que con virtud me corrobora, y el que despeja mi camino;
Deus qui accinxit me fortitudine: et complanavit perfectam viam meam.
34 El que hace mis pies como de ciervas, y el que me asienta en mis alturas;
Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me.
35 El que enseña mis manos para la pelea, y [da que] con mis brazos quiebre el arco de acero.
Docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea.
36 Tú me diste asimismo el escudo de tu salud, y tu benignidad me ha acrecentado.
Dedisti mihi clypeum salutis tuæ: et mansuetudo tua multiplicavit me.
37 Tú ensanchaste mis pasos debajo de mí, para que no titubeasen mis rodillas.
Dilatabis gressus meos subtus me: et non deficient tali mei.
38 Perseguiré á mis enemigos, y quebrantarélos; y no me volveré hasta que los acabe.
Persequar inimicos meos, et conteram: et non convertar donec consumam eos.
39 Los consumiré, y los heriré, y no se levantarán; y caerán debajo de mis pies.
Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis.
40 Ceñísteme de fortaleza para la batalla, y postraste debajo de mí los que contra mí se levantaron.
Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
41 Tú me diste la cerviz de mis enemigos, de mis aborrecedores, y que yo los destruyese.
Inimicos meos dedisti mihi dorsum: odientes me, et disperdam eos.
42 Miraron, y no hubo quien los librase; á Jehová, mas no les respondió.
Clamabunt, et non erit qui salvet, ad Dominum, et non exaudiet eos.
43 Yo los desmenuzaré como polvo de la tierra; hollarélos como á lodo de las plazas, y los disiparé.
Delebo eos ut pulverem terræ: quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
44 Tú me libraste de contiendas de pueblos: tú me guardaste para que fuese cabeza de gentes: pueblos que no conocía, me sirvieron.
Salvabis me a contradictionibus populi mei: custodies me in caput Gentium: populus, quem ignoro, serviet mihi.
45 Los extraños titubeaban á mí: en oyendo, me obedecían.
Filii alieni resistent mihi, auditu auris obedient mihi.
46 Los extraños desfallecían, y temblaban en sus escondrijos.
Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
47 Viva Jehová, y sea bendita mi roca; sea ensalzado el Dios, la roca de mi salvamento:
Vivit Dominus, et benedictus Deus meus: et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
48 El Dios que me ha vengado, y sujeta los pueblos debajo de mí;
Deus qui das vindictas mihi, et deiicis populos sub me.
49 Y que me saca de entre mis enemigos: tú me sacaste en alto de entre los que se levantaron contra mí: librásteme del varón de iniquidades.
Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me:
50 Por tanto yo te confesaré entre las gentes, oh Jehová, y cantaré á tu nombre.
Propterea confitebor tibi Domine in gentibus: et nomini tuo cantabo.
51 El que engrandece las saludes de su rey, y hace misericordia á su ungido, á David, y á su simiente, para siempre.
Magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam Christo suo David, et semini eius in sempiternum.

< 2 Samuel 22 >