< 2 Samuel 16 >

1 Y COMO David pasó un poco de la cumbre [del monte], he aquí Siba, el criado de Mephi-boseth, que lo salía á recibir con un par de asnos enalbardados, y sobre ellos doscientos panes, y cien hilos de pasas, y cien [panes de higos] secos, y un cuero de vino.
Hichun David in molsang ejat hamkhat alep nungin Mephibosheth soh pa Ziban Sangan ni apot poh ding to kikan sa le chanaglhah pheng jani, lengpi theiga boh jakhat, nipi lai theiga jat jakhat, chule lengpi twi savun bom dim set khat toh ana lamton ahi.
2 Y dijo el rey á Siba: ¿Qué [es] esto? Y Siba respondió: Los asnos son para la familia del rey, en que suban; los panes y la pasa para los criados, que coman; y el vino, para que beban los que se cansaren en el desierto.
Hichun David lengpan Ziba chu hitin ana dong in, “Ipi dinga thil hi jatpi hi nahin poh hitam?” atileh; Ziban jong adonbut’in, “Sangan teni hi lengpa insung mite touna ding ahin, chule changlhah le nipi lai theiga hi sepai te neh ding ahin; chutengle lengpi twi hi gamthip laiya dangchah a thacholho don ding ahi,” ati.
3 Y dijo el rey: ¿Dónde está el hijo de tu señor? Y Siba respondió al rey: He aquí él se ha quedado en Jerusalem, porque ha dicho: Hoy me devolverá la casa de Israel el reino de mi padre.
Chuphat’in David lengpan adongpai in, “Napu tupa Mephibosheth chu hoiya ba um hitam?” atia ahileh; Ziban lengpa koma chun hitin asei e, “Vetan, ama chu tuni gei in Jerusalema aum jing nalaiye, chule keiman tunia hi kapupa Saul lenggam chu kale lah ding ahi ati.
4 Entonces el rey dijo á Siba: He aquí, sea tuyo todo lo que tiene Mephi-boseth. Y respondió Siba inclinándose: Rey señor mío, halle yo gracia delante de ti.
Chuin Ziba koma chun lengpan aseikit’in, “Ven, Mephibosheth thil le nei jouse chu aboncha tua hi nang na chan ding ahitai,” atipeh-e. Chutah chun Ziban jong asei pei jeng in, “Keiman nang kaja bol nahi, nei mu chan in kachunga lung lhai jing jengin, kapu kaleng pa,” ati.
5 Y vino el rey David hasta Bahurim: y he aquí, salía uno de la familia de la casa de Saúl, el cual se llamaba Semei, hijo de Gera; y salía maldiciendo,
Chule David chun Bahurim kho ahin phah phat’in Saul insung mi pasal khat ahung pot doh in, ama chu amin Shimei ahin, Gera chapa ahi; ahung pot doh in alamjot toh gaosap ahinkop in ahi.
6 Y echando piedras contra David, y contra todos los siervos del rey David: y todo el pueblo, y todos los hombres valientes estaban á su diestra y á su siniestra.
Chujongle song alan David ahin, asepai jalamte ahin, chule ajet avei a mihat kigol ho jouse jong chu songin asep tan ahi.
7 Y decía Semei, maldiciéndole: Sal, sal, varón de sangres, y hombre de Belial:
Hitichun ami gaosap pum pum in Shimei chun asei in, “Chemang loiyin, chemang loiyin nangma thisan so hat le hindan helou mi nahi tin David henglam a chun asam tan ahi.
8 Jehová te ha dado el pago de toda la sangre de la casa de Saúl, en lugar del cual tú has reinado: mas Jehová ha entregado el reino en mano de tu hijo Absalom; y hete aquí [sorprendido] en tu maldad, porque eres varón de sangres.
Pakaiyin Saul insung mite thisan chu nachunga ahinle lhunsah ahitai. Nangman ama lenggam chu nanaguh ahin, chule tuahi Pakaiyin nachapa Absalom khut a apeh doh ahitai. Nangma thisan sohat nahiyeh a, nathemmo nachu nachung mama chu ahitai ati
9 Entonces Abisai hijo de Sarvia dijo al rey: ¿Por qué maldice este perro muerto á mi señor el rey? Yo te ruego que me dejes pasar, y quitaréle la cabeza.
Chuphat’in Zeruiah chapa Abishai chun lengpa koma hitin asei e, “Ipi dinga hiche uithisa hin kapu lengpa hitia agao sap sap jeng ham? Neisol’in lang alol ga tan inge,” atileh;
10 Y el rey respondió: ¿Qué tengo yo con vosotros, hijos de Sarvia? El maldice así, porque Jehová le ha dicho que maldiga á David: ¿quién pues le dirá: Por qué lo haces así?
Lengpan jong aphoh in, “Zeruiah chapate Nangho kon nadoh beh uvem? Pakaiyin ajah a aseipih a keihi gaosap in atileh, nang koi nahija ama chu nakham ding ham ati.
11 Y dijo David á Abisai y á todos sus siervos: He aquí, mi hijo que ha salido de mis entrañas, acecha á mi vida: ¿cuánto más ahora un hijo de Benjamín? Dejadle que maldiga, que Jehová se lo ha dicho.
Chujong le David chun Abishai le asoh te jouse koma hitin asei e, “Vetan, keima chapa mong mong in bon tha dinga eihola ahi leh, hiche Saul sopipa hin iti abolda thei ding ham! Hijeh chun don dau vin lang gao sap sah sah jeng tauvin; ajeh chu Pakaiyin bollin tia asei peh ahi.
12 Quizá mirará Jehová á mi aflicción, y me dará Jehová bien por sus maldiciones de hoy.
Ijem itileh Pakaiyin ka genthei hesoh nahi eivet peh in tin, tunia eiki gaosap najeh a Pakaiyin keima dinga thilpha eibol peh theijoh ding ahi,” ati.
13 Y como David y los suyos iban por el camino, Semei iba por el lado del monte delante de él, andando y maldiciendo, y arrojando piedras delante de él, y esparciendo polvo.
Chuti chun David le amite chu lampia achepeh uvin; Shimei jong chu David chutoh kigal mupeh in thinglhang jui jui'a a che peh in agao sap sap jeng e; chule amaho chun David chu song le lei vui in jong asep’uvin ahi.
14 Y el rey y todo el pueblo que con él estaba, llegaron fatigados, y descansaron allí.
Chuin David lengpa le alhonpi mipi hochu abonchauvin athachol lheh taovin hichun Jordan vadung agei un abon uvin akichol un ahi.
15 Y Absalom y todo el pueblo, los varones de Israel, entraron en Jerusalem, y con él Achitophel.
Chutah chun Absalom le Israel mite jouse jong chu Jerusalem a ahung uvin, Ahithophel kitipa chun Absalom ahin lhon pin ahi.
16 Y acaeció luego, que como Husai Arachîta amigo de David hubo llegado á Absalom, díjole Husai: Viva el rey, viva el rey.
Chuin David golpa Hushai Arkit mipa chu ahung lhun lhun in Absalom koma achipei in, ‘Hingsot in lengpa, lengpa hingsot in! tin ahin sam tai.
17 Y Absalom dijo á Husai: ¿Este es tu agradecimiento para con tu amigo? ¿por qué no fuiste con tu amigo?
Chutah chun Absalom in jong Hushai koma chun hitin asei e, “Hitia hi na golpa David chu nabol mong ding ham? Etidan a amatoh dingkhom lou nahim? tin adong tai.
18 Y Husai respondió á Absalom: No: antes al que eligiere Jehová y este pueblo y todos los varones de Israel, de aquél seré yo, y con aquél quedaré.
Ahin Hushai chun Absalom koma asei kit’in, “Ahipoi, koi koi hijeng jong le Pakai le hiche Israel miten abonchauva alhen doh pen pen chu kei jong ama a chu kahi jeng in, ama chutoh keima kalhat khom jing ding ahibou‘ve ati.
19 ¿Y á quién había yo de servir? ¿no es á su hijo? Como he servido delante de tu padre, así seré delante de ti.
Chujong le keiman koi dang kin kabol ding ham? Lengpa chapa kin bola kapan teitei ding hilou ham? Keiman napa na kana toh bang bang a tua nangma na jong katoh ding ahi,” ati tai.
20 Entonces dijo Absalom á Achitophel: Consultad qué haremos.
Hichun Absalom chun Ahithophel adongin, “Nalung gel temin, ipi aban kabol ding hitam?” ati.
21 Y Achitophel dijo á Absalom: Entra á las concubinas de tu padre, que él dejó para guardar la casa; y todo el pueblo de Israel oirá que te has hecho aborrecible á tu padre, y así se esforzarán las manos de todos los que [están] contigo.
Hichun Ahithophel jong chun Absalom asei peh in, “Napan in ngah dinga adalhah athaikem ho koma khun ga lut in lang galup pin; chutileh Israel pum pin nangma hi napa dou mah lamtah a kisa nahi tai, ti hin jadoh-uvintin, chuti le amahon nangma nahin jop soh kei diu ahi,” ati peh e.
22 Entonces pusieron una tienda á Absalom sobre el terrado, y entró Absalom á las concubinas de su padre, en ojos de todo Israel.
Hichun mihon Absalom dingin inchungah pon buh ason peh’un, chuin Absalom chu Israel mite pumpi mitmu lai tah in apa thaikem ho koma alut jengin aluppi tan ahi.
23 Y el consejo que daba Achitophel en aquellos días, era como si consultaran la palabra de Dios. Tal era el consejo de Achitophel, así con David como con Absalom.
Hiche lai a Ahithophel kitipan mi athumop tapou chu Pathen kamcheng tah a hungsoh banga anagel u ahi hitobang jeh a hi Absalom in Ahithophel thumop chu David in anabol banga anajui ahi.

< 2 Samuel 16 >