< 2 Corintios 8 >

1 ASIMISMO, hermanos, os hacemos saber la gracia de Dios que ha sido dada á las iglesias de Macedonia:
Toronoo susue nggara, e! Hai nau fo ama mihine Lamatuaꞌ rala malolen, fo Ana natudꞌu basa neu atahori saraniꞌ sia profinsi Makedonia ra.
2 Que en grande prueba de tribulación, la abundancia de su gozo y su profunda pobreza abundaron en riquezas de su bondad.
Te mae ara hambu susa-sonaꞌ naen seli o, rala nara ramahoꞌo rakandooꞌ a. Naa de, mae ara toꞌa-taa o, ara feꞌe fee doiꞌ naeꞌ no rala teme-aoꞌ, fo tulu-fali atahori mamahereꞌ laen mana hambu sususa-sosonaꞌ ra sia Yerusalem
3 Pues de su grado [han dado] conforme á sus fuerzas, yo testifico, y aun sobre sus fuerzas;
Au bisa dui ae, ara fee basa saa fo ara bisa fee. Ma ara fee lenaꞌ naa boe. Esa nda naꞌaꞌsusuuꞌ se sa boe.
4 Pidiéndonos con muchos ruegos, que aceptásemos la gracia y la comunicación del servicio para los santos.
Ara mana roꞌe no tebꞌe-tebꞌeꞌ fo hai soi dalaꞌ soaꞌ neu se. No taꞌo naa, ara bisa tulu-fali atahori mamahereꞌ mana hambu sususa-sosonaꞌ sia Yerusalem.
5 Y no como [lo] esperábamos, mas aun á sí mismos se dieron primeramente al Señor, y á nosotros por la voluntad de Dios.
Dalahulun, hai mimihena ara nau tao taꞌo ia, te saa fo ara taoꞌ naa, lenaꞌ mia saa fo hai mimihenaꞌ a! Kaesan, ara fee ao nara neu hita Lamatuan. Boe ma, ara olaꞌ fai rae, “Hai mae fee ao mara fo tulu-fali nggi, huu naa tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun.”
6 De manera que exhortamos á Tito, que como comenzó antes, así también acabe esta gracia entre vosotros también.
Huu atahori saraniꞌ mana sia Makedonia ra ratudꞌu taꞌo naa, naa de hai moꞌe fo Titus baliꞌ neu nggi sia Korintus, naa fo ama bisa tulu-fali Lamatuaꞌ atahorin mana hambu susa-sonaꞌ sia Yerusalem. Te dalahulun ana mana mulai kumbu doiꞌ fee neu se. Ma aleꞌ ia o, hai hule fo ana tao naꞌadaiꞌ hei ue-tatao mara fo tulu-fali atahori boe.
7 Por tanto, como en todo abundáis, en fe, y en palabra, y en ciencia, y en toda solicitud, y en vuestro amor para con nosotros, que también abundéis en esta gracia.
Hei ue-tatao mara soaꞌ neu Lamatuaꞌ malolen seli. Conto onaꞌ: hei nemehere mara manggatee; hei oꞌola malole mara; hei mihine naeꞌ soꞌal Lamatuaꞌ; hei manggate mara, seli; ma hei sue mala hai seli. Naa de au nau fo ama tulu-fali Lamatuaꞌ atahorin mana hambu sususa-sosonaꞌ no fee se doiꞌ naeꞌ.
8 No hablo como quien manda, sino para poner á prueba, por la eficacia de otros, la sinceridad también de la caridad vuestra.
Au nda parenda nggi sia Korintus fo fee doiꞌ naeꞌ sa, te au ae sobꞌa nggi. Te atahori saraniꞌ mana sia Makedonia ra rae tulu-fali se ena. Dadꞌi no taꞌo ia hei bisa mitudꞌu mae hei sue tebꞌe-tebꞌeꞌ atahori mana susa-sonaꞌ ra.
9 Porque ya sabéis la gracia de nuestro Señor Jesucristo, que por amor de vosotros se hizo pobre, siendo rico; para que vosotros con su pobreza fueseis enriquecidos.
Te hei bubꞌuluꞌ mae, hita Lamatuan Yesus Kristus, natudꞌu rala malolen neu nggi ena. Dalahulun Ana onaꞌ atahori mamasuꞌiꞌ. Te Ana nau dadꞌi atahori hata-taaꞌ fo tulu-fali nggi, naa fo ama bisa mimisuꞌi sia dalaꞌ hetar.
10 Y en esto doy [mi] consejo; porque esto os conviene á vosotros, que comenzasteis antes, no sólo á hacerlo, mas aun á quererlo desde el año pasado.
Hei mulai kumbu doiꞌ fee se eniꞌ a too mana laoꞌ naa ena. Hei nda fee akaꞌ doiꞌ sa, te ama tulu-fali mia rala mara boe. Dadꞌi tungga au, ama musi tao taꞌo ia:
11 Ahora pues, llevad también á cabo el hecho, para que como [estuvisteis] prontos á querer, así también [lo estéis] en cumplir conforme á lo que tenéis.
Dalahulun hei mae tulu-fali Lamatuaꞌ atahorin mana hambu susa-sonaꞌ sia Yerusalem. Dadꞌi ia naa, fee mibasaꞌ saa fo hei miꞌetuꞌ basa mae tulu-fali mendiꞌ. Ma hei beꞌi fee baꞌu saa, na, fee leo. Te sadꞌi, fee no rala nemehoꞌot.
12 Porque si primero hay la voluntad pronta, será acepta por lo que tiene, no por lo que no tiene.
Huu mete ma hita fee no rala nemehoꞌot tungga bebeꞌi tara tae fee baꞌu saa na, naa o maloleꞌ boe. Siaꞌ a hita e. Huu atahori mana fee no neꞌesusuuꞌ, na naa mana naꞌasususaꞌ e.
13 Porque no [digo esto] para que haya para otros desahogo, y para vosotros apretura;
Au nda uꞌena masud tao umubera nggi sa, naa fo atahori laen ra ramanggafa. Te Au masud ngga, basa nggita lemba-doi sususa-sosonaꞌ naa ona esaꞌ.
14 Sino para que en este tiempo, con igualdad, vuestra abundancia supla la falta de ellos, para que también la abundancia de ellos supla vuestra falta, porque haya igualdad;
Te aleꞌ ia hei hambu lenaꞌ, ma sira nda hambu dai sa. Dei fo ara bisa bala-bꞌae boe, mete ma hei nda hambu dai sa. No taꞌo naa ata bisa lemba-doi belaꞌ.
15 Como está escrito: El que [recogió] mucho, no tuvo más; y el que poco, no tuvo menos.
Naa onaꞌ Lamatuaꞌ Susura Meumaren suraꞌ nae, “Atahori mana hambu naeꞌ nda hambu lenaꞌ sira parlu na sa. Ma atahori mana hambu mbeiꞌ a, nda toꞌa-taa mia sira parlu na sa.
16 Empero gracias á Dios que dió la misma solicitud por vosotros en el corazón de Tito.
Au oꞌe makasi mbali Lamatualain, huu Eni mana kokoe-nanasi Titus fo nau tulu-fali nggi, onaꞌ au nau tulu-fali nggi boe.
17 Pues á la verdad recibió la exhortación; mas estando también muy solícito, de su voluntad partió para vosotros.
Memaꞌ hai moꞌe fo neti seꞌu nggi. Te, Eni o hii-nau aon boe. Dadꞌi ana nau neti tulu-fali nggi, nda huu au oꞌe sa.
18 Y enviamos juntamente con él al hermano cuya alabanza en el evangelio [es] por todas las iglesias;
Te nda neu mesaꞌ ne sa. Huu hai o denu toronoo ma esa neu namaloloꞌ no e. Basa atahori saraniꞌ mana sia ia ra rahine atahori ia ena, huu ana tao-ues nitaꞌ mamaten dui-bꞌengga neu atahori soꞌal Lamatuaꞌ Hara-lii Malolen.
19 Y no sólo esto, mas también fué ordenado por las iglesias el compañero de nuestra peregrinación para [llevar] esta gracia, que es administrada de nosotros para gloria del mismo Señor, y [para demostrar] vuestro pronto ánimo:
Atahori Saraniꞌ ra malangga nara o pili rala e fo laoꞌ namaloloꞌ no hai boe, fo tulun hai toꞌu tutulu-fafaliꞌ ra. Hai milalao ue-tataos ia, fo mitudꞌu hita Lamatuan manaselin, ma tao maloleꞌ fee atahori mana susa-sonaꞌ sia Yerusalem.
20 Evitando que nadie nos vitupere en esta abundancia que ministramos;
Hai sangga dalaꞌ fo tao ndoo-tetuꞌ a, naa fo nda hambu atahori raꞌasasalaꞌ hai rae, hai nda tao no matetuꞌ sa leleꞌ mendi doiꞌ fee neu atahori mana parluꞌ ra.
21 Procurando las cosas honestas, no sólo delante del Señor, mas aun delante de los hombres.
Huu hai duduꞌa losa no maloleꞌ fo tao ndoo-tetuꞌ mia hai rala ndoos ma sia Lamatualain matan, boe ma sia atahori matan boe.
22 Enviamos también con ellos á nuestro hermano, al cual muchas veces hemos experimentado diligente, mas ahora mucho más con la mucha confianza que [tiene] en vosotros.
Naa, hai o denu toronooꞌ esa fai fo neu namaloloꞌ no Titus se fo rendi doiꞌ naa. Hai paresaꞌ e lao hetar ena. De hai bubꞌuluꞌ ana nau ue-tao no manggateeꞌ fee nggi. Ana manggate onaꞌ naa, huu ana bubꞌuluꞌ oi, hei tao ndoo-tetuꞌ.
23 Ora en orden á Tito, [es] mi compañero y coadjutor para con vosotros; ó [acerca de] nuestros hermanos, los mensajeros [son] de las iglesias, y la gloria de Cristo.
Mete ma hambu atahori ratane soꞌal Titus, na, mifadꞌe se mae, Titus naa, au toronoo ngga mana tao ues no au nakandooꞌ a fee nggi. Atahori mamahereꞌ sia mamanaꞌ laen o pili rala sira atahorin ena, fo ara tungga se rendi doiꞌ ia ra risiꞌ Yerusalem. Ara raꞌabꞌue fo rae reu ena. Titus naꞌabꞌue no se boe. Dei fo basa se ratudꞌu Kristus manaselin onaꞌ naa.
24 Mostrad pues, para con ellos á la faz de las iglesias la prueba de vuestro amor, y de nuestra gloria acerca de vosotros.
Dadꞌi hei musi mitudꞌu susue mara neu atahori mana nendi doiꞌ naa. Boe ma mitudꞌu neu se, saa de hai hiiꞌ a olaꞌ koao soꞌal nggi. No taꞌo naa, atahori mamahereꞌ mia atahori sarani sia bee-bꞌee bubꞌuluꞌ tebꞌe rae, hei sue-lai se boe.

< 2 Corintios 8 >