< 2 Corintios 7 >

1 ASÍ que, amados, pues tenemos tales promesas, limpiémonos de toda inmundicia de carne y de espíritu, perfeccionando la santificación en temor de Dios.
Ay-ayatek a kakabsat, agsipud ta addakadatayo dagitoy a karkari, dalusantayo dagiti bagbagitayo kadagiti amin a banbanag a mangparparugit kadatayo iti bagi ken espiritu. Gun-odentayo ti kinasanto babaen iti panagbuteng ti Dios.
2 Admitidnos: á nadie hemos injuriado, á nadie hemos corrompido, á nadie hemos engañado.
Ikkandakami iti lugar! Awan ti siasinoman a nakaaramidanmi iti dakes. Awan ti siasinoman a dinangran ken ginundawayanmi.
3 No para condenar[os] lo digo; que ya he dicho antes que estáis en nuestros corazones, para morir y para vivir juntamente.
Saanko nga ibagbaga daytoy tapno ukomenkayo. Ta naibagakon nga addakayo kadagiti puspusomi, tapno agkakaduatayo a matay ken agkakaduatayo nga agbiag.
4 Mucha confianza tengo de vosotros, tengo de vosotros mucha gloria; lleno estoy de consolación, sobreabundo de gozo en todas nuestras tribulaciones.
Adda ti dakkel a panagtalekko kadakayo, ken ipagpanpannakelkayo. Napnoanak iti pannakaliwliwa. Aglupluppias ti rag-ok uray pay kadagiti amin a rigrigatmi.
5 Porque aun cuando vinimos á Macedonia, ningún reposo tuvo nuestra carne; antes, en todo fuimos atribulados: de fuera, cuestiones; de dentro, temores.
Idi simmangpetkami idiay Macedonia, awan inana dagiti bagbagimi. Ngem ketdi, nariribukankami iti amin a wagas gapu kadagiti panagsisinupiat iti ruar ken panagbutbuteng iti uneg.
6 Mas Dios, que consuela á los humildes, nos consoló con la venida de Tito:
Ngem ti Dios, a mangliwliwa kadagiti naupay, ket liniwliwanakami babaen iti isasangpet ni Tito.
7 Y no sólo con su venida, sino también con la consolación con que él fué consolado acerca de vosotros, haciéndonos saber vuestro deseo grande, vuestro lloro, vuestro celo por mí, para que así me gozase más.
Saan laeng a babaen iti isasangpetna a liniwliwanakami ti Dios. Babaen pay iti pannakaliwliwa nga inawat ni Tito manipud kadakayo. Imbagana kadakami ti dakkel nga ayatyo, ti panagladingityo, ken ti kasta unay a panangilalayo kaniak. Isu nga ad-adda pay a nagrag-oak.
8 Porque aunque os contristé por la carta, no me arrepiento, bien que me arrepentí; porque veo que aquella carta, aunque por algún tiempo os contristó,
Urayno pinalidaynakayo iti suratko, saanko a pagbabawyan daytoy. Ngem nagbabawiak idi nakitak a pinalidaynakayo iti suratko. Ngem apagbiit laeng ti panaglidayyo.
9 Ahora me gozo, no porque hayáis sido contristados, sino porque fuisteis contristados para arrepentimiento; porque habéis sido contristados según Dios, para que ninguna pérdida padecieseis por nuestra parte.
Naragsakakon ita, saan a gapu ta naparigatkayo, ngem gapu ta inyegnakayo ti kinalidayo iti panagbabawi. Napadasanyo ti nadiosan a panagladingit, isu a saankayo a nagsagaba iti pannakapukaw gapu kadakami.
10 Porque el dolor que es según Dios, obra arrepentimiento saludable, de que no hay que arrepentirse; mas el dolor del siglo obra muerte.
Ta iyeg iti nadiosan a panagladingit ti panagbabawi a mangleppas iti pannakaisalakan nga awan iti panagbabawi. Nupay kasta, iyeg met iti nainlubongan a panagladingit ti patay.
11 Porque he aquí, esto mismo que según Dios fuisteis contristados, cuánta solicitud ha obrado en vosotros, y aun defensa, y aun enojo, y aun temor, y aun gran deseo, y aun celo, y aun vindicación. En todo os habéis mostrado limpios en el negocio.
Kitaenyo ti nagdakkel a regget nga imbunga kadakayo daytoy a nadiosan a panagladingit. Anian a nagdakkel ti kinareggetyo a mangpaneknek nga inosentekayo. Anian a nagdakkel ti gurayo, ti butengyo, ti iliwyo, ti regtayo, ken ti tarigagayyo a makita a maaramid koma ti hustisia! Iti amin a banag, pinaneknekanyo nga inosentekayo iti daytoy a banag.
12 Así que, aunque os escribí, no [fué] por causa del que hizo la injuria, ni por causa del que la padeció, mas para que os fuese manifiesta nuestra solicitud que tenemos por vosotros delante de Dios.
Urayno nagsuratak kadakayo, saanak a nagsurat a para iti pagsayaatan dagiti agar-aramid iti dakes wenno para iti nagsagaba iti dakes. Nagsuratak tapno ti kinapasnekyo kadakami ket maipakaammo kadakayo iti imatang ti Dios.
13 Por tanto, tomamos consolación de vuestra consolación: empero mucho más nos gozamos por el gozo de Tito, que haya sido recreado su espíritu de todos vosotros.
Babaen iti daytoy a napabilegkami. Mainayon iti pannakaliwliwami, ad-adda pay a nagrag-omi gapu iti rag-o ni Tito, gapu ta napabaro ti espirituna babaen kadakayo amin.
14 Pues si algo me he gloriado para con él de vosotros, no he sido avergonzado; antes, como todo lo que habíamos dicho de vosotros era con verdad, así también nuestra gloria delante de Tito fué hallada verdadera.
Ta no impasindayawkayo kenkuana, saanak a naibabain. Nupay kasta, kas pudno amin a banag nga imbagami kadakayo, napaneknekan a pudno amin a panangipasindayawmi kadakayo kenni Tito.
15 Y sus entrañas son más abundantes para con vosotros, cuando se acuerda de la obediencia de todos vosotros, de cómo lo recibisteis con temor y temblor.
Ad-adda pay ti ayatna kadakayo, kas malaglagipna ti kinatulnogyo amin, ken no kasano ti panangawatyo kenkuana nga addaan ti buteng ken panagpigpigerger.
16 Me gozo de que en todo estoy confiado de vosotros.
Agrag-oak gapu ta adda ti naan-anay a panagtalekko kadakayo.

< 2 Corintios 7 >