< 2 Corintios 3 >

1 ¿COMENZAMOS otra vez á alabarnos á nosotros mismos? ¿ó tenemos necesidad, como algunos, de letras de recomendación para vosotros, ó de recomendación de vosotros?
Afiꞌ duꞌa mae, hai mulai olaꞌ koao, fo soꞌu-soꞌuꞌ hai ao mara. Hokoꞌ o! Seꞌute hai onaꞌ atahori laen mana parlu nendi susura nemehereꞌ fee nggi, dei fo feꞌe milalao ue-tataos ra, do? Do, hai parlu moꞌe susura nemehereꞌ mia nggi fo mendi neu atahori laen? Hokoꞌ, to?
2 Nuestras letras sois vosotros, escritas en nuestros corazones, sabidas y leídas de todos los hombres;
Huu hai susura nemehere ma sia ena. Susura naa, naeni hei ena. Huu hai mihine naeꞌ soꞌal hei masodꞌa mara. Dalaꞌ naa ra nenembedaꞌ sia hai rala mara ena. Basa atahori baca rahine hei masodꞌa feu mara; mia naa ara rahine hai ue-tatao mara.
3 Siendo manifiesto que sois letra de Cristo administrada de nosotros, escrita no con tinta, mas con el Espíritu del Dios vivo; no en tablas de piedra, sino en tablas de carne del corazón.
Huu meuꞌ ena oi, hei onaꞌ susura esa fo Kristus suraꞌ ena. Ma naꞌatotoꞌuꞌ neu hai. Kristus nda suraꞌ susura naa nendiꞌ tinta sa, te Ana pake Lamatuaꞌ Masodꞌaꞌ a Dula-dale Meumaren. Kristus o nda paa Dedꞌea-oꞌolan neu fatu bebelaꞌ, onaꞌ Lamatuaꞌ tao fee neu Musa. Te Ana suraꞌ sia hita rala masodꞌa tara.
4 Y tal confianza tenemos por Cristo para con Dios:
Hai mimihere mae, hai bisa mimihere neu Lamatuaꞌ mae, basa dala ia ra memaꞌ tebꞌe, huu Kristus mana natudꞌu taꞌo naa ena.
5 No que seamos suficientes de nosotros mismos para pensar algo como de nosotros mismos, sino que nuestra suficiencia es de Dios;
Mete ma mia akaꞌ hai ao mara, na, hai nda miꞌena koasa fo tao saa sa boe. Huu koasa ma hak mana sia hai ia, naꞌoka sia Lamatualain.
6 El cual asimismo nos hizo ministros suficientes de un nuevo pacto: no de la letra, mas del espíritu; porque la letra mata, mas el espíritu vivifica.
Lamatuaꞌ naa, mana soꞌu hai dadꞌi atahorin mana tao ues dui-bꞌengga neu atahori soꞌal Eni Hehelu-fufuli Feun. Te Eni Hehelu-fufuli Feun, nda soꞌal atahori tao tunggaꞌ a hohoro-lalaneꞌ mataꞌ-mataꞌ sa, te soꞌal atahori musi nenepaꞌaꞌ ro Lamatuaꞌ Dula-dale Meumaren. Mete ma atahori sadꞌiꞌ a tao tungga-tunggaꞌ a hohoro-lalane ra, naa onaꞌ sira rala nara mate ena, ma nda hambu masodꞌa ndoo-tetuꞌ, nda manaetuꞌ sa. Te mete ma atahori masodꞌan nenepaꞌaꞌ no Lamatuaꞌ Dula-dalen, eni hambu masodꞌa ndoo-tetuꞌ naa.
7 Y si el ministerio de muerte en la letra grabado en piedras, fué con gloria, tanto que los hijos de Israel no pudiesen poner los ojos en la faz de Moisés á causa de la gloria de su rostro, la cual había de perecer,
Dalahulun, leleꞌ Lamatuaꞌ paa Hohoro-lalanen sia fatu bebelaꞌ ra, memaꞌ naa manaseliꞌ. Te mae atahori tao tungga basa Hohoro-lalaneꞌ ra, ara feꞌe saranggaa mia Lamatualain. De leleꞌ Musa simbo nala Hohoro-lalaneꞌ ra, matan naronda nala seli. Naeni de atahori Israꞌel ra nda bisa mete matan sa. Te doo-doo ma, rondaꞌ naa mopo.
8 ¿Cómo no será más bien con gloria el ministerio del espíritu?
Dadꞌi mete ma mana nenesuraꞌ sia fatu dadꞌi manaseliꞌ onaꞌ naa, na, ona bee neu saa fo Lamatuaꞌ Dula-dalen mbedaꞌ sia rala tara? Tantu manaseliꞌ lenaꞌ fai, to?
9 Porque si el ministerio de condenación fué [con] gloria, mucho más abundará en gloria el ministerio de justicia.
Naa, Hohoro-lalaneꞌ naa natudꞌu nae, hita musi hambu hukun mate fo saranggaa mia Lamatuaꞌ, huu hita nda tao tungga basa Hohoro-lalaneꞌ naa ra sa. Mae onaꞌ naa o, Hohoro-lalaneꞌ naa feꞌe manaseliꞌ boe. Te Lamatuaꞌ Dula-dalen manaseliꞌ lenaꞌ, huu natudꞌu dalaꞌ fo ata malolole baliꞌ to Lamatualain.
10 Porque aun lo que fué glorioso, no es glorioso en esta parte, en comparación de la excelente gloria.
Dadꞌi Hohoro-lalaneꞌ fo lele uluꞌ a atahori rae manaseliꞌ, aleꞌ ia nda manaseliꞌ onaꞌ naa sa ena. Huu ia na hambu manaseliꞌ lenaꞌ ena.
11 Porque si lo que perece [tuvo] gloria, mucho más [será] en gloria lo que permanece.
Naa, Hohoro-lalaneꞌ naa ra manaseli nara, onaꞌ baꞌi Musa matan, mana naronda lele uluꞌ a, dei de rondan mopo. Musa no Hohoro-lalanen feꞌe manaseliꞌ, te manaseliꞌ lenaꞌ fai, naeni manaseliꞌ mana naꞌatataaꞌ nakandoo nda namaꞌetu sa.
12 Así que, teniendo tal esperanza, hablamos con mucha confianza;
Basa hai mimihere mae, Lamatuaꞌ Hehelu-fufuli Feun nae naꞌatataaꞌ nakandoo, nda namaꞌetu sa. Naa de hai olaꞌ relo-relo, nda bambi-bambi sa.
13 Y no como Moisés, [que] ponía un velo sobre su faz, para que los hijos de Israel no pusiesen los ojos en el fin de lo que había de ser abolido.
Hai nda onaꞌ baꞌi Musa sa. Huu ana musi babata matan nendiꞌ temeꞌ, naa fo atahori Israꞌel nda rita rondan mopo ena sa.
14 Empero los sentidos de ellos se embotaron; porque hasta el día de hoy [les] queda el mismo velo no descubierto en la lección del antiguo testamento, el cual por Cristo es quitado.
Te Lamatualain tao atahori Israꞌel ra uta nara mbaka. Huu losa fain ia boe o, mete ma ara baca sia Lamatuaꞌ Susura Meumaren Hehelu-fufuli Mbaran, naa onaꞌ temeꞌ sa babaa nala langga nara, de ara nda nau rena sa, ma nda nau rahine sa. Nda hambu atahori laen bisa soi rala nara, fo rahine. Akaꞌ Kristus mesaꞌ ne.
15 Y aun hasta el día de hoy, cuando Moisés es leído, el velo está puesto sobre el corazón de ellos.
Losa leleꞌ ia o, mete ma atahori Yahudi ra baca baꞌi Musa susuran, ara rena, te nda rahine matetuꞌ sa. Huu, sira nda rena rendiꞌ rala nara sa, onaꞌ hambu saa esa tatana nala rala nara.
16 Mas cuando se convirtieren al Señor, el velo se quitará.
Te mete ma hambu atahori mulai namahere neu hita Lamatuan Yesus Kristus, na, Kristus soi atahori naa ralan fo nahine tebꞌe-tebꞌeꞌ. Naa Onaꞌ nenesuraꞌ sia Lamatuaꞌ Susura Meumaren rala oi, “Ana siꞌu hendi temeꞌ mana babata nala matan ena.”
17 Porque el Señor es el Espíritu; y donde hay el Espíritu del Señor, [allí] hay libertad.
Naa, sia Lamatuaꞌ Susura Meumaren, leleꞌ baꞌi Musa olaꞌ nae, “Lamatuaꞌ”, eni masud na Lamatualain Dula-dalen. Mete ma hita hambu Dula-daleꞌ naa, Ana tao nggita nenemboꞌit.
18 Por tanto, nosotros todos, mirando á cara descubierta como en un espejo la gloria del Señor, somos transformados de gloria en gloria en la misma semejanza, como por el Espíritu del Señor.
No taꞌo naa, ana tao nggita dadꞌi manaseliꞌ tungga-tungga fai, onaꞌ Eni boe. Nda babata hita matan sa. Boe ma ata dudꞌuꞌa takandooꞌ a soꞌal hita Lamatua manaselin, huu Dula-dalen tulu-fali nggita onaꞌ naa.

< 2 Corintios 3 >