< 2 Crónicas 30 >

1 ENVIÓ también Ezechîas por todo Israel y Judá, y escribió letras á Ephraim y Manasés, que viniesen á Jerusalem á la casa de Jehová, para celebrar la pascua á Jehová Dios de Israel.
Hahoi Hezekiah ni Isarel ram hoi Judah ramnaw dawk a tami a patoun teh, Ephraim hoi Manasseh ram dawk hoi Isarel BAWIPA Cathut hanlah ceitakhai pawi sak hanelah Jerusalem khovah BAWIPA im dawk tho hanlah ca a patawn.
2 Y había el rey tomado consejo con sus príncipes, y con toda la congregación en Jerusalem, para celebrar la pascua en el mes segundo:
Bangkongtetpawiteh, siangpahrang hoi kabawmkungnaw hoi taminaw pueng ni thapa yung pahni dawk ceitakhai pawi sak hanlah a rawi awh.
3 Porque entonces no la podían celebrar, por cuanto no había suficientes sacerdotes santificados, ni el pueblo estaba junto en Jerusalem.
Hatnae tueng nah vaihma kamthoungnaw pap hoeh rah. Jerusalem vah tami pueng a kamkhueng thai awh hoeh rah dawkvah, pawi hah sak thai awh hoeh.
4 Esto agradó al rey y á toda la multitud.
A pouk awh e hno hah siangpahrang hoi tami pueng pouknae dawk ngai e lah ao.
5 Y determinaron hacer pasar pregón por todo Israel, desde Beer-seba hasta Dan, para que viniesen á celebrar la pascua á Jehová Dios de Israel, en Jerusalem: porque en mucho tiempo no la habían celebrado al modo que está escrito.
Hatnavah, Isarel ram pueng, Beersheba hoi Dan totouh Jerusalem vah tho vaiteh, Isarel BAWIPA Cathut hanlah ceitakhai pawi sak hanelah kamthang pathang hanlah a sak sak awh. Bangkongtetpawiteh, hottelah sakhoehnae a saw toe.
6 Fueron pues correos con letras de mano del rey y de sus príncipes por todo Israel y Judá, como el rey lo había mandado, y decían: Hijos de Israel, volveos á Jehová el Dios de Abraham, de Isaac, y de Israel, y él se volverá á las reliquias que os han quedado de la mano de los reyes de Asiria.
Hottelah, ca kaphawtnaw ni siangpahrang hoi kabawmkungnaw e ca hah a sin teh Isarel hoi Judah ram a deng totouh rei hanlah siangpahrang kâpoe e patetlah a tâco awh. Isarelnaw teh Abraham, Isak hoi Isarel BAWIPA Cathut koe ban awh. Hat pawiteh, Siria siangpahrang kut dawk hoi ka hlout ni teh kaawm rae naw koe a ban awh han.
7 No seáis como vuestros padres y como vuestros hermanos, que se rebelaron contra Jehová el Dios de sus padres, y él los entregó á desolación, como vosotros veis.
Nangmouh teh na mintoenaw hoi na hmaunawngha, a na mintoenaw e BAWIPA Cathut koe yonnae a sak awh teh, a hnam ka thun takhai e taminaw na hmu awh e patetlah awm awh hanh.
8 No endurezcáis pues ahora vuestra cerviz como vuestros padres: dad la mano á Jehová, y venid á su santuario, el cual él ha santificado para siempre; y servid á Jehová vuestro Dios, y la ira de su furor se apartará de vosotros.
Na mintoenaw patetlah lungpata hoi awm awh hanh. Hatei, BAWIPA koe kâhnawng awh nateh, yungyoe hanlah kathounge hmuen kathoung dawk kâen hoi BAWIPA na Cathut thaw hah tawk awh. Hat boipawiteh, puenghoi a lungkhueknae teh nangmouh koe a roum han.
9 Porque si os volviereis á Jehová, vuestros hermanos y vuestros hijos hallarán misericordia delante de los que los tienen cautivos, y volverán á esta tierra: porque Jehová vuestro Dios es clemente y misericordioso, y no volverá de vosotros su rostro, si vosotros os volviereis á él.
BAWIPA koe lah na kamlang awh pawiteh, na hmaunawnghanaw hoi na canaw hah san lah kamannaw ni pahren awh vaiteh, hete ram dawk bout a tho awh han. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA na Cathut teh pahren lungmanae lahoi kakawi e lah ao. Ama koelah na kamlang awh pawiteh, na cettakhai roeroe mahoeh telah ati awh.
10 Pasaron pues los correos de ciudad en ciudad por la tierra de Ephraim y Manasés, hasta Zabulón: mas se reían y burlaban de ellos.
Hottelah ca kathaknaw teh, Ephraim ram, Manasseh ram, hoi Zebulun ram totouh, kho touh hnukkhu kho touh a cei awh. Hateiteh, ahnimouh ni a panuikhai awh teh, a ka pacekpahlek awh.
11 Con todo eso, algunos hombres de Aser, de Manasés, y de Zabulón, se humillaron, y vinieron á Jerusalem.
Hateiteh, Asher taminaw, Manasseh taminaw hoi Zebulun tami tangawn ni lawkpui poung lah a pouk awh teh, Jerusalem lah a tho awh.
12 En Judá también fué la mano de Dios para darles un corazón para cumplir el mensaje del rey y de los príncipes, conforme á la palabra de Jehová.
BAWIPA lawk dawk siangpahrang hoi kahrawikungnaw e kâpoe tarawi hoi lungthin suetalah a tawn awh nahan, Cathut kut teh Judah lathueng vah ao.
13 Y juntóse en Jerusalem mucha gente para celebrar la solemnidad de los ázimos en el mes segundo; una vasta reunión.
Hottelah thapa yung pahni navah, tonphuenhoehe pawi sak hanelah Jerusalem vah tami moikapap a kamkhueng awh.
14 Y levantándose, quitaron los altares que había en Jerusalem; quitaron también todos los altares de perfumes, y echáronlos en el torrente de Cedrón.
Ahnimouh ni a thaw awh teh, Jerusalem kaawm e thuengnae khoungroenaw thoseh, hmuitui sawinae khoungroe dawk kaawm e naw pueng thoseh, a la awh teh Kidron tui dawk a tâkhawng awh.
15 Entonces sacrificaron la pascua, á los catorce del mes segundo; y los sacerdotes y los Levitas se santificaron con vergüenza, y trajeron los holocaustos á la casa de Jehová.
Hottelah thapa yung pahni, hnin hlaipali nah ceitakhai pawi hanlah a thei awh. Vaihmanaw hoi Levihnaw a kaya awh dawkvah, a kâthoung sak awh teh, hote thuengnae hah BAWIPA im dawk a kâenkhai awh.
16 Y pusiéronse en su orden conforme á su costumbre, conforme á la ley de Moisés varón de Dios; los sacerdotes esparcían la sangre [que recibían] de manos de los Levitas:
Cathut e tami Mosi e kâlawk patetlah amamae hmuen dawk lengkaleng a kangdue awh. Hote vaihmanaw ni, Levihnaw koehoi e thi hah a kathek awh.
17 Porque había muchos en la congregación que no estaban santificados, y por eso los Levitas sacrificaban la pascua por todos los que no se habían limpiado, para santificarlos á Jehová.
Bangkongtetpawiteh, taminaw thung kamthoung hoeh rae moi ao. Hatdawkvah, BAWIPA hanlah kamthoung hanlah, kathounghoehnaw e thaw dawk Levih miphunnaw ni ceitakhai pawi sak han lah a thei.
18 Porque una gran multitud del pueblo de Ephraim y Manasés, y de Issachâr y Zabulón, no se habían purificado, y comieron la pascua no conforme á lo que está escrito. Mas Ezechîas oró por ellos, diciendo: Jehová, que es bueno, sea propicio á todo aquel que ha apercibido su corazón para buscar á Dios,
Bangkongtetpawiteh, Ephraim tami, Manasseh tami, Issakhar tami, hoi Zebulun tami moikapapnaw hah thoung awh hoeh. Hateiteh, phung laipalah ceitakhai pawi rawca teh a ca awh.
19 A Jehová el Dios de sus padres, aunque no [esté purificado] según la purificación del santuario.
Hatei, Hezekiah ni, tami pueng a lungthin hoi Cathut, a na mintoenaw e Jehovah Cathut tawng hanlah kârakuengnaw pueng hmuen kathoung phung patetlah kamthoung awh hoeh nakunghai, kahawi e BAWIPA ni yontha awh naseh, telah ahnimouh hanlah a ratoum pouh.
20 Y oyó Jehová á Ezechîas, y sanó al pueblo.
BAWIPA ni Hezekiah e ratoumnae hah a thai pouh teh taminaw pueng hah a dam sak.
21 Así celebraron los hijos de Israel que se hallaron en Jerusalem, la solemnidad de los panes sin levadura por siete días con grande gozo: y alababan á Jehová todos los días los Levitas y los sacerdotes, [cantando] con instrumentos de fortaleza á Jehová.
Jerusalem kaawm e Isarelnaw ni, tonphuenhoehe pawiteh hnin sari touh thung lunghawicalah a hno awh. Hahoi Levihnaw hoi vaihmanaw ni ratoum hoi BAWIPA a pholen awh. Hottelah BAWIPA hah la hoi hnin touh hnukkhu hnin touh a pholen awh.
22 Y habló Ezechîas al corazón de todos los Levitas que tenían buena inteligencia [en el servicio] de Jehová. Y comieron [de lo sacrificado] en la solemnidad por siete días, ofreciendo sacrificios pacíficos, y dando gracias á Jehová el Dios de sus padres.
Hezekiah ni BAWIPA kahawicalah ka panuek e kacangkhaikung Levihnaw pueng hah tha a poe. Hottelah, a na mintoenaw e BAWIPA Cathut koe yon ngaithoumnae hei hoi roum thuengnae pueng hoi hnin sari touh thung rawca a ca awh.
23 Y toda aquella multitud determinó que celebrasen otros siete días; y celebraron otros siete días con alegría.
Tami pueng ni hnin sari touh pawi bout to hanlah a kârakueng awh dawkvah, lunghawi hoi hnin sari touh pawi bout a to awh.
24 Porque Ezechîas rey de Judá había dado á la multitud mil novillos y siete mil ovejas; y también los príncipes dieron al pueblo mil novillos y diez mil ovejas: y muchos sacerdotes se santificaron.
Bangkongtetpawiteh, Judah siangpahrang Hezekiah ni taminaw hah maitotan 1, 000, tu 7, 000 touh thei hanlah a poe. Kahrawikungnaw nihai, tami pueng hah maitotan 1, 000 hoi tu 10, 000 a poe awh teh, vaihma moikapap ni a kâthoung sak awh.
25 Alegróse pues toda la congregación de Judá, como también los sacerdotes y Levitas, y toda la multitud que había venido de Israel; asimismo los extranjeros que habían venido de la tierra de Israel, y los que habitaban en Judá.
Hottelah, Judahnaw pueng ni vaihmanaw hoi Levihnaw hoi Isarel ram kathonaw pueng hoi, miphun alouke e Isarel ram hoi kathonaw hoi, Judah ram kaawmnaw hoi a lunghawi awh.
26 E hiciéronse grandes alegrías en Jerusalem: porque desde los días de Salomón hijo de David rey de Israel, no había habido cosa tal en Jerusalem.
Hottelah lunghawinae kalen poung Jerusalem vah ao. Bangkongtetpawiteh, Isarel siangpahrang Devit capa Solomon koehoi hot patet e Jerusalem vah awm boihoeh.
27 Levantándose después los sacerdotes y Levitas, bendijeron al pueblo: y la voz de ellos fué oída, y su oración llegó á la habitación de su santuario, al cielo.
Hottelah vaihma hoi Levihnaw ni a thaw awh teh, taminaw pueng yawhawinae a poe awh. A lawk a ngai pouh teh, a ratoum awh e teh kathounge kalvan vah a pha.

< 2 Crónicas 30 >