< 1 Samuel 18 >

1 Y ASÍ que él hubo acabado de hablar con Saúl, el alma de Jonathán fué ligada con la de David, y amólo Jonathán como á su alma.
Devit ni Sawl koe lawk be a dei hnukkhu, Jonathan hringnae teh Devit hringnae hoi mekkâkuet. Hottelah Jonathan ni a hringnae a lungpataw e patetlah Devit hah a lung a pataw.
2 Y Saúl le tomó aquel día, y no le dejó volver á casa de su padre.
Hot hnin hoi teh Sawl ni Devit a kaw teh a na pa im bout ban sak hoeh toe.
3 E hicieron alianza Jonathán y David, porque él le amaba como á su alma.
Jonathan ni Devit hah amae hringnae a lungpataw e patetlah a lungpataw dawkvah, ahni hoi lawkkamnae a sak roi.
4 Y Jonathán se desnudó la ropa que tenía sobre sí, y dióla á David, [y otras] ropas suyas, hasta su espada, y su arco, y su talabarte.
Jonathan ni a kâkhu e a hni a rading teh Devit hah a poe. Tarantuknae puengcang, angki, tahloi, licung, taisawm pateng haiyah a poe.
5 Y salía David á donde quiera que Saúl le enviaba, y portábase prudentemente. Hízolo por tanto Saúl capitán de gente de guerra, y era acepto en los ojos de todo el pueblo, y en los ojos de los criados de Saúl.
Sawl ni a patoun e pueng koe Devit ni a cei teh, kahawicalah a tawk teh tânae a hmu. Hatdawkvah, ransanaw kaukkung lah ao sak teh, ransanaw mithmu hoi Sawl e a sannaw mithmu vah ngai ka tho e lah ao.
6 Y aconteció que como volvían ellos, cuando David tornó de matar al Filisteo, salieron las mujeres de todas las ciudades de Israel cantando, y con danzas, con tamboriles, y con alegrías y sonajas, á recibir al rey Saúl.
Devit ni Filistin tami a theinae koehoi a tho nah, Isarel napuinaw ni Sawl siangpahrang a dawn awh hanlah la a sak awh teh, lamtu lahoi ka cairing e ratoung, cecak tumkhawng awh teh, Isarel kho koehoi a tho awh.
7 Y cantaban las mujeres que danzaba, y decían: Saúl hirió sus miles, y David sus diez miles.
Napuinaw ni Sawl thong touh, thong touh. Devit thong hra, thong hra a thei toe telah la a sak awh.
8 Y enojóse Saúl en gran manera, y desagradó esta palabra en sus ojos, y dijo: A David dieron diez miles, y á mí miles; no le falta más que el reino.
Hote lawk ni Sawl a lungkhuek sak teh, a lunghawihoeh. Ahnimouh ni Devit 10,000, kai teh 1,000 touh dueng na poe awh. Uknae hloilah a tawn e bangmouh a poe thai ati teh, hote lawk dawk puenghoi a lungkhuek.
9 Y desde aquel día Saúl miró de través á David.
Hot hnin hoi Sawl ni Devit teh pou a patoup.
10 Otro día aconteció que el espíritu malo de parte de Dios tomó á Saúl, y mostrábase en su casa con trasportes de profeta: y David tañía con su mano como los otros días; y estaba una lanza á mano de Saúl.
Atangtho vah Cathut koehoi e muitha kathout ni Sawl e lathueng a pha teh, impui dawk lawk a dei. Devit ni ouk a kueng boi e patetlah ratoung a kueng. Sawl teh a kut dawk tahroe a sin.
11 Y arrojó Saúl la lanza, diciendo: Enclavaré á David en la pared. Y dos veces se apartó de él David.
Devit hah tapang dawk khik kâbet lah ka tâkho han ati teh, Devit a tâkho eiteh ahnie hmalah hoi vai hni touh a roun thai.
12 Mas Saúl se temía de David, por cuanto Jehová era con él, y se había apartado de Saúl.
Hottelah BAWIPA ni Sawl koehoi a tâco teh Devit hoi rei ao dawkvah, Sawl ni Devit teh a taki.
13 Apartólo pues Saúl de sí, é hízole capitán de mil; y salía y entraba delante del pueblo.
Sawl ni a hmaitung hoi Devit a kampuen sak teh 1,000 touh kaukkung lah a hruek. Devit ni taminaw hmalah a tâco a kâen.
14 Y David se conducía prudentemente en todos sus negocios, y Jehová era con él.
BAWIPA teh Devit hoi rei ao dawk a cei na tangkuem koe tânae a hmu.
15 Y viendo Saúl que se portaba tan prudentemente, temíase de él.
Sawl ni Devit ni tânae kalenpounge a hmu navah hoe a taki.
16 Mas todo Israel y Judá amaba á David, porque él salía y entraba delante de ellos.
Isarel hoi Judah miphunnaw ni kahawicalah a hrawi dawkvah, Devit a lungpataw awh.
17 Y dijo Saúl á David: He aquí yo te daré á Merab mi hija mayor por mujer: solamente que me seas hombre valiente, y hagas las guerras de Jehová. Mas Saúl decía: No será mi mano contra él, mas la mano de los Filisteos será contra él.
Sawl ni Devit koe khenhaw! ka canu kacue e Merab hah na yu lah na poe han, tarankahawilah awm. BAWIPA e taran maha tuk lah a atipouh. Kaie ka kut hah ahnie lathueng phat sak laipalah, Filistinnaw e kut maha ahni lathueng phat seh telah Sawl ni a pouk.
18 Y David respondió á Saúl: ¿Quién soy yo, ó qué es mi vida, ó la familia de mi padre en Israel, para ser yerno del rey?
Devit ni kai teh Siangpahrang e cava lah ka o nahan bang patet e tami lah maw khuet ka o vaw. Ka hringnae hoi ka imthung hai Isarel dawk bangtelamaw a talue telah Sawl koe atipouh.
19 Y venido el tiempo en que Merab, hija de Saúl, se había de dar á David, fué dada por mujer á Adriel Meholatita.
Sawl canu Merab hah Devit koe poe hane tueng akuep nah Meholath tami Adriel koevah a yu lah yo la a poe toe.
20 Mas Michâl la [otra] hija de Saúl amaba á David; y fué dicho á Saúl, lo cual plugo en sus ojos.
Sawl canu Mikhal ni Devit a lungpataw. Sawl koe a dei pouh awh teh, hote ni a lunghawi sak.
21 Y Saúl dijo: Yo se la daré, para que le sea por lazo, y para que la mano de los Filisteos sea contra él. Dijo pues Saúl á David: Con la otra serás mi yerno hoy.
Sawl ni ka canu na poe han. Filistinnaw e a kut ahnie lathueng pha sak hanlah kâmannae tangkam lah ka o sak awh han. Sawl ni Devit koe nang teh ka cava lah na o toe telah apâhni lah bout a dei.
22 Y mandó Saúl á sus criados: Hablad en secreto á David, diciéndole: He aquí, el rey te ama, y todos sus criados te quieren bien; sé pues yerno del rey.
Sawl ni a sannaw koe kâ a poe teh, Devit hoi lawk duem a kâdei awh. Siangpahrang teh nang koe a lung ahawi. A sannaw ni hai na lungpataw. Hatdawkvah, siangpahrang e cava lah awm lawih na ti awh han telah atipouh.
23 Y los criados de Saúl hablaron estas palabras á los oídos de David. Y David dijo: ¿Paréceos á vosotros que es poco ser yerno del rey, siendo yo un hombre pobre y de ninguna estima?
Sawl e sannaw ni hote lawk Devit ni ka thai lah a dei awh. Tami ka roedeng ni, banglahai noutna hoeh e hah namaw, siangpahrang e cava lah khuek o rumram hanelah maw na pouk awh vaw telah ati.
24 Y los criados de Saúl le dieron la respuesta diciendo: Tales palabras ha dicho David.
Sawl e a sannaw ni, Devit ni he telah a dei telah Sawl koe a dei pouh awh nah,
25 Y Saúl dijo: Decid así á David: No está el contentamiento del rey en el dote, sino en cien prepucios de Filisteos, para que sea tomada venganza de los enemigos del rey. Mas Saúl pensaba echar á David en manos de los Filisteos.
Sawl ni, Devit koe hettelah na dei pouh awh han, Siangpahrang ni a tarannaw a pathung navah Filistinnaw vuensom 100 touh hoeh e laipalah aphu alouke banghai ngai hoeh, ati telah dei pouh awh atipouh. Hatei Sawl ni Devit hah Filistinnaw e kut dawk due sak hanelah a pouk e doeh.
26 Y como sus criados declararon á David estas palabras, plugo la cosa en los ojos de David, para ser yerno del rey. Y como el plazo no era aún cumplido,
Hahoi, a sannaw ni hote lawk hah Devit koe a dei pouh awh toteh, Devit teh siangpahrang cava lah ao hane hah a lung ahawipoung. Hahoi atueng khoe e hnin teh loum hoeh rah.
27 Levantóse David, y partióse con su gente, é hirió doscientos hombres de los Filisteos; y trajo David los prepucios de ellos, y entregáronlos todos al rey, para que él fuese hecho yerno del rey. Y Saúl le dió á su hija Michâl por mujer.
Devit hoi a taminaw a thaw awh teh, Filistinnaw 200 touh a thei awh. Devit ni ahnimae vuensomnaw a sin teh, siangpahrang e cava lah ao nahanelah, ka kuepcalah siangpahrang koe a poe. Sawl ni hai a canu Mikhal hah a yu lah a poe.
28 Pero Saúl, viendo y considerando que Jehová era con David, y que su hija Michâl lo amaba,
Devit koe Cathut ao tie kacaicalah Sawl ni a panue. Sawl e canu ni ahni teh a lungpataw.
29 Temióse más de David; y fué Saúl enemigo de David todos los días.
Sawl ni Devit hoe a taki teh, Sawl teh Devit e taran lah pou ao.
30 Y salían los príncipes de los Filisteos; y como ellos salían, portábase David más prudentemente que todos los siervos de Saúl: y era su nombre muy ilustre.
Filistin bawinaw teh a kamthaw awh. A kamthaw awh hnukkhu Devit teh Sawl e a sannaw hlak a kâhruetcuet dawkvah a min hoe a kamthang.

< 1 Samuel 18 >