< 1 Corintios 4 >

1 TÉNGANNOS los hombres por ministros de Cristo, y dispensadores de los misterios de Dios.
Dadꞌi hei musi tao hai taꞌo ia: afiꞌ koa-koaꞌ hai, huu hai akaꞌ Kristus aten. Ma Lamatualain namahere hai fo minea matalolole dala-dalaꞌ fo dalahulun feꞌe mana maꞌafuniꞌ.
2 Mas ahora se requiere en los dispensadores, que cada uno sea hallado fiel.
Naa, atahori mana nanea malanggan sudꞌiꞌ a saa nara, eni musi dadꞌi atahori mana tao tungga ndoo-tetuꞌ.
3 Yo en muy poco tengo el ser juzgado de vosotros, ó de juicio humano; y ni aun yo me juzgo.
Ona bee neu au? Au tatao ngga ra tungga ndoo-tetuꞌ a, do hokoꞌ? Au nda taoafiꞌ hei mae nile au taꞌo bee sa boe. Boe ma au nda taoafiꞌ atahori laen ra nile au onaꞌ bee sa boe. Au o nda itaꞌ ae nile ao ngga taꞌo bee sa boe.
4 Porque aunque de nada tengo mala conciencia, no por eso soy justificado; mas el que me juzga, el Señor es.
Huu itaꞌ mae rala ngga nae au maloleꞌ, nda feꞌe bubꞌuluꞌ sosoan nae au maloleꞌ sa. Te pantin na, Lamatualain nile au onaꞌ bee.
5 Así que, no juzguéis nada antes de tiempo, hasta que venga el Señor, el cual también aclarará lo oculto de las tinieblas, y manifestará los intentos de los corazones: y entonces cada uno tendrá de Dios la alabanza.
Boe ma, afiꞌ tao ao mara onaꞌ mana maꞌetuꞌ dedꞌeat fo nile atahori laen ra. Hela fo Lamatuaꞌ baliꞌ nema dei. Te dei fo Eni mana natudꞌu basa dalaꞌ ra. Eni mana natudꞌu basa dala deꞌulakaꞌ fo atahori raꞌafuniꞌ se sia maꞌahatuꞌ a. Nae natudꞌu dala-dalaꞌ fo atahori dudꞌuꞌa sia rala nara. Boe ma Lamatualain nae nafadꞌe dala-dala maloleꞌ fo atahori taoꞌ ra.
6 Esto empero, hermanos, he pasado por ejemplo en mí y en Apolos por amor de vosotros; para que en nosotros aprendáis á no saber más de lo que está escrito, hinchándoos por causa de otro el uno contra el otro.
Toronoo nggara! Au ola-olaꞌ soꞌal au o aꞌa Apolos, onaꞌ au fee conto esa fo hei bisa minori dalaꞌ sa mia hai, taꞌo ia: Tao tungga dala-dalaꞌ fo nenesuraꞌ sia Lamatuaꞌ Susura Meumaren. Afiꞌ tao tungga laen nara fai. Mete ma hei minori dalaꞌ naa, ama sudꞌi boe tungga leli atahori, boe ma olaꞌ naeꞌ huu tungga atahori esa, boe ma miloe-midꞌae laen ra.
7 Porque ¿quién te distingue? ¿ó qué tienes que no hayas recibido? Y si lo recibiste, ¿de qué te glorías como si no hubieras recibido?
Dadꞌi, taꞌo bee? Hei tao ao mara sia ata laen mo laen ra, do? Afiꞌ! Huu hei simbo basaꞌ e, mia Lamatualain. Dadꞌi mete ma taꞌo naa, ona bee de ama koao, onaꞌ hei mesaꞌ nggi mana tao ao mara?
8 Ya estáis hartos, ya estáis ricos, sin nosotros reináis; y ojalá reinéis, para que nosotros reinemos también juntamente con vosotros.
Onaꞌ basaꞌ e fo hei parluꞌ ra, hei hambu ena. Onaꞌ hei mimisuꞌi ena, na! Ama tao ao mara onaꞌ atahori moko-monaen, onaꞌ maneꞌ e, de hai nda mibꞌali saa-saa sa boe. Tao-tao te, Lamatualain fee saa fo ama parluꞌ ra. Te dei fo mete ma hei dadꞌi maneꞌ tetebꞌes, mbei ma hai bisa toꞌu parendaꞌ mo nggi boe, to?
9 Porque á lo que pienso, Dios nos ha mostrado á nosotros los apóstoles por los postreros, como á sentenciados á muerte: porque somos hechos espectáculo al mundo, y á los ángeles, y á los hombres.
Hai ia ra, Lamatualain mana denu mii sia bee-bꞌee sia raefafoꞌ ia, fo mifadꞌe atahori soꞌal Kristus. Te lao-lao esa na, au duꞌa onaꞌ Lamatualain denu hai mimbiriiꞌ sia dea-deaꞌ, onaꞌ atahori bui mana nahani sira huku-doki mamate nara. Boe ma Ana fee basa atahori sia raefafoꞌ ia, ma ate nara sia sorga, fo ara ranilu nggita.
10 Nosotros necios por amor de Cristo, y vosotros prudentes en Cristo; nosotros flacos, y vosotros fuertes; vosotros nobles, y nosotros viles.
Hei manaseliꞌ tebꞌe ena! Huu hambu atahori rae hei ia ra, mahineꞌ, huu ama nenepaꞌaꞌ mo Kristus ena. Te ara rae hai ia ra nggoa mara seli, huu hai dadꞌi Kristus atahorin. Mbei ma ara duꞌa rae hei maꞌadꞌere mara seli tebꞌe ena. Te hai ia ra, mana male-maꞌaꞌ. Mbei ma ara soꞌu rananaru nggi. Te ara nda fee hadꞌa-hormat mbei neu hai saa boe. Manaseliꞌ ri tebꞌe!
11 Hasta esta hora hambreamos, y tenemos sed, y estamos desnudos, y somos heridos de golpes, y andamos vagabundos;
Losa leleꞌ ia o, hai mimedꞌa ndoe ma miꞌimadꞌa. Hai bua-baꞌu mara mana sidꞌe-sidꞌeꞌ re. Atahori ra akaꞌ poko-paru hai. Hai onaꞌ mana tara-kooꞌ nda ma ume looꞌ sa.
12 Y trabajamos, obrando con nuestras manos: nos maldicen, y bendecimos: padecemos persecución, y sufrimos:
Hai bengge tao ues mendi lima mara. Mete ma atahori olaꞌ mataꞌ-mataꞌ mbali hai, hai mitaa mae, “Hai moꞌe Lamatualain tao dala maloleꞌ fee nggi.” Mete ma atahori tao raꞌasususaꞌ hai, na, hela neu fo hai miꞌitataaꞌ a.
13 Somos blasfemados, y rogamos: hemos venido á ser como la hez del mundo, el desecho de todos hasta ahora.
Mete ma atahori olaꞌ raꞌamuti hai nara mara, hai olaꞌ mo se no dedꞌea-oꞌola seꞌe-naꞌus. Mae onaꞌ naa o, atahori feꞌe rae hai ia ra onaꞌ seeꞌ, do manggarauꞌ manggenggeoꞌ, nandaa ngganggariꞌ ri.
14 No escribo esto para avergonzaros: mas amonéstoos como á mis hijos amados.
Au suraꞌ dalaꞌ ia ra, nda ae tao uꞌumamaeꞌ nggi sa. Te au ae ena-ai nggi, huu au sue nggi onaꞌ sue ana bonggi ngga boe. Naeni de au ufadꞌe nggi, fo tungga baliꞌ dala ndoo-tetuꞌ a.
15 Porque aunque tengáis diez mil ayos en Cristo, no [tendréis] muchos padres; que en Cristo Jesús yo os engendré por el evangelio.
Mae hambu atahori rifo-rataꞌ bisa ratudꞌu nggi dalaꞌ soꞌal Kristus, te akaꞌ au mesaꞌ nggo mana dadꞌi hei amam. Huu au ia, atahori maꞌahuluꞌ mana ufadꞌe nggi soꞌal Yesus Kristus Dudꞌui Malolen. Naeni de ama mimihere neu E. Au tao taꞌo naa, huu au nenepaꞌa maloleꞌ o E.
16 Por tanto, os ruego que me imitéis.
De oꞌe fo ama tungga no maloleꞌ au conto ngga.
17 Por lo cual os he enviado á Timoteo, que es mi hijo amado y fiel en el Señor, el cual os amonestará de mis caminos cuáles sean en Cristo, de la manera que enseño en todas partes en todas las iglesias.
Naeni de au haitua Timotius fo tulu-fali nggi. Au sue e onaꞌ sue au ana bonggi ngga boe. Au umuhere e, huu ana o nenepaꞌaꞌ no hita Lamatuan boe. Dei fo ana tulu-fali fo fee nesenenedꞌaꞌ au dala masodꞌa ngga neu nggi. Au masodꞌa ngga onaꞌ naa huu au nenepaꞌaꞌ o Yesus Kristus, fo Lamatualain haitua nemaꞌ a. Boe ma naa onaꞌ saa fo au unori neu atahori saraniꞌ mana raꞌabꞌue sia bee-bꞌee.
18 Mas algunos están envanecidos, como si nunca hubiese yo de ir á vosotros.
Hambu sia hei e dudꞌuꞌa mae, au nda dadꞌi eti sia naa sa. Naeni de ara koao.
19 Empero iré presto á vosotros, si el Señor quisiere; y entenderé, no las palabras de los que andan hinchados, sino la virtud.
Te mete ma hita Lamatuan nau, na nda dooꞌ sa, te au eti sia kota Korintus ena. Dei fo au bubꞌuluꞌ memaꞌ, mete ma atahori ia ra akaꞌ olaꞌ naeꞌ a, do tebꞌe raꞌena koasa!
20 Porque el reino de Dios no consiste en palabras, sino en virtud.
Huu Lamatualain, Maneꞌ mana naꞌena koasa. De atahori nara nda maa mina fo rafefela atahori nemehere nara sa, te rafefela rendiꞌ koasa ndoo-tetuꞌ a.
21 ¿Qué queréis? ¿iré á vosotros con vara, ó con caridad y espíritu de mansedumbre?
De hihii-nanau mara taꞌo bee? Mete ma au uma, na, au olaꞌ no deres ma hukun nggi, do? Do uma utudꞌu susueꞌ no rala seꞌe-naꞌus ngga?

< 1 Corintios 4 >