Salmos 81

1 Cantád a Dios nuestra fortaleza: cantád con júbilo al Dios de Jacob.

Umawit nang malakas sa Diyos ng aming kalakasan; sumigaw nang may kagalakan para sa Diyos ni Jacob.

2 Tomád la canción, y dad al adufe: a la arpa de alegría, con el salterio.

Umawit at tumugtog ng tamburin, ng kaaya-ayang lira kasama ng alpa.

3 Tocád la trompeta en la nueva luna, en el día señalado: en el día de nuestra solemnidad.

Hipan ang sungay ng lalaking tupa sa araw ng bagong buwan, sa araw ng kabilugan ng buwan, kapag nagsimula ang araw ng aming kapistahan.

4 Porque estatuto es de Israel: juicio del Dios de Jacob.

Dahil ito ay isang batas para sa Israel, isang kautusan na ibinigay ng Diyos ni Jacob.

5 Por testimonio en José le ha constituido, cuando salió sobre la tierra de Egipto: donde oí lenguaje que no entendía.

Nagpalabas siya nito bilang isang patakaran kay Jose noong siya ay nagtungo sa lupain ng Ehipto, kung saan nakarinig ako ng wika na hindi ko naintindihan.

6 Quité entonces su hombro de debajo de la carga: sus manos se quitaron de las ollas.

“Inalis ko ang pasanin mula sa kaniyang balikat; ang kaniyang mga kamay ay nakalaya mula sa pagkakahawak ng basket.

7 En la angustia llamaste, y yo te libré; te respondí en el secreto del trueno; te probé sobre las aguas de Meriba. (Selah)

Sa iyong pagdadalamhati ikaw ay tumawag, at tinulungan kita; Tinugon kita mula sa isang madilim na ulap na may kasamang kulog. Sinubok kita sa mga tubig ng Meriba. (Selah)

8 Oye, pueblo mío, y protestarte he: Israel, si me oyeres;

Makinig kayo, aking bayan, dahil babalaan ko kayo, Israel, kung makikinig lamang kayo sa akin!

9 No habrá en ti dios ajeno: ni te encorvarás a dios extraño.

Walang dapat na maging dayuhang diyos sa inyo; hindi ninyo dapat sambahin ang anumang dayuhang diyos.

10 Yo soy Jehová tu Dios, que te hice subir de la tierra de Egipto: ensancha tu boca, y henchirla he.

Ako si Yahweh na inyong Diyos, na naglabas sa inyo mula sa lupa ng Ehipto. Ibuka ninyo nang malaki ang inyong bibig, at pupunuin ko ito.

11 Mas mi pueblo no oyó mi voz: e Israel no me quiso a mí.

Pero hindi nakinig ang aking bayan sa aking mga salita; hindi ako sinunod ng Israel.

12 Y dejélos a la dureza de su corazón; caminaron en sus consejos.

Kaya hinayaan ko (sila) na sundin ang katigasan ng sarili nilang pamamaraan para maaari nilang gawin kung ano sa tingin nila ang tama.

13 ¡O si mi pueblo me oyera, si Israel anduviera en mis caminos!

O, nawa makinig ang aking bayan sa akin; O, nawa lumakad sa aking mga landas ang aking bayan.

14 En nada derribara yo a sus enemigos: y volviera mi mano sobre sus adversarios.

Pagkatapos agad kong pasusukuin ang kanilang mga kaaway at ibabaling ko ang aking kamay laban sa mga nang-aapi sa kanila.

15 Los aborrecedores de Jehová le hubieran mentido: y el tiempo de ellos fuera para siempre.

Nawa ang mga napopoot kay Yahweh ay yumuko nang may takot sa harap niya! Nawa (sila) ay mapahiya magpakailanman.

16 Y Dios le hubiera mantenido de grosura de trigo: y de miel de la piedra te hubiera hartado.

Pakakainin ko ang Israel ng pinakamainam na trigo; pasisiyahin ko kayo ng pulot na lumalabas mula sa bato.”