Salmos 69

1 Sálvame, o! Dios, porque las aguas han entrado hasta el alma.

Zborovođi. Po napjevu “Ljiljani”. Davidov. Spasi me, Bože: vode mi dođoše do grla!

2 Estoy zabullido en cieno profundo, que no hay pie; soy venido en profundos de aguas, y la corriente me ha anegado.

U duboko blato zapadoh i nemam kamo nogu staviti; u duboku tonem vodu, pokrivaju me valovi.

3 He trabajado llamando; mi garganta se ha enronquecido; han desfallecido mis ojos de esperar a mi Dios.

Iznemogoh od vikanja, grlo mi je promuklo, oči mi klonuše Boga mog čekajuć'.

4 Hánse aumentado más que los cabellos de mi cabeza los que me aborrecen sin causa; hánse fortalecido mis enemigos, los que me destruyen sin porqué: lo que no hurté, entonces lo volví.

Brojniji su od vlasi na glavi mojoj oni koji me mrze nizašto. Tvrđi su od kostiju mojih oni što mi se nepravedno protive: zar mogu vratiti što nisam oteo?

5 Dios, tú sabes mi insensatez; y mis delitos no te son ocultos.

Bože, ti znadeš bezumnost moju, moji ti grijesi nisu sakriti.

6 No sean avergonzados por mí, los que te esperan, Señor Jehová de los ejércitos; no sean confusos por mí los que te buscan, o! Dios de Israel.

Nek' se ne postide zbog mene koji se u te uzdaju, Gospode, Jahve nad Vojskama! Neka se ne posrame zbog mene koji traže tebe, Bože Izraelov!

7 Porque por ti he sufrido vergüenza; confusión ha cubierto mi rostro.

Jer zbog tebe podnesoh pogrdu, i stid mi pokri lice.

8 He sido extrañado de mis hermanos, y extraño a los hijos de mi madre.

Tuđinac postadoh braći i stranac djeci majke svoje.

9 Porque el zelo de tu casa me comió, y los denuestos de los que te denuestan, cayeron sobre mí.

Jer me izjela revnost za Dom tvoj i poruge onih koji se rugaju tebi padoše na me.

10 Y lloré con ayuno de mi alma, y esto me ha sido por afrenta.

Dušu sam postom mučio, okrenulo mi se u ruglo.

11 Y puse saco por mi vestido, y fui a ellos por proverbio.

Uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igračka.

12 Hablaban contra mí los que se sentaban a la puerta, y en las canciones de los bebedores de sidra.

Koji sjede na vratima protiv mene govore, vinopije mi rugalice poju.

13 Y yo enderazaba mi oración a ti, o! Jehová, al tiempo de la buena voluntad: o! Dios, por la multitud de tu misericordia óyeme, por la verdad de tu salud.

No tebi se molim, Jahve, u vrijeme milosti, Bože; po velikoj dobroti svojoj ti me usliši po svojoj vjernoj pomoći!

14 Escápame del lodo, y no sea yo anegado; y sea yo librado de los que me aborrecen, y de los profundos de las aguas.

Izvuci me iz blata da ne potonem, od onih koji me mrze izbavi me - iz voda dubokih.

15 No me anegue el ímpetu de las aguas, ni me suerba la hondura, ni el pozo cierre sobre mí su boca.

Nek' me ne pokriju valovi, nek' me ne proguta dubina, nek' bezdan ne zatvori usta nada mnom!

16 Oyeme, Jehová; porque benigna es tu misericordia: conforme a la multitud de tus miseraciones mira por mí.

Usliši me, Jahve, jer je dobrostiva milost tvoja, po velikom milosrđu pogledaj na me!

17 Y no escondas tu rostro de tu siervo; porque estoy angustiado; apresúrate, óyeme.

Ne sakrivaj lica pred slugom svojim; jer sam u stisci, usliši me brzo!

18 Acércate a mi alma, redímela: por causa de mis enemigos líbrame.

Približi se duši mojoj i spasi je; zbog dušmana mojih oslobodi me!

19 Tú sabes mi afrenta, y mi confusión, y mi vergüenza; delante de ti están todos mis enemigos.

Ti mi znadeš porugu, stid i sramotu, pred tvojim su očima svi koji me muče.

20 La afrenta ha quebrantado mi corazón; y he tenido dolor; y he esperado quien se compadeciese de mí, y no lo hubo, y consoladores, y no hallé.

Ruganje mi slomilo srce i klonuh; čekao sam da se tko sažali nada mnom, ali ga ne bi; i da me tko utješi, ali ga ne nađoh.

21 Y pusieron en mi comida hiel; y en mi sed me dieron a beber vinagre.

U jelo mi žuči umiješaše, u mojoj me žeđi octom napojiše.

22 Sea su mesa delante de ellos por lazo; y lo que es por paces, les sea por tropezón.

Nek' im stol bude zamka, a žrtvene gozbe stupica!

23 Sean oscurecidos sus ojos para ver; y haz siempre titubear sus lomos.

Nek' im potamne oči da ne vide, nek' im bokovi zasvagda oslabe!

24 Derrama sobre ellos tu ira, y el furor de tu enojo les comprenda.

Izlij na njih ljutinu, žar tvoga gnjeva nek' ih zahvati!

25 Sea su palacio asolado; en sus tiendas no haya morador.

Njihova kuća nek' opusti, u njihovu šatoru nek' nitko ne stanuje!

26 Porque persiguieron al que tú heriste: y cuentan del dolor de los que tú mataste.

Jer su progonili koga ti pokara, bol povećaše onomu koga ti rani.

27 Pon maldad sobre su maldad, y no entren en tu justicia.

Na njihovu krivnju krivnju još dodaj, ne opravdali se pred tobom!

28 Sean raídos del libro de los vivientes: y no sean escritos con los justos.

Nek' budu izbrisani iz knjige živih, među pravednike neka se ne broje!

29 Y yo afligido, y dolorido: tu salud, o! Dios, me defenderá.

A ja sam jadnik i bolnik - nek' me štiti tvoja pomoć, o Bože!

30 Yo alabaré el nombre de Dios con canción; y magnificarle he con alabanza.

Božje ću ime hvaliti popijevkom, hvalit ću ga zahvalnicom.

31 Y agradará a Jehová más que buey, y becerro, que echa cuernos y uñas.

Bit će to milije Jahvi no bik žrtveni, milije nego junac s papcima i rozima.

32 Verán los humildes, y regocijarse han: buscád a Dios, y vivirá vuestro corazón.

Gledajte, ubogi, i radujte se, nek' vam oživi srce, svima koji Boga tražite.

33 Porque Jehová oye a los menesterosos, y no menosprecia a sus prisioneros.

Jer siromahe Jahve čuje, on ne prezire sužanja svojih.

34 Alábenle los cielos y la tierra, las mares y todo lo que se mueve en ellas.

Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima miče.

35 Porque Dios guardará a Sión, y reedificará las ciudades de Judá, y habitarán allí, y heredarla han.

Jer Bog će spasiti Sion - on će sagradit' gradove Judine - tu će oni stanovat', imati baštinu.

36 Y la simiente de sus siervos la heredará; y los que aman su nombre habitarán en ella.

Baštinit će ga potomci slugu njegovih; prebivat će u njemu oni što ljube ime Božje.