< Salmos 52 >

1 ¿Por qué te alabas de maldad, o! valiente? la misericordia de Dios es cada día.
In finem, Intellectus David, Cum venit Doeg Idumæus, et nunciavit Sauli: Venit David in domum Achimelech. Quid gloriaris in malitia, qui potens es in iniquitate?
2 Agravios maquina tu lengua: como navaja afilada, hace engaño.
Tota die iniustitiam cogitavit lingua tua: sicut novacula acuta fecisti dolum.
3 Amaste el mal más que el bien: la mentira, más que hablar justicia. (Selah)
Dilexisti malitiam super benignitatem: iniquitatem magis quam loqui æquitatem.
4 Amaste todas las palabras dañosas; lengua engañosa.
Dilexisti omnia verba præcipitationis, lingua dolosa.
5 También Dios te derrocará para siempre: cortarte ha, y arrancarte ha de la tienda; y te desarraigará de la tierra de los vivientes. (Selah)
Propterea Deus destruet te in finem, evellet te, et emigrabit te de tabernaculo tuo: et radicem tuam de terra viventium.
6 Y verán los justos, y temerán: y reírse han de él.
Videbunt iusti, et timebunt, et super eum ridebunt, et dicent:
7 He aquí un varón que no puso a Dios por su fortaleza, mas confió en la multitud de sus riquezas: esforzóse en su maldad.
ecce homo, qui non posuit Deum adiutorem suum: Sed speravit in multitudine divitiarum suarum: et prævaluit in vanitate sua.
8 Mas yo, como oliva verde, en la casa de Dios: confié en la misericordia de Dios siempre y eternalmente.
Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei, speravi in misericordia Dei in æternum: et in sæculum sæculi.
9 Yo te alabaré para siempre, porque hiciste: y esperaré tu nombre, porque es bueno, delante de tus misericordiosos.
Confitebor tibi in sæculum quia fecisti: et expectabo nomen tuum, quoniam bonum est in conspectu sanctorum tuorum.

< Salmos 52 >