Salmos 50

1 El Dios de dioses, Jehová, habló; y convocó la tierra desde el nacimiento del sol hasta donde se pone.

Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

2 De Sión, perfección de hermosura, Dios resplandeció.

El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

3 Vendrá nuestro Dios, y no callará: fuego consumirá de su presencia: y al rededor de él habrá grande tempestad.

Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

4 Convocará a los cielos de arriba: y a la tierra para juzgar a su pueblo.

Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

5 Juntádme mis misericordiosos: los que concertaron mi concierto sobre sacrificio.

Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

6 Y denunciarán los cielos su justicia; porque Dios es juez. (Selah)

Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)

7 Oye pueblo mío, y hablaré: Israel, y contestaré contra ti: Yo soy el Dios, el Dios tuyo.

Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

8 No te reprenderé sobre tus sacrificios; porque tus holocaustos delante de mí están siempre.

Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

9 No tomaré de tu casa becerros: ni machos de cabrío de tus apriscos.

Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

10 Porque mía es toda bestia del monte: millares de animales en los montes.

Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

11 Yo conozco a todas las aves de los montes; y las fieras del campo están conmigo.

Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

12 Si tuviere hambre, no te lo diré a ti; porque mío es el mundo y su plenitud.

Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

13 ¿Tengo de comer carne de gruesos toros, o, de beber sangre de machos de cabrío?

Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

14 Sacrifica a Dios alabanza: y paga al Altísimo tus votos.

Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

15 Y llámame en el día de la angustia; librarte he, y honrarme has.

Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

16 Y al malo dijo Dios: ¿Qué tienes tú que enarrar mis leyes: y que tomes mi concierto por tu boca:

Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

17 Aborreciendo tú el castigo, y echando detrás de ti mis palabras?

Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

18 Si veías al ladrón, tu corrías con él: y con los adúlteros era tu parte.

Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

19 Tu boca metías en mal: y tu lengua componía engaño.

Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

20 Asentábaste, hablabas contra tu hermano: contra el hijo de tu madre ponías infamia.

Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

21 Estas cosas hiciste, y yo callé: ¿pensabas por eso que de cierto sería yo como tú? argüirte he, y propondré delante de tus ojos.

Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

22 Entendéd ahora esto, los que os olvidáis de Dios: porque no arrebate, y no haya quien os escape.

Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

23 El que sacrifica alabanza me honrará: y el que ordenare el camino, yo le enseñaré la salud de Dios.

Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.