Salmos 44

1 Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado la obra que hiciste en sus tiempos, en los tiempos antiguos.

Müzik şefi için - Korahoğulları'nın Maskili Ey Tanrı, kulaklarımızla duyduk, Atalarımız anlattı bize, Neler yaptığını onların gününde, eski günlerde.

2 Tú con tu mano echaste a las naciones, y los plantaste a ellos: afligiste los pueblos, y los enviaste.

Elinle ulusları kovdun, Ama atalarımıza yer verdin; Halkları kırdın, Ama atalarımızın yayılmasını sağladın.

3 Porque no heredaron la tierra por su espada, ni su brazo les libró; si no tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, por que los amaste.

Onlar ülkeyi kılıçla kazanmadılar, Kendi bilekleriyle zafere ulaşmadılar. Senin sağ elin, bileğin, yüzünün ışığı sayesinde oldu bu; Çünkü sen onları sevdin.

4 Tú eres mi Rey o! Dios: manda saludes a Jacob.

Ey Tanrı, kralım sensin, Buyruk ver de Yakup soyu kazansın!

5 Por ti acornearemos a nuestros enemigos: en tu nombre atropellaremos a nuestros adversarios.

Senin sayende düşmanlarımızı püskürteceğiz, Senin adınla karşıtlarımızı ezeceğiz.

6 Porque no confiaré en mi arco, ni mi espada me salvará.

Çünkü ben yayıma güvenmem, Kılıcım da beni kurtarmaz;

7 Porque tú nos has guardado de nuestros enemigos: y a los que nos aborrecieron, has avergonzado.

Ancak sensin bizi düşmanlarımızdan kurtaran, Bizden nefret edenleri utanca boğan.

8 En Dios nos alabamos todo el día; y para siempre loaremos tu nombre. (Selah)

Her gün Tanrı'yla övünür, Sonsuza dek adına şükran sunarız. (Sela)

9 También nos has desechado, y nos has hecho avergonzar; y no sales en nuestros ejércitos.

Ne var ki, reddettin bizi, aşağıladın, Artık ordularımızla savaşa çıkmıyorsun.

10 Hicístenos volver atrás del enemigo: y los que nos aborrecieron, nos saquearon para sí.

Düşman karşısında bizi gerilettin, Bizden tiksinenler bizi soydu.

11 Pusístenos como a ovejas para comer: y esparcístenos entre las naciones.

Kasaplık koyuna çevirdin bizi, Ulusların arasına dağıttın.

12 Has vendido a tu pueblo de balde; y no pujaste en sus precios.

Yok pahasına sattın halkını, Üstelik satıştan hiçbir şey kazanmadan.

13 Pusístenos por vergüenza a nuestros vecinos, por escarnio y por burla a nuestros al derredores.

Bizi komşularımızın yüzkarası, Çevremizdekilerin eğlencesi, alay konusu ettin.

14 Pusístenos por proverbio entre las naciones; por movimiento de cabeza en los pueblos.

Ulusların diline düşürdün bizi, Gülüyor halklar halimize.

15 Cada día mi vergüenza está delante de mí, y la confusión de mi rostro me cubre,

Rezilliğim gün boyu karşımda, Utancımdan yerin dibine geçtim

16 De la voz del que me avergüenza y deshonra; del enemigo, y del que se venga.

Hakaret ve sövgü duya duya, Öç almak isteyen düşman karşısında.

17 Todo esto nos ha venido, y no nos hemos olvidado de ti; y no hemos faltado a tu concierto.

Bütün bunlar başımıza geldi, Yine de seni unutmadık, Antlaşmana ihanet etmedik,

18 No se ha vuelto atrás nuestro corazón; y no se han apartado nuestros pasos de tus caminos;

Döneklik etmedik, Adımlarımız senin yolundan sapmadı.

19 Cuando nos quebrantaste en el lugar de los dragones, y nos cubriste con sombra de muerte.

Oysa sen bizi ezdin, ülkemizi çakalların uğrağı ettin, Üstümüzü koyu karanlıkla örttün.

20 Si nos olvidásemos del nombre de nuestro Dios; y si alzásemos nuestras manos a dios ajeno;

Eğer Tanrımız'ın adını unutsaydık, Yabancı bir ilaha ellerimizi açsaydık,

21 ¿Dios no demandaría esto? porque él conoce los secretos del corazón.

Tanrı bunu ortaya çıkarmaz mıydı? Çünkü O yürekteki gizleri bilir.

22 Porque por tu causa nos matan cada día; somos tenidos como ovejas para el degolladero.

Senin uğruna her gün öldürülüyoruz, Kasaplık koyun sayılıyoruz.

23 Despierta, ¿por qué duermes, Señor? Despierta, no te alejes para siempre.

Uyan, ya Rab! Niçin uyuyorsun? Kalk! Sonsuza dek terk etme bizi!

24 ¿Por qué escondes tu rostro, y te olvidas de nuestra aflicción, y de nuestra opresión?

Niçin yüzünü gizliyorsun? Neden mazlum halimizi, üzerimizdeki baskıyı unutuyorsun?

25 Porque nuestra alma se ha agobiado hasta el polvo: nuestro vientre está pegado con la tierra.

Çünkü yere serildik, Bedenimiz toprağa yapıştı.

26 Levántate para ayudarnos; y redímenos por tu misericordia.

Kalk, yardım et bize! Kurtar bizi sevgin uğruna!