Salmos 44

1 Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado la obra que hiciste en sus tiempos, en los tiempos antiguos.

Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.

2 Tú con tu mano echaste a las naciones, y los plantaste a ellos: afligiste los pueblos, y los enviaste.

Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.

3 Porque no heredaron la tierra por su espada, ni su brazo les libró; si no tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, por que los amaste.

Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.

4 Tú eres mi Rey o! Dios: manda saludes a Jacob.

Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.

5 Por ti acornearemos a nuestros enemigos: en tu nombre atropellaremos a nuestros adversarios.

Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.

6 Porque no confiaré en mi arco, ni mi espada me salvará.

Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;

7 Porque tú nos has guardado de nuestros enemigos: y a los que nos aborrecieron, has avergonzado.

Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.

8 En Dios nos alabamos todo el día; y para siempre loaremos tu nombre. (Selah)

Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)

9 También nos has desechado, y nos has hecho avergonzar; y no sales en nuestros ejércitos.

[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.

10 Hicístenos volver atrás del enemigo: y los que nos aborrecieron, nos saquearon para sí.

Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.

11 Pusístenos como a ovejas para comer: y esparcístenos entre las naciones.

Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.

12 Has vendido a tu pueblo de balde; y no pujaste en sus precios.

Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.

13 Pusístenos por vergüenza a nuestros vecinos, por escarnio y por burla a nuestros al derredores.

Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.

14 Pusístenos por proverbio entre las naciones; por movimiento de cabeza en los pueblos.

Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.

15 Cada día mi vergüenza está delante de mí, y la confusión de mi rostro me cubre,

Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;

16 De la voz del que me avergüenza y deshonra; del enemigo, y del que se venga.

Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.

17 Todo esto nos ha venido, y no nos hemos olvidado de ti; y no hemos faltado a tu concierto.

To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.

18 No se ha vuelto atrás nuestro corazón; y no se han apartado nuestros pasos de tus caminos;

Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;

19 Cuando nos quebrantaste en el lugar de los dragones, y nos cubriste con sombra de muerte.

Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.

20 Si nos olvidásemos del nombre de nuestro Dios; y si alzásemos nuestras manos a dios ajeno;

Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;

21 ¿Dios no demandaría esto? porque él conoce los secretos del corazón.

Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.

22 Porque por tu causa nos matan cada día; somos tenidos como ovejas para el degolladero.

Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.

23 Despierta, ¿por qué duermes, Señor? Despierta, no te alejes para siempre.

Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

24 ¿Por qué escondes tu rostro, y te olvidas de nuestra aflicción, y de nuestra opresión?

Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?

25 Porque nuestra alma se ha agobiado hasta el polvo: nuestro vientre está pegado con la tierra.

Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.

26 Levántate para ayudarnos; y redímenos por tu misericordia.

Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.