Salmos 44

1 Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado la obra que hiciste en sus tiempos, en los tiempos antiguos.

برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

2 Tú con tu mano echaste a las naciones, y los plantaste a ellos: afligiste los pueblos, y los enviaste.

تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

3 Porque no heredaron la tierra por su espada, ni su brazo les libró; si no tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, por que los amaste.

قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

4 Tú eres mi Rey o! Dios: manda saludes a Jacob.

ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

5 Por ti acornearemos a nuestros enemigos: en tu nombre atropellaremos a nuestros adversarios.

ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

6 Porque no confiaré en mi arco, ni mi espada me salvará.

امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

7 Porque tú nos has guardado de nuestros enemigos: y a los que nos aborrecieron, has avergonzado.

زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

8 En Dios nos alabamos todo el día; y para siempre loaremos tu nombre. (Selah)

برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

9 También nos has desechado, y nos has hecho avergonzar; y no sales en nuestros ejércitos.

اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

10 Hicístenos volver atrás del enemigo: y los que nos aborrecieron, nos saquearon para sí.

تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

11 Pusístenos como a ovejas para comer: y esparcístenos entre las naciones.

ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

12 Has vendido a tu pueblo de balde; y no pujaste en sus precios.

تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

13 Pusístenos por vergüenza a nuestros vecinos, por escarnio y por burla a nuestros al derredores.

ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

14 Pusístenos por proverbio entre las naciones; por movimiento de cabeza en los pueblos.

ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

15 Cada día mi vergüenza está delante de mí, y la confusión de mi rostro me cubre,

از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

16 De la voz del que me avergüenza y deshonra; del enemigo, y del que se venga.

از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

17 Todo esto nos ha venido, y no nos hemos olvidado de ti; y no hemos faltado a tu concierto.

این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

18 No se ha vuelto atrás nuestro corazón; y no se han apartado nuestros pasos de tus caminos;

نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

19 Cuando nos quebrantaste en el lugar de los dragones, y nos cubriste con sombra de muerte.

با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

20 Si nos olvidásemos del nombre de nuestro Dios; y si alzásemos nuestras manos a dios ajeno;

اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

21 ¿Dios no demandaría esto? porque él conoce los secretos del corazón.

آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

22 Porque por tu causa nos matan cada día; somos tenidos como ovejas para el degolladero.

تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

23 Despierta, ¿por qué duermes, Señor? Despierta, no te alejes para siempre.

ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

24 ¿Por qué escondes tu rostro, y te olvidas de nuestra aflicción, y de nuestra opresión?

چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

25 Porque nuestra alma se ha agobiado hasta el polvo: nuestro vientre está pegado con la tierra.

اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

26 Levántate para ayudarnos; y redímenos por tu misericordia.

برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!