< Salmos 38 >

1 Jehová, no me reprendas con tu furor, ni me castigues con tu ira.
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. [Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
2 Porque tus saetas descendieron en mí; y sobre mí ha descendido tu mano.
quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
3 No hay sanidad en mi carne a causa de tu ira: no hay paz en mis huesos a causa de mi pecado.
Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
4 Porque mis iniquidades han pasado sobre mi cabeza: como carga pesada, se han agravado sobre mí.
quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 Pudriéronse, y corrompiéronse mis llagas a causa de mi locura.
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 Estoy encorvado, estoy humillado en gran manera: todo el día ando enlutado.
Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
7 Porque mis caderas están llenas de ardor: y no hay sanidad en mi carne.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
8 Estoy debilitado y molido en gran manera: rugiendo estoy a causa del alboroto de mi corazón.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Señor, delante de ti están todos mis deseos: y mi suspiro no te es oculto.
Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Mi corazón está rodeado, me ha dejado mi vigor; y la luz de mis ojos, aun ellos no están conmigo.
Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Mis amigos, y mis compañeros, se quitaron de delante de mi plaga: y mis cercanos se pusieron lejos.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 Y los que buscaban a mi alma armaron lazos: y los que buscaban mi mal, hablaban iniquidades: y todo el día meditaban fraudes.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
13 Y yo, como sordo, no oía: y como un mudo, que no abre su boca.
Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Y fui como un hombre que no oye: y que no hay en su boca reprensiones.
Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
15 Porque a ti Jehová esperaba: tú responderás Jehová Dios mío.
Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
16 Porque decía: Que no se alegren de mí: cuando mi pie resbalaba se engrandecían sobre mí.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Porque yo aparejado estoy a cojear: y mi dolor está delante de mí continuamente.
Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Por tanto denunciaré mi maldad: congojarme he por mi pecado.
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
19 Porque mis enemigos son vivos y fuertes: y hánse aumentado los que me aborrecen sin causa:
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Y pagando mal por bien me son contrarios, por seguir yo lo bueno.
Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
21 No me desampares, o! Jehová; Dios mío, no te alejes de mí.
Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
22 Apresúrate a ayudarme, Señor, que eres mi salud.
Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.]

< Salmos 38 >