< Salmos 35 >

1 Pleitea, o! Jehová, con mis pleiteantes; pelea con mis peleadores.
Ipsi David. Iudica Domine nocentes me, expugna impugnantes me.
2 Echa mano al escudo y al pavés, y levántate en mi socorro.
Apprehende arma et scutum: et exurge in adiutorium mihi.
3 Y saca la lanza, y cierra contra mis perseguidores; di a mi alma: Yo soy tu salud.
Effunde frameam, et conclude adversus eos, qui persequuntur me: dic animæ meæ: Salus tua ego sum.
4 Y avergüéncense, y confúndanse los que buscan mi alma; vuelvan atrás, y sean avergonzados los que piensan mi mal.
Confundantur et revereantur, quærentes animam meam. Avertantur retrorsum, et confundantur cogitantes mihi mala.
5 Sean como el tamo delante del viento: y el ángel de Jehová el que rempuje.
Fiant tamquam pulvis ante faciem venti: et angelus Domini coarctans eos.
6 Sea su camino oscuridad y resbaladeros: y el ángel de Jehová el que los persiga.
Fiat via illorum tenebræ et lubricum: et angelus Domini persequens eos.
7 Porque sin causa escondieron para mí el hoyo de su red: sin causa hicieron hoyo a mi alma.
Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui: supervacue exprobraverunt animam meam.
8 Véngale el quebrantamiento que no sepa: y su red que escondió, le prenda: con quebrantamiento caiga en ella.
Veniat illi laqueus, quem ignorat: et captio, quam abscondit, apprehendat eum: et in laqueum cadat in ipsum.
9 Y regocíjese mi alma en Jehová: y alégrese en su salud.
Anima autem mea exultabit in Domino: et delectabitur super salutari suo.
10 Todos mis huesos dirán, Jehová, ¿quién como tú? Que escapas al afligido del más fuerte que él: y al pobre y menesteroso del que le roba.
Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius: egenum et pauperem a diripientibus eum.
11 Levantáronse testigos falsos: lo que no sabía, me demandaron.
Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me.
12 Volviéronme mal por bien, orfandad a mi alma.
Retribuebant mihi mala pro bonis: sterilitatem animæ meæ.
13 Y yo, cuando ellos enfermaron, me vestí de saco: afligí con ayuno a mi alma, y mi oración se revolvía en mi seno.
Ego autem cum mihi molesti essent, induebar cilicio. Humiliabam in ieiunio animam meam: et oratio mea in sinu meo convertetur.
14 Como por mi compañero, como por mi hermano andaba; como el que trae luto por su madre, enlutado me humillaba.
Quasi proximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacebam: quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
15 Y en mi cojera se alegraron, y se juntaron: juntáronse sobre mí entristecidos, y yo no lo entendía: me despedazaban, y no cesaban;
Et adversum me lætati sunt, et convenerunt: congregata sunt super me flagella, et ignoravi.
16 Con los lisonjeros escarnecedores de escarnio crujiendo sobre mí sus dientes.
Dissipati sunt, nec compuncti, tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione: frenduerunt super me dentibus suis.
17 Señor, ¿hasta cuándo verás? Haz volver mi alma de sus quebrantamientos, mi única de los leones.
Domine quando respicies? restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.
18 Confesarte he en grande congregación: en pueblo fuerte te alabaré.
Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo gravi laudabo te.
19 No se alegren de mí mis enemigos sin porqué: ni los que me aborrecen sin causa, hagan del ojo.
Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique: qui oderunt me gratis et annuunt oculis.
20 Porque no hablan paz: y contra los mansos de la tierra piensan palabras engañosas.
Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur: et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant.
21 Y ensancharon sobre mí su boca; dijeron: Hola, hola, nuestros ojos lo han visto.
Et dilataverunt super me os suum: dixerunt: Euge, euge, viderunt oculi nostri.
22 Visto has, o! Jehová, no calles: Señor, no te alejes de mí.
Vidisti Domine, ne sileas: Domine ne discedas a me.
23 Recuerda, y despierta para mi juicio, Dios mío, y Señor mío, para mi causa.
Exurge et intende iudicio meo: Deus meus, et Dominus meus in causam meam.
24 Júzgame conforme a tu justicia, Jehová, Dios mío, y no se alegren de mí.
Iudica me secundum iustitiam tuam Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
25 No digan en su corazón: Hola, nuestra alma. No digan: Deshecho le hemos.
Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animæ nostræ: nec dicant: Devoravimus eum.
26 Avergüéncense, y sean confundidos a una, los que se alegran de mi mal: vístanse de vergüenza y de confusión, los que se engrandecen contra mí.
Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis. Induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me.
27 Canten, y alégrense los que se huelgan de mi justicia; y digan siempre: Sea ensalzado Jehová, el que ama la paz de su siervo.
Exultent et lætentur qui volunt iustitiam meam: et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi eius.
28 Y mi lengua hablará de tu justicia; todo el día de tu loor.
Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.

< Salmos 35 >