< Salmos 142 >

1 Con mi voz clamaré a Jehová: con mi voz pediré misericordia a Jehová.
intellectus David cum esset in spelunca oratio voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Dominum deprecatus sum
2 Delante de él derramaré mi querella: delante de él denunciaré mi angustia.
effundo in conspectu eius deprecationem meam tribulationem meam ante ipsum pronuntio
3 Cuando mi espíritu se angustiaba dentro de mí, tu conociste mi senda: en el camino en que andaba, me escondieron lazo.
in deficiendo ex me spiritum meum et tu cognovisti semitas meas in via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi
4 Consideraba hacia mi mano derecha y miraba, y no había quien me conociese: no tuve refugio, no había quien volviese por mi vida.
considerabam ad dexteram et videbam et non erat qui cognosceret me periit fuga a me et non est qui requirit animam meam
5 Clamé a ti, o! Jehová; dije: Tú eres mi esperanza, y mi porción en la tierra de los vivientes.
clamavi ad te Domine dixi tu es spes mea portio mea in terra viventium
6 Escucha mi clamor, que estoy afligido mucho: escápame de los que me persiguen; porque son más fuertes que yo.
intende ad deprecationem meam quia humiliatus sum nimis libera me a persequentibus me quia confortati sunt super me
7 Saca mi alma de la cárcel, para que alabe tu nombre: conmigo se coronarán los justos, cuando me hubieres hecho bien.
educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo me expectant iusti donec retribuas mihi

< Salmos 142 >