Salmos 129

1 Mucho me han angustiado desde mi juventud, díga lo ahora Israel;

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Mucho me han angustiado desde mi juventud: mas no prevalecieron contra mí.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Sobre mis espaldas araron gañanes: hicieron luengos surcos:

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 Mas Jehová justo, cortó las coyundas de los impíos.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Serán avergonzados, y vueltos atrás, todos los que aborrecen a Sión.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Serán como la yerba de los tejados: que antes que salga, se seca;

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 De la cual no hinchió su mano segador; ni su brazo el que hace gavillas.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Ni dijeron los que pasaron: Bendición de Jehová sea sobre vosotros: os bendecimos en nombre de Jehová.

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»