< Salmos 12 >

1 Salva, o! Jehová, porque se acabaron los misericordiosos: porque se han acabado los fieles de entre los hijos de los hombres.
MAIN kom kotin jauaja, pwe me lelapok kan malaulaular, o me melel akan me malaulau ren aramaj akan.
2 Mentira habla cada uno con su prójimo con labios lisonjeros: con doblez de corazón, hablan.
Irail kin lokaia likam, amen amen on men impa, re lokaiaki lol riapot.
3 Tale Jehová todos los labios lisonjeros: la lengua que habla grandezas.
Ieowa pan kotin ujada kil en au karoj me linkapin o lo, me kin lokaia wei ni aklapalap.
4 Que dijeron: Por nuestra lengua prevaleceremos: nuestros labios están con nosotros, ¿quién nos es Señor?
Me kin indinda: Lo atail, me kit pan pwai kida, o kil en au at me kit keleki; ij at kaun?
5 Por la opresión de los pobres, por el gemido de los menesterosos, ahora me levantaré, dice Jehová: yo pondré en salvo al que el enlaza.
Ieowa kotin majani: I pan uda, pweki kankaneraner en me luet akan o janejan en me jamama kan: I pan jauaja i, me kin inon ion.
6 Las palabras de Jehová, palabras limpias: plata refinada en horno de tierra: colada siete veces.
Majan en Ieowa me makelekeleta jilper, me kamakelekel kidar nan dal pwel en kijiniai pan pak iju.
7 Tú, Jehová, los guardarás: guárdalos para siempre de aquesta generación.
Komui Main, pan kotin pera irail, o jinjila mon di wet kokolata.
8 Cercando andan los malos: entretanto las vilezas de los hijos de los hombres son exaltadas.
Pwe me japun kan pan totolar waja karoj, ma aramaj jued pukat kin kaunda aramaj akan.

< Salmos 12 >