< Salmos 109 >

1 ¡O Dios de mi alabanza! no calles:
Psalmus David, in finem.
2 Porque boca de impío, y boca de engañador se han abierto sobre mí: han hablado de mí con lengua mentirosa.
Deus laudem meam ne tacueris: quia os peccatoris, et os dolosi super me apertum est.
3 Y con palabras de odio me rodearon; y pelearon contra mí sin causa.
Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.
4 En pago de mi amor me han sido adversarios; y yo, hacía oración.
Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi: ego autem orabam.
5 Y pusieron contra mí mal por bien; y odio por mi amor.
Et posuerunt adversum me mala pro bonis: et odium pro dilectione mea.
6 Pon sobre él al impío, y Satanás esté a su diestra.
Constitue super eum peccatorem: et diabolus stet a dextris eius.
7 Cuando fuere juzgado, salga por impío, y su oración sea para pecado.
Cum iudicatur, exeat condemnatus. et oratio eius fiat in peccatum.
8 Sean sus días pocos: tome otro su oficio.
Fiant dies eius pauci: et episcopatum eius accipiat alter.
9 Sean sus hijos huérfanos; y su mujer viuda.
Fiant filii eius orphani: et uxor eius vidua.
10 Y anden sus hijos vagabundos, y mendiguen; y procuren de sus desiertos.
Nutantes transferantur filii eius, et mendicent: et eiiciantur de habitationibus suis.
11 Enrede el acreedor todo lo que tiene; y extraños saqueen su trabajo.
Scrutetur foenerator omnem substantiam eius: et diripiant alieni labores eius.
12 No tenga quien le haga misericordia; ni haya quien tenga compasión de sus huérfanos.
Non sit illi adiutor: nec sit qui misereatur pupillis eius.
13 Su posteridad sea talada: en segunda generación sea raído su nombre.
Fiant nati eius in interitum: in generatione una deleatur nomen eius.
14 Venga en memoria cerca de Jehová la maldad de sus padres; y el pecado de su madre no sea raído.
In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini: et peccatum matris eius non deleatur.
15 Estén delante de Jehová siempre; y él corte de la tierra su memoria.
Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:
16 Por cuanto no se acordó de hacer misericordia; y persiguió al varón afligido, y menesteroso, y quebrantado de corazón, para matarle.
pro eo quod non est recordatus facere misericordiam.
17 Y amó la maldición, y vínole; y no quiso la bendición, y ella se alejó de él.
Et persecutus est hominem inopem, et mendicum, et compunctum corde mortificare.
18 Y vistióse de maldición como de su vestido; y entró como agua en sus entrañas, y como aceite en sus huesos.
Et dilexit maledictionem, et veniet ei: et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum, et intravit sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossibus eius.
19 Séale como vestido con que se cubra; y en lugar de cinto con que siempre se ciña.
Fiat ei sicut vestimentum, quo operitur: et sicut zona, qua semper praecingitur.
20 Este sea el salario, de parte de Jehová, de los que me calumnían; y los que hablan mal contra mi alma.
Hoc opus eorum, qui detrahunt mihi apud Dominum: et qui loquuntur mala adversus animam meam.
21 Y tú, Jehová Señor, haz conmigo por causa de tu nombre: escápame, porque tu misericordia es buena.
Et tu Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum: quia suavis est misericordia tua. Libera me
22 Porque yo soy afligido y necesitado; y mi corazón está herido dentro de mí.
quia egenus, et pauper ego sum: et cor meum conturbatum est intra me.
23 Como la sombra cuando declina me voy; soy sacudido como langosta.
Sicut umbra cum declinat, ablatus sum: et excussus sum sicut locustae.
24 Mis rodillas están enflaquecidas a causa del ayuno; y mi carne está falta de gordura.
Genua mea infirmata sunt a ieiunio: et caro mea immutata est propter oleum.
25 Yo he sido a ellos oprobio: mirábanme, y meneaban su cabeza.
Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me, et moverunt capita sua.
26 Ayúdame, Jehová Dios mío: sálvame conforme a tu misericordia;
Adiuva me Domine Deus meus: salvum me fac propter misericordiam tuam.
27 Y entiendan que esta es tu mano; que tú, Jehová, has hecho esto.
Et sciant quia manus tua haec: et tu Domine fecisti eam.
28 Maldigan ellos, y bendigas tú; levántense, mas sean avergonzados: y tu siervo sea alegrado.
Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me, confundantur: servus autem tuus laetabitur.
29 Sean vestidos de vergüenza los que me calumnían; y sean cubiertos como de manto de su confusión.
Induantur qui detrahunt mihi, pudore: et operiantur sicut diploide confusione sua.
30 Yo alabaré a Jehová en gran manera con mi boca; y en medio de muchos le loaré:
Confitebor Domino nimis in ore meo: et in medio multorum laudabo eum.
31 Porque él se pondrá a la diestra del pobre; para librar su alma de los que juzgan.
Quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.

< Salmos 109 >