Salmos 108

1 Mi corazón está aparejado, o! Dios, cantaré y diré salmos, también mi alma.

Gotovo je srce moje, Bože; pjevaæu i hvaliæu zajedno sa slavom svojom.

2 Despiértate salterio y arpa: yo despertaré al alba.

Preni se psaltire i gusle, ustaæu rano.

3 Alabarte he en pueblos, o! Jehová; cantaré salmos a ti entre las naciones.

Slaviæu tebe, Gospode, po narodima, pojaæu tebi po plemenima.

4 Porque grande más que los cielos es tu misericordia, y hasta los cielos tu verdad.

Jer je svrh nebesa milost tvoja i do oblaka istina tvoja.

5 Ensálzate sobre los cielos, o! Dios: sobre toda la tierra sea ensalzada tu gloria.

Uzvisi se više nebesa, Bože, i po svoj zemlji neka bude slava tvoja!

6 Para que sean librados tus amados: salva con tu diestra, y respóndeme.

Da bi se izbavili mili tvoji, pomozi desnicom svojom, i usliši me.

7 Dios habló por su santuario: Yo me alegraré: repartiré a Siquem, y mediré el valle de Socot.

Bog reèe u svetinji svojoj: “veseliæu se, razdijeliæu Sihem, i dolinu Sokot razmjeriæu.

8 Mío será Galaad, mío será Manasés; y Efraím será la fortaleza de mi cabeza: Judá será mi legislador;

Moj je Galad, moj je Manasija, Jefrem je krjepost glave moje, Juda skiptar moj.

9 Moab, la olla de mi lavatorio: sobre Edom echaré mi zapato: sobre Palestina me regocijaré.

Moav je èaša iz koje se umivam, Edomu æu pružiti obuæu svoju; nad zemljom Filistejskom popijevaæu.”

10 ¿Quién me guiará a la ciudad fortalecida? ¿quién me guiará hasta Idumea?

Ko æe me odvesti u tvrdi grad? ko æe me otpratiti do Edoma?

11 Ciertamente tú, o! Dios, que nos habías desechado; y no salías o! Dios, con nuestros ejércitos.

Zar neæeš ti, Bože, koji si nas odbacio, i ne ideš, Bože, s vojskama našim?

12 Dános socorro en la angustia; porque mentirosa es la salud del hombre.

Daj nam pomoæ u tjeskobi, obrana je èovjeèija uzalud.

13 En Dios haremos ejército; y él rehollará a nuestros enemigos.

Bogom smo jaki; on gazi neprijatelje naše.