Salmos 104

1 Bendice, alma mía, a Jehová; Jehová Dios mío, mucho te has engrandecido, de gloria y de hermosura te has vestido.

Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!

2 Que se cubre de luz como de vestidura, que extiende los cielos como una cortina;

Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,

3 Que entabla con las aguas sus doblados, el que pone a las nubes por su carro, el que anda sobre las alas del viento.

Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,

4 El que hace a sus ángeles espíritus, sus ministros al fuego flameante.

Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!

5 El fundó la tierra sobre sus basas, no se moverá por ningún siglo.

Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.

6 Con el abismo, como con vestido, la cubriste: sobre los montes estaban las aguas.

Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.

7 De tu reprensión huyeron; por el sonido de tu trueno se apresuraron.

Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.

8 Subieron los montes, descendieron los valles a este lugar, que tú les fundaste.

Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.

9 Pusíste les término, el cual no traspasarán, ni volverán a cubrir la tierra.

Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.

10 El que envía las fuentes en los arroyos; entre los montes van.

Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.

11 Abrévanse todas las bestias del campo; los asnos salvajes quebrantan su sed.

Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.

12 Junto a ellos habitan las aves de los cielos; entre las hojas dan voces.

Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.

13 El que riega los montes desde sus doblados; del fruto de tus obras se harta la tierra.

Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.

14 El que hace producir el heno para las bestias; y la yerba para servicio del hombre, sacando el pan de la tierra,

Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:

15 Y el vino que alegra el corazón del hombre; haciendo relumbrar la faz con el aceite; y el pan sustenta el corazón del hombre.

Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.

16 Hártanse los árboles de Jehová; los cedros del Líbano que él plantó:

Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.

17 Para que aniden allí las aves; la cigüeña tenga su casa en las hayas.

Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.

18 Los montes altos para las cabras monteses, las peñas madrigueras para los conejos.

Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.

19 Hizo la luna para sazones: el sol conoció su occidente.

Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.

20 Pones las tinieblas, y la noche es; en ella corren todas las bestias del monte.

Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.

21 Los leoncillos braman a la presa, y para buscar de Dios su comida.

Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.

22 Sale el sol, recógense, y échanse en sus cuevas.

Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.

23 Sale el hombre a su hacienda, y a su labranza hasta la tarde.

İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.

24 ¡Cuán muchas son tus obras, o! Jehová! todas ellas hiciste con sabiduría: la tierra está llena de tu posesión.

Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.

25 Esta gran mar y ancha de términos; allí hay pescados sin número, bestias pequeñas y grandes.

Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.

26 Allí andan navíos, este leviatán que hiciste para que jugase en ella.

Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.

27 Todas ellas esperan a ti, para que les des su comida a su tiempo.

Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.

28 Dásles, recogen: abres tu mano, hártanse de bien.

Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.

29 Escondes tu rostro, túrbanse: les quitas el espíritu, dejan de ser, y tórnanse en su polvo.

Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,

30 Envías tu espíritu, críanse: y renuevas la haz de la tierra.

Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.

31 Sea la gloria a Jehová para siempre: alégrese Jehová en sus obras.

Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!

32 El que mira a la tierra, y tiembla: toca en los montes, y humean.

Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.

33 A Jehová cantaré en mi vida: a mi Dios diré salmos mientras viviere.

Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.

34 Serme ha suave hablar de él: yo me alegraré en Jehová.

Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.

35 Sean consumidos de la tierra los pecadores: y los impíos dejen de ser. Bendice alma mía a Jehová. Alelu- Jah.

Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!