Salmos 10

1 ¿Por qué estás lejos, Jehová? ¿ por qué te escondes en los tiempos de la angustia?

Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?

2 Con arrogancia el malo persigue al pobre; sean tomados en los pensamientos que pensaron.

Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.

3 Por cuanto se alabó el malo del deseo de su alma: y diciendo bien del robador, blasfema de Jehová.

Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB'be lanet okur, O'nu hor görür.

4 El malo por la altivez de su rostro no busca a Dios: no hay Dios en todos sus pensamientos.

Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür.

5 Sus caminos atormentan en todo tiempo: altura son tus juicios delante de él: en todos sus enemigos resopla.

Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.

6 Dice en su corazón: No seré movido de generación a generación, porque no fui en mal.

İçinden, “Ben sarsılmam” der, “Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.”

7 De maldición hinchió su boca, y de engaños y fraude: debajo de su lengua molestia y maldad.

Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.

8 Está en las asechanzas de las aldeas; en los escondrijos mata al inocente: sus ojos están mirando por el pobre.

Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler.

9 Asecha de encubierto, como el león desde su cama: asecha para arrebatar al pobre: arrebata al pobre trayéndole en su red.

Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar.

10 Encógese, abájase, y cae en sus fuerzas multitud de afligidos.

Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir.

11 Dice en su corazón: Dios está olvidado, ha encubierto su rostro, nunca lo vio.

Kötü insan içinden, “Tanrı unuttu” der, “Örttü yüzünü, asla göremez.”

12 Levántate, o! Jehová Dios, alza tu mano: no te olvides de los pobres.

Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma!

13 ¿Por qué ensaña el malo a Dios? dijo en su corazón: No inquirirás.

Neden kötü insan seni hor görsün, İçinden, “Tanrı hesap sormaz” desin?

14 Tú has visto: porque tú miras el trabajo, y el enojo, para dar en tus manos: a ti se remite el pobre; al huérfano tú fuiste ayudador.

Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin; Çaresizler sana dayanır, Öksüzün yardımcısı sensin.

15 Quebranta el brazo del depravado y del maligno: buscarás su maldad, y no la hallarás.

Kötünün, haksızın kolunu kır, Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.

16 Jehová, Rey eterno y perpetuo; de su tierra fueron destruidas las gentes.

RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar O'nun ülkesinden temizlenecek.

17 El deseo de los humildes oíste, o! Jehová: tú dispones su corazón, y haces atento tu oído:

Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde;

18 Para juzgar al huérfano y al pobre; no volverá más a quebrantar el hombre de la tierra.

Öksüze, düşküne hakkını vermek için, Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.