Proverbios 8

1 ¿No clama la sabiduría; y la inteligencia da su voz?

Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi

2 En los altos cabezos, junto al camino, a las encrucijadas de las veredas se para:

Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?

3 En el lugar de las puertas, a la entrada de la ciudad: a la entrada de las puertas da voces:

Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:

4 O! hombres, a vosotros clamo; y mi voz es a los hijos de los hombres.

«Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.

5 Entendéd simples astucia; y vosotros insensatos, tomád entendimiento:

Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.

6 Oíd, porque hablaré cosas excelentes, y abriré mis labios para cosas rectas.

Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.

7 Porque mi paladar hablará verdad; y mis labios abominan la impiedad.

Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.

8 En justicia son todas las razones de mi boca: no hay en ellas cosa perversa, ni torcida.

Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.

9 Todas ellas son rectas al que entiende; y rectas a los que han hallado sabiduría.

Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.

10 Recibíd mi castigo, y no la plata; y ciencia, mas que el oro escogido.

Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.

11 Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas; y todas las cosas que se pueden desear, no se pueden comparar a ella.

Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.

12 Yo, la sabiduría, moré con la astucia; y yo invento la ciencia de los consejos.

Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.

13 El temor de Jehová es aborrecer el mal; la soberbia, y la arrogancia, y el mal camino, y la boca perversa aborrezco.

Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.

14 Conmigo está el consejo, y el ser: yo soy la inteligencia; mía es la fortaleza.

Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.

15 Por mí reinan los reyes, y los príncipes determinan justicia.

Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.

16 Por mí dominan los príncipes, y todos los gobernadores juzgan la tierra.

Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.

17 Yo amo a los que me aman; y los que me buscan, me hallan.

Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.

18 Las riquezas y la honra están conmigo, riqueza firme y justa.

Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.

19 Mejor es mi fruto que el oro, y que el oro refinado; y mi renta, que la plata escogida.

Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.

20 Por vereda de justicia guiaré, por medio de veredas de juicio.

Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.

21 Para hacer heredar a mis amigos el ser, y que yo hincha sus tesoros.

Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.

22 Jehová me poseyó en el principio de su camino, desde entonces, antes de sus obras.

Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.

23 Eternalmente tuve el principado, desde el principio, antes de la tierra.

Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.

24 Antes de los abismos fui engendrada; antes que fuesen las fuentes de las muchas aguas:

Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.

25 Antes que los montes fuesen fundados: antes de los collados, yo era engendrada.

Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.

26 No había aun hecho la tierra, ni las plazas, ni la cabeza de los polvos del mundo.

Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,

27 Cuando componía los cielos, allí estaba yo; cuando señalaba por compás la sobrehaz del abismo:

Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,

28 Cuando afirmaba los cielos arriba: cuando afirmaba las fuentes del abismo:

Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,

29 Cuando ponía a la mar su estatuto; y a las aguas, que no pasasen su mandamiento: cuando señalaba los fundamentos de la tierra:

Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə

30 Con él estaba yo por ama, y fui en delicias todos los días, teniendo solaz delante de él en todo tiempo.

Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.

31 Tengo solaz en la redondez de su tierra; y mis solaces son con los hijos de los hombres.

Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.

32 Ahora pues, hijos, oídme; y bienaventurados los que guardaren mis caminos.

İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!

33 Obedecéd la instrucción, y sed sabios; y no la menospreciéis.

Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.

34 Bienaventurado el hombre que me oye, trasnochando a mis puertas cada día: guardando los umbrales de mis entradas.

Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!

35 Porque el que me hallare, hallará la vida; y alcanzará la voluntad de Jehová.

Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.

36 Mas el que peca contra mí, defrauda a su alma: todos los que me aborrecen, aman la muerte.

Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».