< Proverbios 7 >

1 Hijo mío, guarda mis razones, y encierra contigo mis mandamientos.
E taku tama, puritia aku kupu, huna aku whakahau ki roto ki a koe.
2 Guarda mis mandamientos, y vivirás; y mi ley como las niñas de tus ojos.
Puritia aku whakahau, a ka ora; taku ture, ano ko te whatupango o tou kanohi.
3 Lígalos a tus dedos: escríbelos en la tabla de tu corazón.
Herea ki ou maihao; tuhituhia, ko tou ngakau ano hei papa.
4 Di a la sabiduría: Tú eres mi hermana; y a la inteligencia llama parienta:
Ki atu ki te whakaaro nui, He tuahine koe noku; kiia hoki te matauranga ko tou whanaunga wahine:
5 Para que te guarden de la mujer ajena, y de la extraña, que ablanda sus palabras.
Kia ai enei hei tiaki i a koe kei he i te wahine ke, i te wahine ke, he korero whakapati nei ana.
6 Porque mirando yo por la ventana de mi casa, por mi ventana,
I titiro atu hoki ahau i te matapihi o toku whare i roto i toku whakakahokaho;
7 Miré entre los simples, consideré entre los mancebos un mancebo falto de entendimiento,
A i matakitaki ahau i roto i nga kuware, i kite i roto i nga taitama, i tetahi tamaiti kahore rawa he whakaaro,
8 El cual pasaba por la calle, junto a su esquina; e iba camino de su casa,
E haere ana i te ara i te wahi tata e piko atu ai ki a ia, a haere ana ia i te ara ki tona whare.
9 A la tarde del día, ya que oscurecía, en la oscuridad y tiniebla de la noche:
I te kakarauritanga, i te ahiahi o te ra, i te titiwhatanga o te po, i te pouri kerekere.
10 Y veis aquí una mujer, que le sale al encuentro con atavío de ramera, astuta de corazón,
Na, kua tutaki tetahi wahine ki a ia, he kakahu puremu tona, he ngakau hianga.
11 Alborotadora y rencillosa: sus pies no pueden estar en casa:
He mangai koroki tona, he tohetohe; ko ona waewae, kahore e tau ki tona whare:
12 Ahora de fuera, ahora por las plazas: asechando por todas las encrucijadas.
Inaianei kei nga ara ia, inamata kei nga waharoa, e tauwhanga ana i nga kokinga katoa.
13 Y traba de él, y bésale; desvergonzó su rostro; y díjole:
Koia i hopukia ai ia e ia, kei te kihi i a ia, a ka mea atu ki a ia, me te whakatoi ano i tona mata,
14 Sacrificios de paz he prometido, hoy he pagado mis votos:
He patunga mo te pai kei ahau; no tenei ra nei ahau i whakamana ai i aku kupu taurangi;
15 Por tanto he salido a encontrarte, buscando diligentemente tu faz; y héte hallado.
Koia ahau i haere mai ai ki te whakatau i a koe, ki te ata rapu i tou mata, a ka kitea nei koe e ahau.
16 Con paramentos he emparamentado mi cama, alzados con cuerdas de Egipto.
Ko toku moenga kua horahia e ahau, whakapaipai rawa ki te kaitaka, ki nga kakahu purepure no te rinena o Ihipa.
17 He sahumado mi cámara con mirra, áloes, y canela.
Kua ruia e ahau toku moenga ki nga mea whakakakara, ki te maira, ki te aroe, ki te hinamona.
18 Ven, embriaguémosnos de amores hasta la mañana: alegrémosnos en amores.
Haere mai, kia whaowhina taua ki te aroha, a ao noa; kia ora o taua ngakau i te aroha.
19 Porque el marido no está en su casa, ha ido a un viaje muy largo:
Kahore hoki taku tane i te whare: kua riro ia, he haere tawhiti:
20 El saco del dinero llevó en su mano, el día de la fiesta volverá a su casa.
I maua atu e ia he putea moni i tona ringa; ka hoki mai ano ia i te kowhititanga o te marama.
21 Derribóle con la multitud de la suavidad de sus palabras: con la blandura de sus labios le compelió.
He maha no ana korero whakawai, riro ana ia i a ia ki tana; na te whakapati a ona ngutu ka kumea atu ia e ia.
22 Váse en pos de ella luego, como va el buey al degolladero, y como el insensato a las prisiones para ser castigado:
Haere tonu ia i muri i a ia, ano he kau e haere ana kia patua, he kuware ranei e haere ana ki nga rakau here waewae e whiua ai te he;
23 De tal manera que la saeta traspasó su hígado: como el ave que se apresura al lazo, y no sabe que es contra su vida.
A tu noa te tao ki tona ate puta rawa; rite tonu ia ki te manu e hohoro ana ki te mahanga, te mohio he matenga tera mona.
24 Ahora pues hijos, oídme, y estád atentos a las razones de mi boca.
No reira, e aku tamariki, whakarongo ki ahau, maharatia nga kupu a toku mangai.
25 No se aparte a sus caminos tu corazón; y no yerres en sus veredas.
Kei peau ke tou ngakau ki ona ara, kei kotiti ke ki ona huarahi.
26 Porque a muchos ha hecho caer muertos; y todos los fuertes han sido muertos por ella.
He tokomaha hoki nga tangata i tu, i hinga i a ia, ae ra, he ope nui rawa tana i patu ai.
27 Caminos del sepulcro son su casa, que descienden a las cámaras de la muerte. (Sheol h7585)
He huarahi tona whare ki te reinga, e anga ana ki raro ki nga ruma o te mate. (Sheol h7585)

< Proverbios 7 >