< Proverbios 31 >

1 Palabras de Lemuel rey: la profecía con que le enseñó su madre.
Ko nga kupu a Kingi Remuera; ko te poropititanga i whakaakona ai ia e tona whaea.
2 ¿Qué, hijo mío? ¿Y qué, hijo de mi vientre? ¿y qué, hijo de mis deseos?
He aha, e taku tama? He aha, e te tama a toku kopu? A he aha, e te tama a aku kupu taurangi?
3 No des a las mujeres tu fuerza, ni tus caminos, que es para destruir a los reyes.
Kaua e hoatu tou kaha ki nga wahine, ou ara hoki ki te mea whakangaro o nga kingi.
4 No es de los reyes, o! Lemuel, no es de los reyes beber vino, ni de los príncipes la cerveza:
Ehara ma nga kingi, e Remuera, ehara ma nga kingi te inu waina; ehara hoki ma nga rangatira te mea, Kei hea he wai kaha?
5 Porque no beban, y olviden la ley; y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.
Kei inu ratou, a ka wareware ki te ture, a ka whakapeau ke i te whakawa o te tangata e tukinotia ana.
6 Dad la cerveza al que perece, y el vino a los de amargo ánimo.
Hoatu he wai kaha ma te tangata e tata ana te marere, he waina hoki ki nga wairua pouri:
7 Beban, y olvídense de su necesidad, y de su miseria no se acuerden más.
Tukua ia kia inu, kia wareware ai ki tona rawakore, a kore ake he mahara ki ona mate.
8 Abre tu boca por el mudo, en el juicio de todos los hijos de muerte.
Kia puaki tou mangai mo te wahangu, i te whakawakanga o te hunga katoa kua waiho mo te mate.
9 Abre tu boca, juzga justicia, y el derecho del pobre, y del menesteroso.
Kia puaki tou mangai, whakaritea te whakawa i runga i te tika, tohea te tohe a te ware, a te rawakore.
10 ¿Mujer valiente quién la hallará? porque su valor luengamente pasa al de las piedras preciosas.
Ko wai e kite i te wahine e u ana tona pai? Ko tona utu hoki kei runga noa atu i to nga rupi.
11 El corazón de su marido está en ella confiado, y de despojo no tendrá necesidad.
Ka whakapono te ngakau o tana tane ki a ia, a kahore ona hapanga i te taonga.
12 Dárle ha bien, y no mal, todos los días de su vida.
He pai tana e mea ai ki a ia, kahore hoki he kino, i nga ra katoa e ora ai ia.
13 Buscó lana y lino; y de voluntad trabajó con sus manos.
E kimi ana ia i te huruhuru hipi, i te muka, a ka ngakau nui te mahi a ona ringa.
14 Fue como navío de mercader, que trae su pan de lejos.
Ko tona rite kei nga kaipuke o nga kaihokohoko; e mauria mai ana e ia tana kai i tawhiti.
15 Levantóse aun de noche; y dio comida a su familia; y ración a sus criadas.
E maranga ana hoki ia i te mea e po tonu ana, a hoatu ana e ia he kai ma tona whare, he mahi hoki e rite ana ma ana kotiro.
16 Consideró la heredad, y compróla; y plantó viña del fruto de sus manos.
E whakaaroaro ana ia ki tetahi mara, a ka hokona e ia: whakatokia ana e ia he mara waina, he hua na ona ringa.
17 Ciñó sus lomos de fortaleza, y esforzó sus brazos.
E whitiki ana ia i tona hope ki te kaha, e mea ana i ona takakau kia pakari.
18 Gustó que era buena su granjería; su candela no se apagó de noche.
Ka kite ia he pai tana i hokohoko ai: e kore tana rama e mate i te po.
19 Aplicó sus manos al huso; y sus manos trataron la rueca.
Ka totoro atu ona ringa ki te mea takai miro, ka pupuri ona ringa ki te pou muka.
20 Su mano extendió al pobre; y al menesteroso extendió sus manos.
Ka wherahia tona ringa ki te ware; ae ra, ka totoro atu ona ringa ki te rawakore.
21 No tendrá temor de la nieve por su familia, porque toda su familia está vestida de ropas dobladas.
E kore ia e wehi i te hukarere mo tona whare; no te mea kua kakahuria tona whare katoa ki te ngangana.
22 Ella se hizo tapices: de lino fino y púrpura es su vestido.
Oti ake i a ia te whatuwhatu he whariki mona; he rinena pai, he papura ona kakahu.
23 Conocido es su marido en las puertas, cuando se asienta con los ancianos de la tierra.
E mohiotia ana tana tane i nga kuwaha, ina noho tahi ia ki nga kaumatua o te whenua.
24 Hizo telas, y vendió; y dio cintas al mercader.
E hanga ana e ia he rinena pai, a hokona atu ana; e hoatu ana e ia he whitiki ki nga kaihoko.
25 Fortaleza y hermosura es su vestido; y en el día postrero reirá.
He kaha, he honore ona kakahu; a e kata ana ia ki nga ra o muri atu.
26 Abrió su boca con sabiduría; y la ley de clemencia está en su boca.
He nui ona whakaaro ina puaki tona mangai; kei tona arero te ture o te atawhai.
27 Considera los caminos de su casa; y no comió el pan de balde.
Ka ata tirohia e ia nga ara o tona whare, e kore ano ia e kai i te taro o te mangere.
28 Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; y su marido también la alabó.
Ka whakatika ana tamariki, a he kupu manaaki ta ratou mona; Tana tane hoki, ka whakamoemiti ano ia ki a ia, ka mea:
29 Muchas mujeres hicieron riquezas, mas tú las sobrepujaste a todas.
He tokomaha nga tamahine i u te pai o ta ratou mahi, otiia hira ake tau i a ratou katoa.
30 Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: la mujer que teme a Jehová, esa será alabada.
He mea teka noa te manako, he mea horihori te ataahua: tena ko te wahine e wehi ana i a Ihowa, ko ia e whakamoemititia.
31 Dádla del fruto de sus manos; y alábenla en las puertas sus hechos.
Hoatu ki a ia o nga hua o ona ringa; a ma ana mahi ia e whakamoemiti i nga kuwaha.

< Proverbios 31 >