< Proverbios 31 >

1 Palabras de Lemuel rey: la profecía con que le enseñó su madre.
Verba Lamuelis regis. Visio, qua erudivit eum mater sua.
2 ¿Qué, hijo mío? ¿Y qué, hijo de mi vientre? ¿y qué, hijo de mis deseos?
Quid dilecte mi, quid dilecte uteri mei, quid dilecte votorum meorum?
3 No des a las mujeres tu fuerza, ni tus caminos, que es para destruir a los reyes.
Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
4 No es de los reyes, o! Lemuel, no es de los reyes beber vino, ni de los príncipes la cerveza:
Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum: quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas.
5 Porque no beban, y olviden la ley; y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.
Et ne forte bibant, et obliviscantur iudiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
6 Dad la cerveza al que perece, y el vino a los de amargo ánimo.
Date siceram mœrentibus, et vinum his, qui amaro sunt animo:
7 Beban, y olvídense de su necesidad, y de su miseria no se acuerden más.
bibant, et obliviscantur egestatis suæ, et doloris sui non recordentur amplius.
8 Abre tu boca por el mudo, en el juicio de todos los hijos de muerte.
Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt:
9 Abre tu boca, juzga justicia, y el derecho del pobre, y del menesteroso.
aperi os tuum, decerne quod iustum est, et iudica inopem et pauperem.
10 ¿Mujer valiente quién la hallará? porque su valor luengamente pasa al de las piedras preciosas.
Mulierem fortem quis inveniet? procul, et de ultimis finibus pretium eius.
11 El corazón de su marido está en ella confiado, y de despojo no tendrá necesidad.
Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
12 Dárle ha bien, y no mal, todos los días de su vida.
Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ.
13 Buscó lana y lino; y de voluntad trabajó con sus manos.
Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
14 Fue como navío de mercader, que trae su pan de lejos.
Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
15 Levantóse aun de noche; y dio comida a su familia; y ración a sus criadas.
Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
16 Consideró la heredad, y compróla; y plantó viña del fruto de sus manos.
Consideravit agrum, et emit eum: de fructu manuum suarum plantavit vineam.
17 Ciñó sus lomos de fortaleza, y esforzó sus brazos.
Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
18 Gustó que era buena su granjería; su candela no se apagó de noche.
Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio eius: non extinguetur in nocte lucerna eius.
19 Aplicó sus manos al huso; y sus manos trataron la rueca.
Manum suam misit ad fortia, et digiti eius apprehenderunt fusum.
20 Su mano extendió al pobre; y al menesteroso extendió sus manos.
Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
21 No tendrá temor de la nieve por su familia, porque toda su familia está vestida de ropas dobladas.
Non timebit domui suæ a frigoribus nivis: omnes enim domestici eius vestiti sunt duplicibus.
22 Ella se hizo tapices: de lino fino y púrpura es su vestido.
Stragulatam vestem fecit sibi: byssus, et purpura indumentum eius.
23 Conocido es su marido en las puertas, cuando se asienta con los ancianos de la tierra.
Nobilis in portis vir eius, quando sederit cum senatoribus terræ.
24 Hizo telas, y vendió; y dio cintas al mercader.
Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo.
25 Fortaleza y hermosura es su vestido; y en el día postrero reirá.
Fortitudo et decor indumentum eius, et ridebit in die novissimo.
26 Abrió su boca con sabiduría; y la ley de clemencia está en su boca.
Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua eius.
27 Considera los caminos de su casa; y no comió el pan de balde.
Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit.
28 Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; y su marido también la alabó.
Surrexerunt filii eius, et beatissimam prædicaverunt: vir eius, et laudavit eam.
29 Muchas mujeres hicieron riquezas, mas tú las sobrepujaste a todas.
Multæ filiæ congregaverunt divitias: tu supergressa es universas.
30 Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: la mujer que teme a Jehová, esa será alabada.
Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum ipsa laudabitur.
31 Dádla del fruto de sus manos; y alábenla en las puertas sus hechos.
Date ei de fructu manuum suarum: et laudent eam in portis opera eius.

< Proverbios 31 >