Proverbios 25
1 También estos son proverbios de Salomón, los cuales copiaron los varones de Ezequías rey de Judá.
I ovo su prièe Solomunove koje sabraše ljudi Jezekije cara Judina.
2 Honra de Dios es encubrir la palabra; y honra del rey es escudriñar la palabra.
Slava je Božija skrivati stvar, a slava je carska istraživati stvar.
3 Para la altura de los cielos, y para la profundidad de la tierra, y para el corazón de los reyes, no hay investigación.
Visina nebu i dubina zemlji i srce carevima ne može se dosegnuti.
4 Quita las escorias de la plata, y saldrá vaso al fundidor.
Uzmi od srebra trosku, i izaæi æe livcu zaklad.
5 Aparta al impío de la presencia del rey, y su trono se afirmará en justicia.
Uzmi bezbožnika ispred cara, i utvrdiæe se pravdom prijesto njegov.
6 No te alabes delante del rey; ni estés en el lugar de los grandes:
Ne velièaj se pred carem i ne staj na mjesto gdje stoje vlastelji.
7 Porque mejor es que se te diga: Sube acá: que no, que seas abajado delante del príncipe, que miraron tus ojos.
Jer je bolje da ti se kaže: hodi gore, nego da te ponize pred knezom da vidiš svojim oèima.
8 No salgas a pleito presto; porque después al fin no sepas que hacer, avergonzado de tu prójimo.
Ne idi odmah da se preš, gledaj šta bi èinio napošljetku ako bi te osramotio bližnji tvoj.
9 Trata tu causa con tu compañero; y no descubras el secreto a otro:
Raspravi stvar svoju s bližnjim svojim, ali tuðe tajne ne otkrivaj,
10 Porque no te deshonre el que lo oyere, y tu infamia no pueda volver atrás.
Da te ne bi psovao ko èuje, i sramota tvoja da ne bi ostala na tebi.
11 Manzanas de oro con figuras de plata es la palabra dicha como conviene.
Zlatne jabuke u srebrnijem sudima jesu zgodne rijeèi.
12 Zarcillo de oro, y joyel de oro fino es el que reprende al sabio, que tiene orejas que oyen.
Zlatna je grivna i nakit od najboljega zlata mudri karaè onome koji sluša.
13 Como frío de nieve en tiempo de la segada, así es el mensajero fiel a los que le envían: que al alma de su señor da refrigerio.
Vjeran je poslanik kao studen šnježna o žetvi onima koji ga pošlju, i rashlaðuje dušu svojim gospodarima.
14 Como cuando hay nubes y vientos, y la lluvia no viene, así es el hombre que se jacta de vana liberalidad.
Ko se hvali darom lažnijem, on je kao oblaci i vjetar bez dažda.
15 Con luenga paciencia se aplaca el príncipe; y la lengua blanda quebranta los huesos.
Strpljenjem se ublažava knez, i mek jezik lomi kosti.
16 ¿Hallaste la miel? come lo que te basta; porque no te hartes de ella, y la revieses.
Kad naðeš med, jedi koliko ti je dosta, da ne bi najedavši ga se izbljuvao ga.
17 Detén tu pie de la casa de tu prójimo; porque harto de ti, no te aborrezca.
Rijetko neka ti noga stupa u kuæu bližnjega tvojega, da ne bi nasitivši se tebe omrzao na te.
18 Martillo, y espada, y saeta aguda es el hombre que habla contra su prójimo falso testimonio.
Ko god govori lažno svjedoèanstvo na bližnjega svojega, on je kao malj i maè i oštra strijela.
19 Diente quebrado, y pie resbalador es la confianza del prevaricador en el tiempo de la angustia.
Uzdanje je u nevjernika u nevolji zub slomljen i noga uganuta.
20 El que canta canciones al corazón afligido es como el que quita la ropa en tiempo de frío: o el que echa vinagre sobre jabón.
Ko pjeva pjesme žalosnom srcu, on je kao onaj koji svlaèi haljinu na zimi, i kao ocat na salitru.
21 Si el que te aborrece, tuviere hambre, dále de comer pan; y si tuviere sed, dále de beber agua:
Ako je gladan nenavidnik tvoj, nahrani ga hljeba, i ako je žedan, napoj ga vode.
22 Porque ascuas allegas sobre su cabeza; y Jehová te lo pagará.
Jer æeš živo ugljevlje zgrnuti na glavu njegovu, i Gospod æe ti platiti.
23 El viento del norte ahuyenta la lluvia, y el rostro airado la lengua detractora.
Sjeverni vjetar nosi dažd, a potajni jezik lice srdito.
24 Mejor es estar en un rincón de casa, que con la mujer rencillosa en casa espaciosa.
Bolje je sjedjeti u uglu od krova nego sa ženom svadljivom u kuæi zajednièkoj.
25 Como el agua fría al alma sedienta, así son las buenas nuevas de lejas tierras.
Dobar je glas iz daljne zemlje kao studena voda žednoj duši.
26 Fuente turbia, y manadero corrupto es el justo, que resbala delante del impío.
Pravednik koji pada pred bezbožnikom jest kao izvor nogama zamuæen i kao studenac pokvaren.
27 Comer mucha miel, no es bueno: ni inquirir de su gloria, es gloria.
Jesti mnogo meda nije dobro, i istraživati slavu nije slavno.
28 Ciudad derribada y sin muro es el hombre, cuyo ímpetu no tiene rienda.
Ko nema vlasti nad duhom svojim, on je grad razvaljen bez zidova.
