Proverbios 2

1 Hijo mío, si tomares mis palabras, y guardares mis mandamientos dentro de ti,

Son min! tek du imot mine ord og gøymer bodi mine hjå deg,

2 Haciendo estar atento tu oído a la sabiduría: si inclinares tu corazón a la prudencia:

so du vender øyra til visdomen, bøygjer hjarta til vitet,

3 Si clamares a la inteligencia; y a la prudencia dieres tu voz:

ja, når du kallar på skynet og ropar høgt på vitet,

4 Si como a la plata, la buscares, y como a tesoros la escudriñares:

leitar du etter det som vore det sylv, og grev som vore det løynde skattar,

5 Entonces entenderás el temor de Jehová; y hallarás el conocimiento de Dios.

då skal du skyna otte for Herren, og Guds-kunnskap skal du finna.

6 Porque Jehová da la sabiduría; y de su boca viene el conocimiento, y la inteligencia.

For Herren er den som gjev visdom, frå hans munn kjem kunnskap og vit.

7 El guarda el ser a los rectos: es escudo a los que caminan perfectamente,

Han gøymer frelsa for dei ærlege, han er ein skjold for dei som fer ulastande,

8 Guardando las veredas del juicio; y el camino de sus misericordiosos guardará.

med di for han vaktar stigarne åt retten og varar vegen vel for sine trugne.

9 Entonces entenderás justicia, juicio, y equidad, y todo buen camino.

Då skal du skyna rettferd og rett og rettvisa, ja, kvar god veg.

10 Cuando la sabiduría entrare en tu corazón, y la ciencia fuere dulce a tu alma;

For visdom koma skal i hjarta ditt, og kunnskap vera hugleg for di sjæl,

11 Consejo te guardará, inteligencia te conservará.

yver deg skal ettertanke halda vakt, vit skal vara deg

12 Para escaparte del mal camino, del hombre que habla perversidades:

og fria deg ifrå den vonde åtferd, frå folk som talar fals,

13 Que dejan las veredas derechas, por andar por caminos tenebrosos:

dei som gjeng frå dei rette stigar og vil vandra på myrke vegar,

14 Que se alegran haciendo mal: que se huelgan en malas perversidades:

dei som gled seg med å gjera vondt, og fegnast yver rangt og vondt,

15 Cuyas veredas son torcidas, y ellos torcidos en sus caminos:

dei som gjeng på kroke-stigar og fer på range vegar. -

16 Para escaparte de la mujer extraña, de la ajena que ablanda sus razones:

Han skal fria deg frå annanmanns kona, frå framand kvinna med sleipe ord,

17 Que desampara al príncipe de su mocedad; y se olvida del concierto de su Dios.

som hev svike sin ungdoms ven og si Guds-pakt hev gløymt.

18 Por lo cual su casa está inclinada a la muerte, y sus veredas van hacia los muertos.

For ho sig ned til dauden med sitt hus, og ned til daudingarne hennar vegar ber.

19 Todos los que a ella entraren, no volverán: ni tomarán las veredas de la vida.

Ingen som gjeng inn til henne, kjem attende, og dei når ikkje livsens stigar.

20 Para que andes por el camino de los buenos; y guardes las veredas de los justos.

Han vil du skal ganga den vegen dei gode gjeng, og halda deg på dei stigane der rettferdige ferdast;

21 Porque los rectos habitarán la tierra, y los perfectos permanecerán en ella.

for dei ærlege skal bu i landet, og dei ulastelege der skal verta att,

22 Mas los impíos serán cortados de la tierra; y los prevaricadores serán de ella desarraigados.

men dei ugudlege skal rydjast ut or landet, og svikarane skal verta rivne burt frå det.