< Proverbios 11 >

1 El peso falso abominación es a Jehová: mas la pesa perfecta le agrada.
He mea whakarihariha ki a Ihowa te pauna he; engari te taimaha tika tana i pai ai.
2 Cuando vino la soberbia, vino también la deshonra: mas con los humildes es la sabiduría.
Ka tae te whakapehapeha, ka tae ano te whakama; kei te hunga whakaiti ia te whakaaro nui.
3 La perfección de los rectos los encaminará: mas la perversidad de los pecadores los echará a perder.
Ko to ratou ngakau tapatahi hei arahi i te hunga tika; ka ai ano ko te whanoke ia o te hunga poka ke hei whakangaro mo ratou.
4 No aprovecharán las riquezas en el día de la ira: mas la justicia escapará de la muerte.
E kore te taonga e whai mana i te ra o te riri: kei te tika ia he oranga ake i te mate.
5 La justicia del perfecto enderezará su camino; mas el impío por su impiedad caerá.
Ma te tika o te ngakau tapatahi ka tika ai tona ara; ka hinga ia te tangata kino i runga i tona kino.
6 La justicia de los rectos los escapará; mas los pecadores en su pecado serán presos.
Ma te tika o te hunga tika ka mawhiti ai ratou; ka mau ia nga poka ke i runga i to ratou kino.
7 Cuando muere el hombre impío, perece su esperanza; y la esperanza de los malos perecerá.
I te matenga o te tangata kino, kore iho ana mea i tumanako atu ai: kahore noa iho he tumanakohanga ma te hunga he.
8 El justo es escapado de la tribulación: mas el impío viene en su lugar.
Ka mawhiti te tangata tika i roto i te raru, a ka riro te tangata kino hei whakakapi mo tona turanga.
9 El hipócrita con la boca daña a su prójimo; mas los justos con la sabiduría son escapados.
Hei huna mo tona hoa te mangai o te tangata whakaponokore; na ma te mohio te hunga tika ka mawhiti ai.
10 En el bien de los justos la ciudad se alegra: mas cuando los impíos perecen hay fiestas.
Ka pai te hunga tika, ka hari te pa: ka whakangaromia te hunga kino, ka tangi te umere.
11 Por la bendición de los rectos la ciudad será engrandecida; mas por la boca de los impíos ella será trastornada.
Ma te manaaki o te hunga tika ka kake ai te pa; ka pakaru ia i te mangai o te hunga kino.
12 El que carece de entendimiento, menosprecia a su prójimo; mas el hombre prudente calla.
Ko te tangata e whakahawea ana ki tona hoa he maharakore: tena ko te tangata matau, whakarongo puku ana.
13 El que anda en chismes, descubre el secreto; mas el de espíritu fiel encubre la cosa.
Ko te tangata haere, ka kawekawe korero e whaki ana i nga mea ngaro: ko te tangata i te wairua pono, e hipoki ana i te korero.
14 Cuando faltaren las industrias, el pueblo caerá; mas en la multitud de consejeros está la salud.
Ki te kahore he mohio hei arahi, ka hinga te iwi: he ora ia kei nga kaiwhakatakoto whakaaro tokomaha.
15 De aflicción será afligido el que fiare al extraño; mas el que aborreciere las fianzas vivirá confiado.
Ko te tangata ko tana nei hei whakakapi mo ta te tangata ke, ka mamae; kei te ora ia te tangata e kino ana ki te tikanga whakakapi turanga.
16 La mujer graciosa tendrá honra; y los fuertes tendrán riquezas.
Ka mau te kororia i te wahine tikanga pai; ka mau hoki te taonga i nga tangata taikaha.
17 A su alma hace bien el hombre misericordioso; mas el cruel atormenta su carne.
He atawhai i tona wairua ta te tangata atawhai; a he whakararu i ona kikokiko ta te tangata nanakia.
18 El impío hace obra falsa; mas el que sembrare justicia, tendrá galardón firme.
Ko te mahi a te tangata kino e utua ana ki te teka: ko te utu ia mo te kaiwhakatakoto i te tika, u rawa.
19 Como la justicia es para vida, así el que sigue el mal es para su muerte.
Ko te tangata u ki te tika, ka whiwhi ki te ora: a, ko te tangata e whai ana i te kino e mea ana i te mate mona.
20 Abominación son a Jehová los perversos de corazón: mas los perfectos de camino le son agradables.
Ko ta Ihowa e whakarihariha ai he ngakau whanoke; ko tana e ahuareka ai ko te hunga e tika ana to ratou ara.
21 Aunque llegue la mano a la mano, el malo no quedará sin castigo; mas la simiente de los justos escapará.
Ahakoa awhi nga ringa ki a raua, e kore te tangata kino e waiho kia kore e whiua; ka mawhiti ia te uri o te hunga tika.
22 Zarcillo de oro en la nariz del puerco es la mujer hermosa, y apartada de razón.
Rite tonu ki te whakakai koura i te ihu o te poaka te wahine ataahua kahore nei ona ngarahu pai.
23 El deseo de los justos solamente es bueno; mas la esperanza de los impíos es enojo.
Ko ta te hunga tika e minamina ai, ko te pai anake; ko te tumanako ia a te hunga kino, ko te riri.
24 Hay unos que reparten, y les es añadido más: hay otros que son escasos más de lo que es justo; mas vienen a pobreza.
Tera tetahi kei te rui, a tapiritia mai ana ano; tera tetahi kei te kaiponu i te mea e tika ana, heoi rawakore noa iho.
25 El alma liberal será engordada; y el que hartare, él también será harto.
Ko te wairua ohaoha ka momona: ko te tangata e whakamakuku ana, ka whakamakukuria ano ia.
26 El que detiene el grano, el pueblo le maldecirá: mas bendición será sobre la cabeza del que vende.
Ko te tangata e kaiponu ana i te witi, ka kanga tera e te nuinga; ka tau ia te manaaki ki runga ki te mahunga o te tangata e hoko atu ana.
27 El que madruga al bien, hallará favor: mas el que busca el mal, venirle ha.
Ko te tangata e ata rapu ana i te pai, e rapu ana i te whakapai: ko te tangata ia e rapu ana i te he, ka tae tera ki a ia.
28 El que confía en sus riquezas, caerá; mas los justos reverdecerán como ramos.
Ko te tangata e whakawhirinaki ana ki ona taonga, ka taka: na, ko te hunga tika ka rite to ratou tupu ki to te rau matomato.
29 El que turba su casa, heredará viento; y el insensato será siervo del sabio de corazón.
Ko te tangata e whakararu ana i tona whare, he hau te taonga e whakarerea iho mona: hei pononga ano te kuware ma te ngakau whakaaro nui.
30 El fruto del justo es árbol de vida, y el que caza almas, es sabio.
Ko nga hua o te tangata tika he rakau no te ora; ka hopu wairua ano te tangata whakaaro tika.
31 Ciertamente el justo será pagado en la tierra: ¿cuánto más el impío y pecador?
Nana, he utu ano to te tangata tika i runga i te whenua: nui atu ia to te tangata kino raua ko te tangata hara.

< Proverbios 11 >