Proverbios 1
1 Los proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel:
Mudre izreke Salomona, sina Davidova, kralja izraelskog:
2 Para entender sabiduría y castigo: para entender las razones prudentes:
da se spozna mudrost i pouka, da se shvate razumne riječi;
3 Para recibir el castigo de prudencia, justicia, y juicio, y equidad:
da se primi umna pouka, pravda i pravica i nepristranost;
4 Para dar a los simples astucia, y a los mozos inteligencia y consejo.
da se dade pamet neiskusnima, mladiću znanje i umijeće;
5 Oirá el sabio y aumentará la doctrina; y el entendido adquirirá consejo.
kad mudar čuje, da umnoži znanje, a razuman steče mudrije misli;
6 Para entender parábola y declaración, palabras de sabios, y sus dichos oscuros.
da razumije izreke i prispodobe, riječi mudraca i njihove zagonetke.
7 El principio de la sabiduría es el temor de Jehová: los insensatos despreciaron la sabiduría y la instrucción.
Strah je Gospodnji početak spoznaje, ali ludi preziru mudrost i pouku.
8 Oye, hijo mío, el castigo de tu padre, y no deseches la ley de tu madre:
Poslušaj, sine moj, pouku oca svoga i ne odbacuj naputka svoje majke!
9 Porque aumento de gracia serán a tu cabeza, y collares a tu cuello.
Jer će ti biti ljupki vijenac na glavi i ogrlica oko tvoga vrata.
10 Hijo mío, si los pecadores te quisieren engañar, no consientas.
Sine moj, ako te grešnici mame, ne pristaj;
11 Si dijeren: Ven con nosotros, espiemos a la sangre: asechemos al inocente sin razón:
ako bi rekli: “Hodi s nama, da vrebamo krv, čekamo u zasjedi nevina ni za što;
da ih progutamo žive kao carstvo smrti i cijele kao one koji silaze u grob; (Sheol h7585)
13 Hallaremos riquezas de todas suertes: henchiremos nuestras casas de despojos:
naplijenit ćemo svakojaka blaga, napuniti svoje kuće plijenom;
14 Echa tu suerte entre nosotros: tengamos todos una bolsa:
bacat ćeš s nama svoj ždrijeb, svi ćemo zajedno imati jednu kesu.”
15 Hijo mío, no andes en camino con ellos: aparta tu pie de sus veredas:
Sine moj, ne idi s njima na put, makni nogu od njihove staze.
16 Porque sus pies correrán al mal; e irán presurosos a derramar sangre.
Jer na zlo trče svojim nogama i hite prolijevati krv.
17 Porque en vano se tenderá la red delante de los ojos de toda ave.
Jer uzalud je razapinjati mrežu pred očima svima pticama.
18 Mas ellos a su sangre espían, y a sus almas asechan.
A oni vrebaju vlastitu krv, postavljaju zasjedu svojemu životu.
19 Tales son las sendas de todo codicioso de codicia, la cual prenderá el alma de sus poseedores.
Takva je sudba svih lakomih na ružan dobitak: on ih života stane.
20 La sabiduría clama de fuera: en las plazas da su voz:
Mudrost glasno uzvikuje na ulici, na trgovima diže svoj glas;
21 En las encrucijadas de los murmullos de gente clama: en las entradas de las puertas de la ciudad dice sus razones:
propovijeda po bučnim uglovima, na otvorenim gradskim vratima govori svoje riječi:
22 ¿Hasta cuándo, o! simples, amaréis la simpleza, y los burladores desearán el burlar, y los insensatos aborrecerán la ciencia?
“Dokle ćete, vi glupi, ljubiti glupost i dokle će podsmjevačima biti milo podsmijevanje, i dokle će bezumnici mrziti znanje?
23 Volvéos a mi reprensión: he aquí que yo os derramaré mi espíritu, y os haré saber mis palabras.
Poslušajte moju opomenu! Gle, svoj duh pred vas izlijevam, hoću vas poučiti svojim riječima.
24 Por cuanto llamé, y no quisisteis: extendí mi mano, y no hubo quien escuchase:
Koliko sam vas zvala, a vi ste odbijali; pružala sam ruku, ali je nitko ne opazi.
25 Y desechasteis todo consejo mío, y no quisisteis mi reprensión:
Nego ste odbacili svaki moj savjet i niste poslušali moje opomene;
26 También yo me reiré en vuestra calamidad; y me burlaré cuando os viniere lo que teméis.
zato ću se i ja smijati vašoj propasti, rugat ću se kad vas obuzme tjeskoba:
27 Cuando viniere, como una destrucción, lo que teméis; y vuestra calamidad viniere como un torbellino: cuando viniere sobre vosotros tribulación y angustia:
kad navali na vas strah kao nevrijeme i zgrabi vas propast kao vihor, kad navali na vas nevolja i muka.
28 Entonces me llamarán, y no responderé: buscarme han de mañana, y no me hallarán:
Tada će me zvati, ali se ja neću odazvati; tražit će me, ali me neće naći.
29 Por cuanto aborrecieron la sabiduría; y no escogieron el temor de Jehová:
Jer su mrzili spoznaju i nisu izabrali Gospodnjeg straha
30 Ni quisieron mi consejo; y menospreciaron toda reprensión mía.
niti su poslušali moj savjet, nego su prezreli svaku moju opomenu.
31 Comerán pues del fruto de su camino; y de sus consejos se hartarán.
Zato će jesti plod svojeg vladanja i nasititi se vlastitih savjeta.
32 Porque el reposo de los ignorantes los matará; y la prosperidad de los insensatos los echará a perder.
Jer glupe će ubiti njihovo odbijanje, a nemar će upropastiti bezumne.
33 Mas el que me oyere, habitará confiadamente; y vivirá reposado de temor de mal.
A tko sluša mene, bezbrižan ostaje i spokojno živi bez straha od zla.”
