< San Mateo 7 >

1 No juzguéis; porque también no seáis juzgados.
दुजयाँ पर दोष मत ला, ताकि परमेश्वर तुहांजो पर भी कोई दोष ना लाये।
2 Porque con el juicio con que juzgáis, seréis juzgados; y con la medida que medís, con ella os volverán a medir.
क्योंकि जियां तुसां कुसी पर दोष लांदे न, तियां ही परमेश्वरे तुहांजो पर भी दोष लगाणा; कने जियां तुसां दुजयां ने व्यवहार करदे न, तियां ही परमेश्वरे तुहाड़े सोगी करणा।
3 Y ¿por qué miras la arista que está en el ojo de tu hermano; y no echas de ver la viga que está en tu ojo?
तू कजो अपणे विश्वासी भाईऐ दियां छोटियां-छोटियां गलतियां जो दिखदा है, जड़ियां उदिया हखी च पियो छोटे दे कखे सांई न, अगर तेरिया जिन्दगिया च मते पाप न, जड़ा तेरिया अपणी हखी च इक लठे सांई है, तां सै तिजो कनी नी मिलदा?
4 O ¿cómo dirás a tu hermano: Deja, echaré de tu ojo la arista; y, he aquí, una viga en tu ojo?
जालू तेरे अंदर ही मते पाप न, तां तू खुद ला घट पाप बाले कुसी भाईये दी मदद कियां करी सकदा है।
5 ¡Hipócrita! echa primero la viga de tu ojo; y entonces verás claramente para echar la arista del ojo de tu hermano.
कपटियों, पेहले तां अपणे आपे दे पापां जो सुधारी ले, तां तू अपणे भाईये दिया हखी दे कखे जो ढंगे ने दिखीकरी कडी सकदा है, कने तां दुजयां जो उना दे छोटे पापां जो सुधारणे च मदद करी सकणा।
6 No deis lo santo a los perros; ni echéis vuestras perlas delante de los puercos; porque no las rehuellen con sus pies, y vuelvan, y os despedacen.
उना लोकां जो परमेश्वरे दा संदेश मत सुणा जड़े बचना जो सुणना नी चांदे। अगर तुसां ऐसा करदे न, तां ऐ ऐसा होणा जियां पबित्र चिजां जो कुतयां अग्गे फेंकी देणा, या जियां सूअरां दे अग्गे हीरे मोती फेंकणा, उना तां सै पैरां हेठ गरेचणे कने फिरी करी तुसां पर ही हमला करणा।
7 Pedíd, y se os dará: buscád, y hallaréis; llamád, y se os abrirá.
तुसां जो जड़ा चाईदा सै परमेश्वरे ला मंगा कने उनी तुसां जो देणा; अगर तुसां तोपगे, तां तुसां जो मिलणा; अगर खटखटांगे, तां तुहाड़े तांई खुलणा।
8 Porque cualquiera que pide, recibe; y el que busca, halla; y al que llama, se le abrirá.
क्योंकि जड़ा कोई मंगदा है, उसयो मिलदा है; जड़ा तोपदा है, उसयो मिलदा है; कने जड़ा दरबाजा खटखटांदा है, उदे तांई खोलया जाणा।
9 ¿Qué hombre hay de vosotros, a quien si su hijo pidiere pan, le dará una piedra?
तुसां चे कोई भी ऐसा माणु नी है, जड़ा अपणे पुत्रे दे रोटी मंगणे पर उसयो पथर दिन्दा है।
10 ¿O si le pidiere un pez, le dará una serpiente?
इयां ही अगर तुहाड़ा जागत तुसां ला खांणे जो मछी मंगे तां क्या तुसां उसयो जरिला सप्प दिन्दे न?
11 Pues, si vosotros, siendo malos, sabéis dar buenas dádivas a vuestros hijos, vuestro Padre que está en los cielos, ¿cuánto más dará buenas cosas a los que le piden?
जालू तुसां बुरे होईकरी, अपणे बचयां जो खरियाँ चिजा देणा जाणदे न, तां तुहाड़े स्वर्गीय पिता परमेश्वरे अपणे मंगणे बालयां जो खरियाँ चिजा कनी दिंगा?
12 Así que, todas las cosas que querríais que los hombres hiciesen con vosotros, así también hacéd vosotros con ellos; porque esta es la ley, y los profetas.
इसा बजा ने जड़ा कुछ तुसां चांदे न, कि माणु तुहाड़े सोगी करे, तां तुसां तियां ही उना सोगी करा; क्योंकि मूसा दी व्यवस्था कने परमेश्वरे दा संदेश देणेबाले दी शिक्षा दा मतलब ऐई है।
13 Entrád por la puerta estrecha; porque ancha es la puerta, y espacioso el camino que lleva a perdición; y los que van por él, son muchos.
तुसां सिर्फ सुंगड़े फाटके ला परमेश्वरे दे राज्य अंदर जा, क्योंकि जड़ा फाटक चौड़ा कने असान रस्ता है, सै बरबादिया पासे लेई जांदा है; कने मते भरी लोक न जड़े इस रस्ते ला जांदे न।
14 Porque la puerta es estrecha, y angosto el camino que lleva a la vida; y pocos son los que lo hallan.
क्योंकि सुंगड़ा सै फाटक है, कने औखा है सै रस्ता जड़ा अनन्त जिन्दगी बाल पुजांदा है, सै लोक थोड़े ही न जिना जो ऐ रस्ता मिलदा है।
15 Guardáos de los falsos profetas, que vienen a vosotros con vestidos de ovejas; mas interiormente son lobos robadores.
असां परमेश्वरे दे संदेश देणेबाले लोक न, ऐसा अपणे आपे जो बोलणे बाले झूठे लोकां ला चौकने रिया। सै उना भेड़ियां सांई न जिना अपणे आपे जो भेडां दियां खल्ली ने ढक्या है, लोकां जो यकीन दिलाणे तांई कि सै सच्ची च भेडां न, पर सै असल च भेड़िये न जड़े लोकां पर हमले करदे न।
16 Por sus frutos los conoceréis. ¿Cógense uvas de los espinos, o higos de las cambroneras?
उना दे कम्मा ने तुसां उना जो पछेणी लेणा है। लोक क्या झिल्लां ला अंगूर, या कंडे बाले झिल्लां ला अंजीर तोड़दे न?
17 De esta manera, todo buen árbol lleva buenos frutos; mas el árbol carcomido lleva malos frutos.
इयां ही इक खरा रुख खरा फल दिन्दा है, कने बेकार रुख बुरा फल दिन्दा है।
18 No puede el buen árbol llevar malos frutos; ni el árbol carcomido llevar buenos frutos.
खरा रुख बुरा फल नी देई सकदा, कने ना बेकार रुख खरा फल देई सकदा है।
19 Todo árbol que no lleva buen fruto, córtase, y échase en el fuego.
जड़ा-जड़ा रुख खरा फल नी दिन्दा है, सै बडी देणा है, असां परमेश्वरे दे संदेश देणेबाले लोक न ऐसा अपणे आपे जो बोलणे बाले झूठे लोकां जो ऐई सजा मिलणी है।
20 Así que por sus frutos los conoceréis.
तुसां उना दे कम्मा ने जड़े सै करदे न उना जो पछेणी लेणा है।
21 No cualquiera que me dice: Señor, Señor, entrará en el reino de los cielos; mas el que hiciere la voluntad de mi Padre que está en los cielos.
जड़ा मिंजो ने, हे प्रभु, हे प्रभु बोलदा है, उना सारयां ही स्वर्गे दे राज्य च प्रवेश नी करणा है, सिर्फ उना ही जड़े मेरे स्वर्गीया पिता परमेश्वरे दिया मरजिया पर चलदे न।
22 Muchos me dirán en aquel día: Señor, Señor, ¿no profetizamos en tu nombre, y en tu nombre echamos demonios, y en tu nombre hicimos muchas grandezas?
न्याये दे रोजे मतयां लोकां मिंजो ने बोलणा; प्रभु जी, प्रभु जी, क्या असां तेरे नाऐ दी भविष्यवाणी नी किती, कने तेरे नाऐ ने बुरियां आत्मा जो नी कडया, कने तेरे नाऐ ने कितणे ही चमत्कारी कम्म नी किते?
23 Y entonces les confesaré: Nunca os conocí: apartáos de mí, obradores de maldad.
तालू मैं उना ने खुली करी बोली देणा है, कि मैं तां तुसां जो जाणदा ही नी, बुरे कम्म करणे बाले लोको, ऐथू ला चली जा।
24 Pues, cualquiera que me oye estas palabras, y las hace, compararle he al varón prudente que edificó su casa sobre roca:
इस तांई जड़ा कोई मेरियां गल्लां सुणीकरी उना जो मनदा है, सै उस अकला बाले माणुऐ सांई है, जिनी अपणा घर चट्टान पर बणाया है।
25 Y descendió lluvia, y vinieron ríos, y soplaron vientos, y combatieron aquella casa, y no cayó; porque estaba fundada sobre roca.
कने अम्बर बरया कने बाढ़ आई, कने तूफान चलया, कने सै उस घरे ने टकराया, पर सै घर नी डेथा, क्योंकि उस दी नीव चट्टाना पर बणईयो थी।
26 Y cualquiera que me oye estas palabras, y no las hace, compararle he al varón insensato, que edificó su casa sobre arena:
पर जड़ा कोई मेरियां इना गल्लां जो सुणदा है, कने उना पर नी चलदा है, सै उस मुर्ख माणुऐ सांई है जिनी अपणा घर रेता पर बणाया है।
27 Y descendió lluvia, y vinieron ríos, y soplaron vientos, e hicieron ímpetu en aquella casa, y cayó; y fue su ruina grande.
कने अम्बर बरया, कने बाढ़ आई, तूफान चले, कने उस घरे ने टकराऐ कने सै घर डेई करी सारा भजी टूटी गिया।
28 Y fue que como Jesús acabó estas palabras, las gentes se espantaban de su doctrina:
जालू यीशु ऐ गल्लां बोली बैठा, तां इयां होया कि सारी भीड़ उस दे उपदेशे ने हेरान होई।
29 Porque los enseñaba como quien tiene autoridad, y no como los escribas.
क्योंकि सै उना जो व्यवस्था जो सिखाणे बालयां सांई नी, पर अधिकारियां सांई उना जो उपदेश दिन्दा था।

< San Mateo 7 >