San Mateo 17
1 Y después de seis días Jesús toma a Pedro, y a Santiago, y a Juan su hermano, y los saca aparte a un monte alto.
อนนฺตรํ ษฑฺทิเนภฺย: ปรํ ยีศุ: ปิตรํ ยากูพํ ตตฺสหชํ โยหนญฺจ คฺฤหฺลนฺ อุจฺจาเทฺร รฺวิวิกฺตสฺถานมฺ อาคตฺย เตษำ สมกฺษํ รูปมนฺยตฺ ทธารฯ
2 Y se transfiguró delante de ellos; y resplandeció su rostro como el sol; y sus vestidos brillantes como la luz.
เตน ตทาสฺยํ เตชสฺวิ, ตทาภรณมฺ อาโลกวตฺ ปาณฺฑรมภวตฺฯ
3 Y, he aquí, les aparecieron Moisés y Elías, hablando con él.
อนฺยจฺจ เตน สากํ สํลปนฺเตา มูสา เอลิยศฺจ เตโภฺย ทรฺศนํ ททตุ: ฯ
4 Y respondiendo Pedro, dijo a Jesús: Señor, bien es que nos quedemos aquí: si quieres, hagamos aquí tres cabañas; para ti una, y para Moisés otra, y para Elías otra.
ตทานีํ ปิตโร ยีศุํ ชคาท, เห ปฺรโภ สฺถิติรตฺราสฺมากํ ศุภา, ยทิ ภวตานุมนฺยเต, ตรฺหิ ภวทรฺถเมกํ มูสารฺถเมกมฺ เอลิยารฺถญฺไจกมฺ อิติ ตฺรีณิ ทูษฺยาณิ นิรฺมฺมมฯ
5 Estando aun hablando él, he aquí, una nube de luz que los cubrió; y, he aquí, una voz de la nube, que dijo: Este es mi Hijo amado, en el cual tomo contentamiento; a él oíd.
เอตตฺกถนกาล เอก อุชฺชวล: ปโยทเสฺตษามุปริ ฉายำ กฺฤตวานฺ, วาริทาทฺ เอษา นภสียา วาคฺ พภูว, มมายํ ปฺริย: ปุตฺร: , อสฺมินฺ มม มหาสนฺโตษ เอตสฺย วากฺยํ ยูยํ นิศามยตฯ
6 Y oyendo esto los discípulos, cayeron sobre sus rostros, y temieron en gran manera.
กินฺตุ วาจเมตำ ศฺฤณฺวนฺเตอว ศิษฺยา มฺฤศํ ศงฺกมานา นฺยุพฺชา นฺยปตนฺฯ
7 Entonces Jesús llegando, les tocó, y dijo: Levantáos, y no temáis.
ตทา ยีศุราคตฺย เตษำ คาตฺราณิ สฺปฺฤศนฺ อุวาจ, อุตฺติษฺฐต, มา ไภษฺฏฯ
8 Y alzando ellos sus ojos, a nadie vieron, sino a solo Jesús.
ตทานีํ เนตฺราณฺยุนฺมีลฺย ยีศุํ วินา กมปิ น ททฺฤศุ: ฯ
9 Y como descendieron del monte, les mandó Jesús, diciendo: No digáis a nadie la visión, hasta que el Hijo del hombre resucite de los muertos.
ตต: ปรมฺ อเทฺรรวโรหณกาเล ยีศุสฺตานฺ อิตฺยาทิเทศ, มนุชสุตสฺย มฺฤตานำ มธฺยาทุตฺถานํ ยาวนฺน ชายเต, ตาวตฺ ยุษฺมาภิเรตทฺทรฺศนํ กไสฺมจิทปิ น กถยิตวฺยํฯ
10 Entonces sus discípulos le preguntaron, diciendo: ¿Por qué pues dicen los escribas, que es menester que Elías venga primero?
ตทา ศิษฺยาสฺตํ ปปฺรจฺฉุ: , ปฺรถมมฺ เอลิย อายาสฺยตีติ กุต อุปาธฺยาไยรุจฺยเต?
11 Y respondiendo Jesús, les dijo: A la verdad Elías vendrá primero, y restituirá todas las cosas.
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยวาทีตฺ, เอลิย: ปฺราเคตฺย สรฺวฺวาณิ สาธยิษฺยตีติ สตฺยํ,
12 Mas os digo, que ya vino Elías, y no le conocieron: antes hicieron en él todo lo que quisieron. Así también el Hijo del hombre padecerá de ellos.
กินฺตฺวหํ ยุษฺมานฺ วจฺมิ, เอลิย เอตฺย คต: , เต ตมปริจิตฺย ตสฺมินฺ ยเถจฺฉํ วฺยวชหุ: ; มนุชสุเตนาปิ เตษามนฺติเก ตาทฺฤคฺ ทุ: ขํ โภกฺตวฺยํฯ
13 Los discípulos entonces entendieron que les hablaba de Juan el Bautista.
ตทานีํ ส มชฺชยิตารํ โยหนมธิ กถาเมตำ วฺยาหฺฤตวานฺ, อิตฺถํ ตจฺฉิษฺยา พุพุธิเรฯ
14 Y como ellos llegaron a la multitud, vino a él un hombre hincándosele de rodillas,
ปศฺจาตฺ เตษุ ชนนิวหสฺยานฺติกมาคเตษุ กศฺจิตฺ มนุชสฺตทนฺติกเมตฺย ชานูนี ปาตยิตฺวา กถิตวานฺ,
15 Y diciendo: Señor, ten misericordia de mi hijo, que es lunático, y padece malamente; porque muchas veces cae en el fuego, y muchas en el agua.
เห ปฺรโภ, มตฺปุตฺรํ ปฺรติ กฺฤปำ วิทธาตุ, โสปสฺมารามเยน ภฺฤศํ วฺยถิต: สนฺ ปุน: ปุน รฺวเหฺนา มุหุ รฺชลมเธฺย ปตติฯ
16 Y le he presentado a tus discípulos, y no le han podido sanar.
ตสฺมาทฺ ภวต: ศิษฺยาณำ สมีเป ตมานยํ กินฺตุ เต ตํ สฺวาสฺถํ กรฺตฺตุํ น ศกฺตา: ฯ
17 Y respondiendo Jesús, dijo: ¡O generación infiel y perversa! ¿hasta cuándo tengo de estar con vosotros? ¿hasta cuándo os tengo de sufrir? Traédmele acá.
ตทา ยีศุ: กถิตวานฺ เร อวิศฺวาสิน: , เร วิปถคามิน: , ปุน: กติกาลานฺ อหํ ยุษฺมากํ สนฺนิเธา สฺถาสฺยามิ? กติกาลานฺ วา ยุษฺมานฺ สหิเษฺย? ตมตฺร มมานฺติกมานยตฯ
18 Y reprendió Jesús al demonio, y salió de él; y el mozo fue sano desde aquella hora.
ปศฺจาทฺ ยีศุนา ตรฺชเตอว ส ภูตสฺตํ วิหาย คตวานฺ, ตทฺทณฺเฑอว ส พาลโก นิรามโย'ภูตฺฯ
19 Entonces llegándose los discípulos a Jesús aparte, dijeron: ¿Por qué nosotros no le pudimos echar fuera?
ตต: ศิษฺยา คุปฺตํ ยีศุมุปาคตฺย พภาษิเร, กุโต วยํ ตํ ภูตํ ตฺยาชยิตุํ น ศกฺตา: ?
20 Y Jesús les dijo: Por vuestra infidelidad; porque de cierto os digo, que si tuviereis fe como un grano de mostaza, diréis a este monte: Pásate de aquí allá, y se pasará; y nada os será imposible.
ยีศุนา เต โปฺรกฺตา: , ยุษฺมากมปฺรตฺยยาตฺ;
21 Mas este género de demonios no sale sino por oración y ayuno.
ยุษฺมานหํ ตถฺยํ วจฺมิ ยทิ ยุษฺมากํ สรฺษไปกมาโตฺรปิ วิศฺวาโส ชายเต, ตรฺหิ ยุษฺมาภิรสฺมินฺ ไศเล ตฺวมิต: สฺถานาตฺ ตตฺ สฺถานํ ยาหีติ พฺรูเต ส ตไทว จลิษฺยติ, ยุษฺมากํ กิมปฺยสาธฺยญฺจ กรฺมฺม น สฺถาสฺยาติฯ กินฺตุ ปฺรารฺถโนปวาเสา วิไนตาทฺฤโศ ภูโต น ตฺยาเชฺยตฯ
22 Y estando ellos en Galilea, les dijo Jesús: El Hijo del hombre será entregado en manos de hombres;
อปรํ เตษำ คาลีลฺปฺรเทเศ ภฺรมณกาเล ยีศุนา เต คทิตา: , มนุชสุโต ชนานำ กเรษุ สมรฺปยิษฺยเต ไต รฺหนิษฺยเต จ,
23 Y le matarán; mas al tercero día resucitará. Y ellos se entristecieron en gran manera.
กินฺตุ ตฺฤตีเย'หิน ม อุตฺถาปิษฺยเต, เตน เต ภฺฤศํ ทุ: ขิตา พภูว: ฯ
24 Y como llegaron a Capernaum, vinieron a Pedro los que cobraban las dos dracmas, y dijeron: ¿Vuestro maestro no paga las dos dracmas?
ตทนนฺตรํ เตษุ กผรฺนาหูมฺนครมาคเตษุ กรสํคฺราหิณ: ปิตรานฺติกมาคตฺย ปปฺรจฺฉุ: , ยุษฺมากํ คุรุ: กึ มนฺทิรารฺถํ กรํ น ททาติ? ตต: ปิตร: กถิตวานฺ ททาติฯ
25 Y él dice: Sí. Y entrado él en casa, Jesús le habló antes, diciendo: ¿Qué te parece, Simón? ¿Los reyes de la tierra, de quién cobran los tributos, o el censo? ¿de sus hijos, o de los extraños?
ตตสฺตสฺมินฺ คฺฤหมธฺยมาคเต ตสฺย กถากถนาตฺ ปูรฺวฺวเมว ยีศุรุวาจ, เห ศิโมนฺ, เมทินฺยา ราชาน: สฺวสฺวาปเตฺยภฺย: กึ วิเทศิภฺย: เกภฺย: กรํ คฺฤหฺลนฺติ? อตฺร ตฺวํ กึ พุธฺยเส? ตต: ปิตร อุกฺตวานฺ, วิเทศิภฺย: ฯ
26 Pedro le dice: De los extraños. Dícele entonces Jesús: Luego francos son los hijos.
ตทา ยีศุรุกฺตวานฺ, ตรฺหิ สนฺตานา มุกฺตา: สนฺติฯ
27 Mas porque no los ofendamos, vé a la mar, y echa el anzuelo, y el primer pez que viniere, tómale, y abierta su boca hallarás un estatero, dásele por mí, y por ti.
ตถาปิ ยถาสฺมาภิเสฺตษามนฺตราโย น ชนฺยเต, ตตฺกฺฤเต ชลเธสฺตีรํ คตฺวา วฑิศํ กฺษิป, เตนาเทา โย มีน อุตฺถาสฺยติ, ตํ ฆฺฤตฺวา ตนฺมุเข โมจิเต โตลไกกํ รูปฺยํ ปฺราปฺสฺยสิ, ตทฺ คฺฤหีตฺวา ตว มม จ กฺฤเต เตโภฺย เทหิฯ
