San Mateo 17
1 Y después de seis días Jesús toma a Pedro, y a Santiago, y a Juan su hermano, y los saca aparte a un monte alto.
शेइ दिहाड़ना बाद, यीशु अपने चेले पतरस, याकूब त तैसेरे ढ्ला यूहन्ना सेइं साथी एक्की पहाड़े पुड़ जेव, ज़ेड़ी कोई भी न थियो।
2 Y se transfiguró delante de ellos; y resplandeció su rostro como el sol; y sus vestidos brillantes como la luz.
तैड़ी तैन केरे सामने तैसेरी शकल बेदलोई जेई, तैसेरू तुत्तर दिहाड़ेरू ज़ेरू चमकने लगू ते तैसेरां लिगड़ां लोअरां ज़ेरां छ़ित्तां भुआं।
3 Y, he aquí, les aparecieron Moisés y Elías, hablando con él.
तैखन तैनेईं मूसा ते एलिय्याह नबी यीशु सेइं गल्लां केरते लाए।
4 Y respondiendo Pedro, dijo a Jesús: Señor, bien es que nos quedemos aquí: si quieres, hagamos aquí tres cabañas; para ti una, y para Moisés otra, y para Elías otra.
पतरसे यीशु सेइं ज़ोवं, “हे प्रभु इश्शू इड़ी रानू रोड़ूए, अगर तू चातस त आस ट्लाई डेरे बनाम, अक तेरे लेइ ते अक मूसेरे लेइ ते अक एलिय्याहरे लेइ।”
5 Estando aun hablando él, he aquí, una nube de luz que los cubrió; y, he aquí, una voz de la nube, que dijo: Este es mi Hijo amado, en el cual tomo contentamiento; a él oíd.
तै ए गल ज़ोई राहोरो थियो, अक बड़ी चमकती बिदलार तैन पुड़ एइतां रुकी, ते तैस बिदलारी मरां ई आवाज़ आई, “एन मेरू ट्लारू मट्ठूए, ज़ैस पुड़ अवं खुश आईं, एसेरी शुना।”
6 Y oyendo esto los discípulos, cayeron sobre sus rostros, y temieron en gran manera.
चेले एन शुन्तां तुत्तेरे भारे बिछ़ड़े ते बड़े डेरि जे।
7 Entonces Jesús llegando, les tocó, y dijo: Levantáos, y no temáis.
पन यीशुए एइतां तैन सेइं हथ लाव, ते ज़ोवं, “उठा, डरा नन्ना।”
8 Y alzando ellos sus ojos, a nadie vieron, sino a solo Jesús.
ज़ैखन तैनेईं च़ेव्रे पासन तक्कू, त यीशुएरे अलावा होरो कोई न लाव।
9 Y como descendieron del monte, les mandó Jesús, diciendo: No digáis a nadie la visión, hasta que el Hijo del hombre resucite de los muertos.
ज़ैखन तैना तैस पहाड़े पुड़ेरां उन्ढे ओरे थिये, त यीशुए तैन ई हुक्म दित्तो, ज़ैन किछ तुसेईं लाहेरूए, “ज़ां तगर मैनेरू मट्ठू मुड़दन मरां ज़ींतू न भोए तांतगर केन्ची सेइं न ज़ोइयथ।”
10 Entonces sus discípulos le preguntaron, diciendo: ¿Por qué pues dicen los escribas, que es menester que Elías venga primero?
तैसेरे चेलेईं तैस पुच़्छ़ू, “शास्त्री किजो ज़ोतन कि मसीहेरे एजनेरां पेइले, एलिय्याह नेबेरू दुनियाई मां एजनू ज़रूरी आए?”
11 Y respondiendo Jesús, les dijo: A la verdad Elías vendrá primero, y restituirá todas las cosas.
तैनी जुवाब दित्तो, “एलिय्याह ज़रूर एज्जेलो ते सब किछ बहाल केरेलो।
12 Mas os digo, que ya vino Elías, y no le conocieron: antes hicieron en él todo lo que quisieron. Así también el Hijo del hombre padecerá de ellos.
पन अवं तुसन सेइं ज़ोतईं कि ‘एलिय्याह’ त पेइले ओरोए, पन लोकेईं तै न पिशानो, पन ज़ैन चाऊ तैस सेइं तैन्ने कियूं, एन्च़रे मैनेरू मट्ठू भी तैन केरे हथ्थन सेइं दुःख भोगेलो।”
13 Los discípulos entonces entendieron que les hablaba de Juan el Bautista.
तैखन चेलेईं बुझ़ू कि असन सेइं यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालेरे बारे मां ज़ोने लोरोए।
14 Y como ellos llegaron a la multitud, vino a él un hombre hincándosele de rodillas,
ज़ैखन तैना हछे मैन्हु केरि बड़ी भीड़ी कां पुज़े, त अक मैन्हु तैस कां अव, ते ज़ैधू केरे भारे बिश्तां ज़ोने लगो।
15 Y diciendo: Señor, ten misericordia de mi hijo, que es lunático, y padece malamente; porque muchas veces cae en el fuego, y muchas en el agua.
“हे प्रभु मेरे मट्ठे पुड़ दया केर, तैस मिरगरी वजाई सेइं दौवरे एइतन, ते तैस बड़ो दुखे, ते बार-बार अग्गी मां ते बार-बार पैनी मांजो खिरकते।
16 Y le he presentado a tus discípulos, y no le han podido sanar.
मीं तैन तेरे चेलन कां आनोरू थियूं, पन तैनेईं तैन ठीक न केरि बटु।”
17 Y respondiendo Jesús, dijo: ¡O generación infiel y perversa! ¿hasta cuándo tengo de estar con vosotros? ¿hasta cuándo os tengo de sufrir? Traédmele acá.
यीशुए ज़ोवं, “हे घट विश्वावैसव ते ढीठ लोकव, अवं केइस तगर तुसन सेइं साथी भोनोईं, केइस तगर तुश्शी झ़ैलतो रेइलो? तै मीं कां आनां।”
18 Y reprendió Jesús al demonio, y salió de él; y el mozo fue sano desde aquella hora.
तैखन यीशुए तैन भूत झ़िड़कू, ते तैस पुड़ां सैयो निस्सी जेव, ते तैन मट्ठू तैखने ठीक भोइ ज़ोवं।
19 Entonces llegándose los discípulos a Jesús aparte, dijeron: ¿Por qué nosotros no le pudimos echar fuera?
तैखन चेलेईं अकैल्ले ज़ेरे यीशु कां गेइतां पुच़्छ़ू, “अस तैस मट्ठे मरां भूतेरो सायो की न केड्डी सके?”
20 Y Jesús les dijo: Por vuestra infidelidad; porque de cierto os digo, que si tuviereis fe como un grano de mostaza, diréis a este monte: Pásate de aquí allá, y se pasará; y nada os será imposible.
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “अपने घट विश्वासेरे वजाई सेइं, अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, अगर तुश्शो विश्वास शेरीएरे ग्लेवे ज़ेत्रो भी भोए, त तुस उस पहाड़े जो ज़ोले कि, ‘इट्ठां निस्तां उड़ी गा,’ त तैन गालू, ते तुश्शे लेइ कोई भी गल असुखती न भोली।
21 Mas este género de demonios no sale sino por oración y ayuno.
पन इस किसमेरां भूतां प्रार्थना ते बरते बगैर न निस्सन।”
22 Y estando ellos en Galilea, les dijo Jesús: El Hijo del hombre será entregado en manos de hombres;
ज़ैखन तैना गलीले मां थी, त यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “मैनेरू मट्ठू भी मैन्हु केरे हवाले कियूं गालू।
23 Y le matarán; mas al tercero día resucitará. Y ellos se entristecieron en gran manera.
तैना तैस मारेले, ते तैन ट्लेइयोवं दिहाड़े फिरी ज़ींतो भोलू।” चेले एन शुन्तां बड़े परेशान भोए।
24 Y como llegaron a Capernaum, vinieron a Pedro los que cobraban las dos dracmas, y dijeron: ¿Vuestro maestro no paga las dos dracmas?
ज़ैखन तैना कफरनहूम नगर मां पुज़े, त प्रार्थना घरेरे लेइ चुंगी घिन्ने बाले पतरसे कां एइतां पुच़्छ़ू, “कुन तुश्शो गुरू प्रार्थना घरेरी चुंगी न दे?”
25 Y él dice: Sí. Y entrado él en casa, Jesús le habló antes, diciendo: ¿Qué te parece, Simón? ¿Los reyes de la tierra, de quién cobran los tributos, o el censo? ¿de sus hijos, o de los extraños?
तैनी जुवाब दित्तो, “हाँ देते।” ज़ैखन पतरस घरे मां पुज़ो त यीशुए तैसेरे पुछ़नेरे पेइले तैस सेइं ज़ोवं, “हे शमौन तू कुन समझ़तस? दुनियारे राज़े कोन लोकन करां चुंगी घिन्तन अपने बच्चन करां या होरि लोकन करां?”
26 Pedro le dice: De los extraños. Dícele entonces Jesús: Luego francos son los hijos.
पतरसे तैस सेइं ज़ोवं, “होरन करां।” यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “त मट्ठां बरी भोइ जेआं।
27 Mas porque no los ofendamos, vé a la mar, y echa el anzuelo, y el primer pez que viniere, tómale, y abierta su boca hallarás un estatero, dásele por mí, y por ti.
फिरी भी एल्हेरेलेइ कि अस तैन ठोकर न देम, तू समुन्दरे पुड़ गेइतां कंटो लेइतां मेछ़ली ट्लेइयां, ते ज़ै मछ़ली पेइली लग्गेली, तैसारू आशी खोल्लां, ते तीं अक सिक्को मैलनोए, ते तै सिक्को नेइतां मेरी ते अपनि चुंगी देइयां।”
