< Marcos 13 >

1 Y saliendo del templo le dice uno de sus discípulos: Maestro, mira qué piedras, y qué edificios.
Basa ma, Yesus no mana tungga nara rae lao hela Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a. Ara kalua, ma mana tungga na esa dudu ume hule-oꞌe naa, de nafadꞌe nae, “Papa, e! Mete dei! Ume ia meulau na seli! Ara dama fatu monaeꞌ nara malole na seli!
2 Y Jesús respondiendo, le dijo: ¿Ves estos grandes edificios? no quedará piedra sobre piedra que no sea derribada.
Te Yesus nataa nae, “Ume ia memaꞌ maloleꞌ! Nda doo saꞌ te, atahori raseaꞌ hendi fatu ia ra.”
3 Y sentándose en el monte de las Olivas delante del templo, le preguntaron aparte Pedro, y Santiago, y Juan, y Andrés:
Basa boe ma, Yesus se lao risiꞌ Lete Saitun, de endoꞌ mbali Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a. Basa ma, mana tungga nara haa rema ola-olaꞌ ro mesaꞌ ne. Sira ia ra, Petrus, Yakobis, Yohanis, ma Anderias.
4 Dinos, ¿cuándo serán estas cosas? ¿y qué señal habrá cuando todas las cosas han de ser acabadas?
Ratane rae, “Papa! Sobꞌa mufadꞌe seluꞌ oꞌola ma faꞌ ra. Fai hiraꞌ fo fai na losa? No tatanda nara, onaꞌ beeꞌ?”
5 Y Jesús respondiéndoles, comenzó a decir: Mirád que nadie os engañe:
Basa ma Yesus nataa nae, “Sadꞌi hei minea matalolole! Fo afiꞌ edi rala hei.
6 Porque vendrán muchos en mi nombre, diciendo: Yo soy el Cristo; y engañarán a muchos.
Te atahori mataꞌ-mataꞌ rema toꞌo tenda nara rae, ‘Au ia, Kristus, atahori fo Lamatualain helu-fuli mia fai maꞌahulu na!’ Boe ma ara edꞌi rala atahori naeꞌ.
7 Mas cuando oyereis de guerras, y de rumores de guerras, no os turbéis; porque es menester que suceda así, mas aun no será el fin.
Mete ma hei mita atahori ratati, do hei rena siuꞌ rae, hambu netatiꞌ sia bee-bꞌee na, hei afiꞌ mimitau. Te mana onaꞌ naa ka, musi dadꞌi dei. Te huu fai mateteꞌe na, nda feꞌe losa sa.
8 Porque nación se levantará contra nación, y reino contra reino; y habrá terremotos por los lugares, y habrá hambres, y alborotos: principios de dolores serán estos.
Leleꞌ naa, leo esa natati no leo laen. Nusa esa natati labꞌan no nusaꞌ laen. Hambu rae a nanggenggo sia bee-bꞌee. Ndoe-laꞌas o sia bee-bꞌee. Basa tatanda ia ra, onaꞌ inaꞌ mana feꞌe namedꞌa nae bꞌonggi.
9 Mas vosotros mirád por vosotros; porque os entregarán a los concilios; y en las sinagogas seréis azotados; y delante de presidentes y de reyes seréis llamados por causa de mí, por testimonio contra ellos.
De hei musi minea matalolole! Te ara rema humu rala hei fo ro hei misiꞌ mamana nggenggero agama. Ma ara poko-paru hei sia ume-ume hule-oꞌe rala. Ara o paꞌa rendi hei misiꞌ atahori mana toꞌu koasa, huu hei tungga Au. Sia naa hei kaꞌe mala fo mifadꞌe Au dala malole ngga neu se.
10 Y en todas las naciones es menester que el evangelio sea predicado antes.
Te Lamatualain atahori nara musi reu rafadꞌe raꞌahuluꞌ Au Hara-lii Malole ngga neu basa leo sia raefafoꞌ ia, dei fo fai mateteꞌe na losa.
11 Y cuando os llevaren entregándoos, no premeditéis que habéis de decir, ni lo penséis; mas lo que os fuere dado en aquella hora, eso hablád; porque no sois vosotros los que habláis, sino el Espíritu Santo.
Misinedꞌa! Mete ma ara paꞌa rendi hei misiꞌ mamana nggenggero a, hei afiꞌ mimitau mae, ‘Au olaꞌ taꞌo bee? Au utaa ae saa?’ Mete ma fai naa losa ena, hei olaꞌ tungga saa fo Lamatualain Dula-Dale Meumareꞌ na nafadꞌe hei.
12 Y entregará a la muerte el hermano al hermano, y el padre al hijo; y se levantarán los hijos contra los padres, y los harán morir.
Sia ume sa rala, mete ma hambu atahori ramahere Au, odꞌi-aꞌa nara mesaꞌ se sangga dalaꞌ fo risa e. Mete ma anaꞌ a namahere, ama na mesaꞌ ne nisa e. Mete ma papa no mama ramahere, ana nara tao risa se.
13 Y seréis aborrecidos de todos por mi nombre; mas el que perseverare hasta el fin, éste será salvo.
Atahori ra ramanasa hei, huu mimihere Au. Te seka naꞌatataaꞌ losa basa, dei fo Lamatualain fee ne masodꞌa.”
14 Empero cuando viereis la abominación de asolamiento, de que habló el profeta Daniel, que estará donde no debe, (el que lee, entienda, ) entonces los que estuvieren en Judea huyan a los montes;
Yesus olaꞌ nakandoo nae, “Atahori esa nae nema. Eni deꞌulaka na seli. Ana nambariiꞌ sia mamanaꞌ meumare sia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a. Ana nda nandaa no mananaꞌ naa sa, losa eni tao melu-mudꞌu. Naa de, Lamatualain hiruꞌ nasadea hela mamanaꞌ naa. Mete ma hei mita taꞌo naa, besa-bꞌesa! (Seka mana baca ia, musi besa-bꞌesa o!) Naa dadꞌi netudꞌuꞌ nae fai-fai sususaꞌ a losa lelesu a bafa na ena. Mete ma mita taꞌo naa ena, atahori sia propinsi Yudea, fela mela misiꞌ leteꞌ a leo.
15 Y el que estuviere sobre la casa, no descienda a la casa, ni entre para tomar algo de su casa;
Musti melaꞌ lai-lai, fo afiꞌ doidꞌoso. Mete ma kalua hela ume ena, afiꞌ baliꞌ haꞌi bua-loꞌas fai.
16 Y el que estuviere en el campo, no torne atrás, ni aun a tomar su capa.
Atahori mana sia osi a, afiꞌ baliꞌ haꞌi lafe fai. Te mela mikindoo leo.
17 Mas ¡ay de las preñadas, y de las que criaren en aquellos días!
Kasian lenaꞌ ina mairuꞌ, no mama mana rasusu ana diki mana mbilaꞌ ra. Te sira nda bisa relaꞌ haelai sa.
18 Orád pues que no acontezca vuestra huida en invierno.
De malole lenaꞌ hei hule-oꞌe fo moꞌe dala deꞌulakaꞌ naa, afiꞌ tudꞌa nandaa no fai udꞌan.
19 Porque en aquellos días habrá aflicción, cual nunca fue desde el principio de la creación de las cosas que creó Dios, hasta este tiempo, ni habrá jamás.
Te faiꞌ naa, sususa na seli! Eniꞌ a mia Lamatualain tao raefafoꞌ losa ia, atahori-atahori nda feꞌe hambu rita sususa monaeꞌ mataꞌ naa saꞌ bee. De atahori nda rita seluꞌ sususaꞌ mataꞌ naa saꞌ ena.
20 Y si el Señor no hubiese acortado aquellos días, ninguna carne se salvaría; mas por causa de los escogidos, que él escogió, acortó aquellos días.
Mete ma Lamatualain nda naꞌaꞌeꞌeku fai naa sa, nda hambu atahori esa o naꞌatataaꞌ nasodꞌa saꞌ bee. Te huu Lamatualain sue atahori fo Ana tengga nalaꞌ ra, naa de Ana naꞌaꞌeꞌeku fai susa-sonaꞌ naa ra.
21 Y entonces si alguno os dijere: He aquí, aquí está el Cristo; o he aquí, allí está, no le creáis;
Mete ma fai naa losa, hei rena atahori rae, ‘Mete dei! Kristus sia ia!’ Te atahori feꞌa ra rae, ‘Kristus sia naa!’ Te hei onaꞌ rena e!
22 Porque se levantarán falsos Cristos y falsos profetas; y darán señales y prodigios para engañar, si se pudiese hacer, aun a los escogidos.
Te hambu atahori kalua fo toꞌo tenda nara rae, ‘Au ia, Kristus!’ Ruma fali rae, ‘Au ia, Lamatualain mana dui-bꞌengga na.’ Ara ratudꞌu mana dadꞌi mataꞌ-mataꞌ pake nitu a koasa na, fo ara peko-lelekoꞌ atahori. Ara sobꞌa-sobꞌa Lamatualain atahori nara fo edꞌi rala se!
23 Mas vosotros mirád: he aquí, os lo he dicho antes todo.
De hei musi minea matalolole! Fai sususaꞌ naa ra nda feꞌe losa sa, te Au fee hela nesenenedꞌaꞌ neu hei!
24 Empero en aquellos días, después de aquella aflicción, el sol se oscurecerá, y la luna no dará su resplandor.
Basa ma Yesus tute nafadꞌe mbali mana tungga nara nae, “Mete ma faiꞌ sususaꞌ naa ra basa, ‘Relo a dadꞌi maꞌahatuꞌ. Fulan o nda manggareloꞌ saꞌ ena.
25 Y las estrellas caerán del cielo, y las virtudes que están en los cielos serán conmovidas.
Nduuꞌ ra tudꞌa mia lalai a, no basa koasa sia lalai a dadꞌi sea-sasaraꞌ!
26 Y entonces verán al Hijo del hombre, que vendrá en las nubes con grande poder y gloria.
Basa naa, dei fo basa atahori mete-rita Au, Atahori Matetuꞌ ia. Te Au onda mia lalai a o leleeꞌ fo basa atahori ra rita Au koasa ngga, ma mandete-masaꞌa ngga!
27 Y entonces enviará sus ángeles, y juntará sus escogidos de los cuatro vientos, desde el un cabo de la tierra hasta el cabo del cielo.
Basa naa, Au denu Lamatualain ate nara mia sorga reu raꞌabꞌue atahori fo Au tengga alaꞌ ra mia raefafoꞌa suu na, mia rulu losa muri, mia dii losa ona.
28 De la higuera aprendéd la semejanza: Cuando su rama ya se hace tierna, y brota hojas, conocéis que el verano está cerca.
Yesus olaꞌ nakandoo nae, “Au haꞌi nekendandaaꞌ mia hau. Mete ma roo na sangga fula, naa tatandaꞌ fai matobꞌiꞌ a deka-deka nema.
29 Así también vosotros cuando viereis hacerse estas cosas, conocéd que está cerca a las puertas.
Taꞌo naa boe, mete ma hei mita fai-fai sususaꞌ naa nema, naa tatanda Au deka-deka uma.
30 De cierto os digo, que no pasará esta generación sin que todas estas cosas sean hechas.
Rena matalolole! Mia basa atahori mana masodꞌaꞌ leleꞌ ia, hambu ruma nda feꞌe mate sa, te fai sususaꞌ naa nema ena.
31 El cielo y la tierra pasarán, mas mis palabras nunca pasarán.
Mae lalai no raefafoꞌ a mopo, te Au oꞌola ngga ia nda basa sai-sai sa.
32 Empero de aquel día, y de la hora, nadie sabe, ni aun los ángeles que están en el cielo, ni el mismo Hijo, sino el Padre.
Yesus o olaꞌ nae, “Nda hambu atahori esa fo bubꞌuluꞌ faiꞌ bee no leleꞌ bee Au uma baliꞌ sa. Lamatualain ate nara sia sorga, o nda rahine sa. Au ia o, nda uhine sa. Akaꞌ a Au Ama ngga nahine.
33 Mirád, velád, y orád; porque no sabéis cuando será el tiempo.
Naa de, hei musi minea matalolole, te hei nda bubꞌuluꞌ faiꞌ bee Au baliꞌ sa.
34 Porque el Hijo del hombre es como el hombre que partiéndose lejos, dejó su casa, y dio a sus siervos su hacienda, y a cada uno cargo, y al portero mandó que velase.
Nda doo saꞌ te, Au lao hela hei, te Au heoꞌ baliꞌ. Onaꞌ atahori mana lao hela ume na, fo lao nisiꞌ mamana dodꞌooꞌ. Ana denu mana tungga nara fo tao malolole ume naa. Boe ma ana banggi fee se esa-esaꞌ no ue-tatao na. Ana parenda mana manea lelesu a, fo nanea matalolole, losa eni baliꞌ.
35 Velád pues, porque no sabéis cuando el señor de la casa vendrá; a la tarde, o a la media noche, o al canto del gallo, o a la mañana:
Hei o musi minea hatuꞌ-rerelon, te hei nda bubꞌuluꞌ fain saa tenu umeꞌ a nema sa. Baliꞌ bobꞌoꞌ do, fai banggi ruaꞌ do, relo mamatetuꞌ do, relo a todꞌa saa. Hei nda bubꞌuluꞌ fain saa saꞌ boe.
36 Porque cuando viniere de repente, no os halle durmiendo.
Afiꞌ losa ana nema aiboiꞌ, te hambu hei sungguꞌ masambetaꞌ.
37 Y las cosas que a vosotros digo, a todos las digo: Velád.
De saaꞌ fo Au ufadꞌe hei ia, Au o ufadꞌe basa atahori feaꞌ ra ae, ‘Hei musi minea matalolole fo simbo Au nenema ngga.’” (Losa naa, Lamatuaꞌ Yesus naloeꞌ ola-olaꞌ no mana tungga nara mia Lete Saitun.)

< Marcos 13 >