Marcos 13
1 Y saliendo del templo le dice uno de sus discípulos: Maestro, mira qué piedras, y qué edificios.
Kad je izlazio iz Hrama, rekne mu jedan od njegovih učenika: “Učitelju, gledaj! Kakva li kamenja, kakvih li zdanja!”
2 Y Jesús respondiendo, le dijo: ¿Ves estos grandes edificios? no quedará piedra sobre piedra que no sea derribada.
Isus mu odvrati: “Vidiš li ta veličanstvena zdanja? Ne, neće se ostaviti ni kamen na kamenu nerazvaljen.”
3 Y sentándose en el monte de las Olivas delante del templo, le preguntaron aparte Pedro, y Santiago, y Juan, y Andrés:
Dok je zatim na Maslinskoj gori sjedio sučelice Hramu, upitaju ga nasamo Petar, Jakov, Ivan i Andrija:
4 Dinos, ¿cuándo serán estas cosas? ¿y qué señal habrá cuando todas las cosas han de ser acabadas?
“Reci nam kada će to biti i na koji se znak sve to ima svršiti?”
5 Y Jesús respondiéndoles, comenzó a decir: Mirád que nadie os engañe:
Tada im Isus poče govoriti: “Pazite da vas tko ne zavede.
6 Porque vendrán muchos en mi nombre, diciendo: Yo soy el Cristo; y engañarán a muchos.
Mnogi će doći u moje ime i govoriti: Ja sam! I mnoge će zavesti.
7 Mas cuando oyereis de guerras, y de rumores de guerras, no os turbéis; porque es menester que suceda así, mas aun no será el fin.
Kada pak čujete za ratove i za glasove o ratovima, ne uznemirujte se. Treba da se to dogodi, ali to još nije svršetak.”
8 Porque nación se levantará contra nación, y reino contra reino; y habrá terremotos por los lugares, y habrá hambres, y alborotos: principios de dolores serán estos.
“Narod će ustati protiv naroda, kraljevstvo protiv kraljevstva. Bit će potresa po raznim mjestima, bit će gladi. To je početak trudova.”
9 Mas vosotros mirád por vosotros; porque os entregarán a los concilios; y en las sinagogas seréis azotados; y delante de presidentes y de reyes seréis llamados por causa de mí, por testimonio contra ellos.
“Vi pak pazite sami na sebe. Predavat će vas vijećima i tući vas u sinagogama, pred upraviteljima i kraljevima stajat ćete zbog mene, njima za svjedočanstvo.
10 Y en todas las naciones es menester que el evangelio sea predicado antes.
A treba da se najprije svim narodima propovijeda evanđelje.”
11 Y cuando os llevaren entregándoos, no premeditéis que habéis de decir, ni lo penséis; mas lo que os fuere dado en aquella hora, eso hablád; porque no sois vosotros los que habláis, sino el Espíritu Santo.
“Kad vas budu vodili na izručenje, ne brinite se unaprijed što ćete govoriti, nego govorite što vam bude dano u onaj čas. Ta niste vi koji govorite, nego Duh Sveti.
12 Y entregará a la muerte el hermano al hermano, y el padre al hijo; y se levantarán los hijos contra los padres, y los harán morir.
Predavat će na smrt brat brata i otac sina. Djeca će ustajati na roditelje i ubijati ih.
13 Y seréis aborrecidos de todos por mi nombre; mas el que perseverare hasta el fin, éste será salvo.
Svi će vas zamrziti zbog imena moga. Ali tko ustraje do svršetka, bit će spašen.”
14 Empero cuando viereis la abominación de asolamiento, de que habló el profeta Daniel, que estará donde no debe, (el que lee, entienda, ) entonces los que estuvieren en Judea huyan a los montes;
“I kad vidite da grozota pustoši stoluje gdje joj nije mjesto - tko čita, neka razumije - koji se tada zateknu u Judeji, neka bježe u gore!
15 Y el que estuviere sobre la casa, no descienda a la casa, ni entre para tomar algo de su casa;
Tko bude na krovu, neka ne silazi i ne ulazi u kuću da iz nje što uzme.
16 Y el que estuviere en el campo, no torne atrás, ni aun a tomar su capa.
I tko bude u polju, neka se ne okreće natrag da uzme ogrtač!”
17 Mas ¡ay de las preñadas, y de las que criaren en aquellos días!
“Jao trudnicama i dojiljama u one dane!
18 Orád pues que no acontezca vuestra huida en invierno.
A molite da to ne bude zimi
19 Porque en aquellos días habrá aflicción, cual nunca fue desde el principio de la creación de las cosas que creó Dios, hasta este tiempo, ni habrá jamás.
jer će onih dana biti tjeskoba kakve ne bi od početka stvorenja, koje stvori Bog, sve do sada, a neće je ni biti.
20 Y si el Señor no hubiese acortado aquellos días, ninguna carne se salvaría; mas por causa de los escogidos, que él escogió, acortó aquellos días.
I kad Gospodin ne bi skratio dane one, nitko se ne bi spasio. No poradi izabranih, koje on sebi izabra, skratio je on te dane.”
21 Y entonces si alguno os dijere: He aquí, aquí está el Cristo; o he aquí, allí está, no le creáis;
Ako vam tada tko rekne: 'Evo Krista ovdje! Eno ondje!' - ne vjerujte.
22 Porque se levantarán falsos Cristos y falsos profetas; y darán señales y prodigios para engañar, si se pudiese hacer, aun a los escogidos.
Ustat će doista lažni kristi i lažni proroci i tvorit će znamenja i čudesa da, bude li moguće, zavedu izabrane.
23 Mas vosotros mirád: he aquí, os lo he dicho antes todo.
Vi dakle budite na oprezu! Evo, prorekao sam vam sve!”
24 Empero en aquellos días, después de aquella aflicción, el sol se oscurecerá, y la luna no dará su resplandor.
Nego, u one dane, nakon one nevolje, sunce će pomrčati i mjesec neće više svijetljeti
25 Y las estrellas caerán del cielo, y las virtudes que están en los cielos serán conmovidas.
a zvijezde će s neba padati i sile će se nebeske poljuljati.
26 Y entonces verán al Hijo del hombre, que vendrá en las nubes con grande poder y gloria.
Tada će ugledati Sina Čovječjega gdje dolazi na oblacima s velikom moći i slavom.
27 Y entonces enviará sus ángeles, y juntará sus escogidos de los cuatro vientos, desde el un cabo de la tierra hasta el cabo del cielo.
I razaslat će anđele i sabrati svoje izabranike s četiri vjetra, s kraja zemlje do na kraj neba.”
28 De la higuera aprendéd la semejanza: Cuando su rama ya se hace tierna, y brota hojas, conocéis que el verano está cerca.
A od smokve se naučite prispodobi! Kad joj grana već omekša i lišće potjera, znate: ljeto je blizu.
29 Así también vosotros cuando viereis hacerse estas cosas, conocéd que está cerca a las puertas.
Tako i vi kad vidite da se to zbiva, znajte: blizu je, na vratima!
30 De cierto os digo, que no pasará esta generación sin que todas estas cosas sean hechas.
Zaista, kažem vam, ne, neće uminuti naraštaj ovaj dok se sve to ne zbude.
31 El cielo y la tierra pasarán, mas mis palabras nunca pasarán.
Nebo će i zemlja uminuti, ali riječi moje ne, neće uminuti.”
32 Empero de aquel día, y de la hora, nadie sabe, ni aun los ángeles que están en el cielo, ni el mismo Hijo, sino el Padre.
“A o onom danu i času nitko ne zna, pa ni anđeli na nebu, ni Sin, nego samo Otac.”
33 Mirád, velád, y orád; porque no sabéis cuando será el tiempo.
“Pazite! Bdijte jer ne znate kada je čas.
34 Porque el Hijo del hombre es como el hombre que partiéndose lejos, dejó su casa, y dio a sus siervos su hacienda, y a cada uno cargo, y al portero mandó que velase.
Kao kad ono čovjek neki polazeći na put ostavi svoju kuću, upravu povjeri slugama, svakomu svoj posao, a vrataru zapovjedi da bdije.
35 Velád pues, porque no sabéis cuando el señor de la casa vendrá; a la tarde, o a la media noche, o al canto del gallo, o a la mañana:
Bdijte, dakle, jer ne znate kad će se domaćin vratiti - da li uvečer ili o ponoći, da li za prvih pijetlova ili ujutro -
36 Porque cuando viniere de repente, no os halle durmiendo.
da vas ne bi našao pozaspale ako iznenada dođe.”
37 Y las cosas que a vosotros digo, a todos las digo: Velád.
“Što vama kažem, svima kažem: Bdijte!”
