San Lucas 8
1 Y aconteció después, que él caminaba por todas las ciudades y aldeas predicando, y anunciando el evangelio del reino de Dios; y los doce iban con él,
ಅಪರಞ್ಚ ಯೀಶು ರ್ದ್ವಾದಶಭಿಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ನಾನಾನಗರೇಷು ನಾನಾಗ್ರಾಮೇಷು ಚ ಗಚ್ಛನ್ ಇಶ್ವರೀಯರಾಜತ್ವಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ|
2 Y algunas mujeres que habían sido curadas por él de malos espíritus, y de enfermedades: María, que se llamaba Magdalena, de la cual habían salido siete demonios;
ತದಾ ಯಸ್ಯಾಃ ಸಪ್ತ ಭೂತಾ ನಿರಗಚ್ಛನ್ ಸಾ ಮಗ್ದಲೀನೀತಿ ವಿಖ್ಯಾತಾ ಮರಿಯಮ್ ಹೇರೋದ್ರಾಜಸ್ಯ ಗೃಹಾಧಿಪತೇಃ ಹೋಷೇ ರ್ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಯೋಹನಾ ಶೂಶಾನಾ
3 Y Juana mujer de Chuza, mayordomo de Heródes; y Susana, y otras muchas que le servían de sus haberes.
ಪ್ರಭೃತಯೋ ಯಾ ಬಹ್ವ್ಯಃ ಸ್ತ್ರಿಯಃ ದುಷ್ಟಭೂತೇಭ್ಯೋ ರೋಗೇಭ್ಯಶ್ಚ ಮುಕ್ತಾಃ ಸತ್ಯೋ ನಿಜವಿಭೂತೀ ರ್ವ್ಯಯಿತ್ವಾ ತಮಸೇವನ್ತ, ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆಸನ್|
4 Y como se juntó una grande multitud, y los que estaban en cada ciudad vinieron a él, dijo por una parábola:
ಅನನ್ತರಂ ನಾನಾನಗರೇಭ್ಯೋ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇಽಮಿಲನ್, ತದಾ ಸ ತೇಭ್ಯ ಏಕಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ| ಏಕಃ ಕೃಷೀಬಲೋ ಬೀಜಾನಿ ವಪ್ತುಂ ಬಹಿರ್ಜಗಾಮ,
5 Un sembrador salió a sembrar su simiente; y sembrando, una parte cayó junto al camino, y fue hollada, y las aves del cielo la comieron.
ತತೋ ವಪನಕಾಲೇ ಕತಿಪಯಾನಿ ಬೀಜಾನಿ ಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪೇತುಃ, ತತಸ್ತಾನಿ ಪದತಲೈ ರ್ದಲಿತಾನಿ ಪಕ್ಷಿಭಿ ರ್ಭಕ್ಷಿತಾನಿ ಚ|
6 Y otra parte cayó sobre piedra; y nacida, se secó, porque no tenía humedad.
ಕತಿಪಯಾನಿ ಬೀಜಾನಿ ಪಾಷಾಣಸ್ಥಲೇ ಪತಿತಾನಿ ಯದ್ಯಪಿ ತಾನ್ಯಙ್ಕುರಿತಾನಿ ತಥಾಪಿ ರಸಾಭಾವಾತ್ ಶುಶುಷುಃ|
7 Y otra parte cayó entre espinas; y naciendo las espinas juntamente, la ahogaron.
ಕತಿಪಯಾನಿ ಬೀಜಾನಿ ಕಣ್ಟಕಿವನಮಧ್ಯೇ ಪತಿತಾನಿ ತತಃ ಕಣ್ಟಕಿವನಾನಿ ಸಂವೃದ್ಧ್ಯ ತಾನಿ ಜಗ್ರಸುಃ|
8 Y otra parte cayó en buena tierra; y cuando fue nacida, llevó fruto a ciento por uno. Diciendo estas cosas clamaba: el que tiene oídos para oír, oiga.
ತದನ್ಯಾನಿ ಕತಿಪಯಬೀಜಾನಿ ಚ ಭೂಮ್ಯಾಮುತ್ತಮಾಯಾಂ ಪೇತುಸ್ತತಸ್ತಾನ್ಯಙ್ಕುರಯಿತ್ವಾ ಶತಗುಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಫೇಲುಃ| ಸ ಇಮಾ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಪ್ರೋವಾಚ, ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತುಂ ಶ್ರೋತ್ರೇ ಸ್ತಃ ಸ ಶೃಣೋತು|
9 Y sus discípulos le preguntaron, qué era esta parábola.
ತತಃ ಪರಂ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುರಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಸ್ಯ ಕಿಂ ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ?
10 Y él dijo: A vosotros es dado conocer los misterios del reino de Dios; mas a los otros por parábolas, para que viendo no vean, y oyendo no entiendan.
ತತಃ ಸ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಗುಹ್ಯಾನಿ ಜ್ಞಾತುಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಧಿಕಾರೋ ದೀಯತೇ ಕಿನ್ತ್ವನ್ಯೇ ಯಥಾ ದೃಷ್ಟ್ವಾಪಿ ನ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಶ್ರುತ್ವಾಪಿ ಮ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ಚ ತದರ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಪುರಸ್ತಾತ್ ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ದೃಷ್ಟಾನ್ತೇನ ಕಥ್ಯನ್ತೇ|
11 Es pues esta la parábola: La simiente es la palabra de Dios.
ದೃಷ್ಟಾನ್ತಸ್ಯಾಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯಃ, ಈಶ್ವರೀಯಕಥಾ ಬೀಜಸ್ವರೂಪಾ|
12 Y los de junto al camino, estos son los que oyen; y luego viene el diablo, y quita la palabra de su corazón, porque no se salven creyendo.
ಯೇ ಕಥಾಮಾತ್ರಂ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಪಶ್ಚಾದ್ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಯಥಾ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ ತದಾಶಯೇನ ಶೈತಾನೇತ್ಯ ಹೃದಯಾತೃ ತಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಪಹರತಿ ತ ಏವ ಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವಸ್ಥಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
13 Y los de sobre piedra, son los que habiendo oído, reciben la palabra con gozo; mas estos no tienen raíces; que por un tiempo creen, y en el tiempo de la tentación se apartan.
ಯೇ ಕಥಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಾನನ್ದಂ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ಕಿನ್ತ್ವಬದ್ಧಮೂಲತ್ವಾತ್ ಸ್ವಲ್ಪಕಾಲಮಾತ್ರಂ ಪ್ರತೀತ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾಕಾಲೇ ಭ್ರಶ್ಯನ್ತಿ ತಏವ ಪಾಷಾಣಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
14 Y lo que cayó en espinas, estos son los que oyeron; mas idos son ahogados de los cuidados, y de las riquezas, y de los pasatiempos de la vida, y no llevan fruto.
ಯೇ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯಾನ್ತಿ ವಿಷಯಚಿನ್ತಾಯಾಂ ಧನಲೋಭೇನ ಏಹಿಕಸುಖೇ ಚ ಮಜ್ಜನ್ತ ಉಪಯುಕ್ತಫಲಾನಿ ನ ಫಲನ್ತಿ ತ ಏವೋಪ್ತಬೀಜಕಣ್ಟಕಿಭೂಸ್ವರೂಪಾಃ|
15 Y lo que en buena tierra, estos son los que con corazón bueno y recto retienen la palabra oída, y llevan fruto en paciencia.
ಕಿನ್ತು ಯೇ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸರಲೈಃ ಶುದ್ಧೈಶ್ಚಾನ್ತಃಕರಣೈಃ ಕಥಾಂ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ಧೈರ್ಯ್ಯಮ್ ಅವಲಮ್ಬ್ಯ ಫಲಾನ್ಯುತ್ಪಾದಯನ್ತಿ ಚ ತ ಏವೋತ್ತಮಮೃತ್ಸ್ವರೂಪಾಃ|
16 Ninguno empero que enciende una candela, la cubre con una vasija, o la pone debajo de la cama; mas la pone en un candelero, para que los que entran, vean la luz.
ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರದೀಪಂ ಪ್ರಜ್ವಾಲ್ಯ ಕೋಪಿ ಪಾತ್ರೇಣ ನಾಚ್ಛಾದಯತಿ ತಥಾ ಖಟ್ವಾಧೋಪಿ ನ ಸ್ಥಾಪಯತಿ, ಕಿನ್ತು ದೀಪಾಧಾರೋಪರ್ಯ್ಯೇವ ಸ್ಥಾಪಯತಿ, ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರವೇಶಕಾ ದೀಪ್ತಿಂ ಪಶ್ಯನ್ತಿ|
17 Porque no hay cosa oculta, que no haya de ser manifestada; ni cosa escondida que no haya de ser entendida, y de venir en manifiesto.
ಯನ್ನ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯತೇ ತಾದೃಗ್ ಅಪ್ರಕಾಶಿತಂ ವಸ್ತು ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ ಯಚ್ಚ ನ ಸುವ್ಯಕ್ತಂ ಪ್ರಚಾರಯಿಷ್ಯತೇ ತಾದೃಗ್ ಗೃಪ್ತಂ ವಸ್ತು ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ|
18 Mirád pues como oís; porque a cualquiera que tuviere, le será dado; y a cualquiera que no tuviere, aun lo que parece tener le será quitado.
ಅತೋ ಯೂಯಂ ಕೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಶೃಣುಥ ತತ್ರ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ಯಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಬರ್ದ್ಧತೇ ತಸ್ಮೈ ಪುನರ್ದಾಸ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯಾಶ್ರಯೇ ನ ಬರ್ದ್ಧತೇ ತಸ್ಯ ಯದ್ಯದಸ್ತಿ ತದಪಿ ತಸ್ಮಾತ್ ನೇಷ್ಯತೇ|
19 Entonces vinieron a él su madre y hermanos, y no podían llegar a él por causa de la multitud.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೀಶೋ ರ್ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಜಿಗಮಿಷವಃ
20 Y le fue dado aviso, diciendo: Tu madre, y tus hermanos están fuera, que quieren verte.
ಕಿನ್ತು ಜನತಾಸಮ್ಬಾಧಾತ್ ತತ್ಸನ್ನಿಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ನ ಶೇಕುಃ| ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ತವ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ ತ್ವಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಚಿಕೀರ್ಷನ್ತೋ ಬಹಿಸ್ತಿಷ್ಠನತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಯಾಂ ತಸ್ಮೈ ಕಥಿತಾಯಾಂ
21 El entonces respondiendo, les dijo: Mi madre y mis hermanos son los que oyen la palabra de Dios, y la hacen.
ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ; ಯೇ ಜನಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತದನುರೂಪಮಾಚರನ್ತಿ ತಏವ ಮಮ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ|
22 Y aconteció un día que él entró en una nave con sus discípulos, y les dijo: Pasemos a la otra parte del lago; y se partieron.
ಅನನ್ತರಂ ಏಕದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ಜಗಾದ, ಆಯಾತ ವಯಂ ಹ್ರದಸ್ಯ ಪಾರಂ ಯಾಮಃ, ತತಸ್ತೇ ಜಗ್ಮುಃ|
23 Y navegando ellos, se durmió. Y descendió una tempestad de viento en el lago; y se llenaban de agua, y peligraban.
ತೇಷು ನೌಕಾಂ ವಾಹಯತ್ಸು ಸ ನಿದದ್ರೌ;
24 Y llegándose a él, le despertaron, diciendo: Maestro, maestro, que perecemos. Y despertado él, riñó al viento y a la tempestad del agua, y cesaron; y fue hecha grande bonanza.
ಅಥಾಕಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಬಲಝಞ್ಭ್ಶಗಮಾದ್ ಹ್ರದೇ ನೌಕಾಯಾಂ ತರಙ್ಗೈರಾಚ್ಛನ್ನಾಯಾಂ ವಿಪತ್ ತಾನ್ ಜಗ್ರಾಸ| ತಸ್ಮಾದ್ ಯೀಶೋರನ್ತಿಕಂ ಗತ್ವಾ ಹೇ ಗುರೋ ಹೇ ಗುರೋ ಪ್ರಾಣಾ ನೋ ಯಾನ್ತೀತಿ ಗದಿತ್ವಾ ತಂ ಜಾಗರಯಾಮ್ಬಭೂವುಃ| ತದಾ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ವಾಯುಂ ತರಙ್ಗಾಂಶ್ಚ ತರ್ಜಯಾಮಾಸ ತಸ್ಮಾದುಭೌ ನಿವೃತ್ಯ ಸ್ಥಿರೌ ಬಭೂವತುಃ|
25 Y les dijo: ¿Dónde está vuestra fe? Y ellos temiendo, quedaron maravillados, diciendo los unos a los otros: ¿Quién es éste, que aun a los vientos y al agua manda, y le obedecen?
ಸ ತಾನ್ ಬಭಾಷೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಃ ಕ? ತಸ್ಮಾತ್ತೇ ಭೀತಾ ವಿಸ್ಮಿತಾಶ್ಚ ಪರಸ್ಪರಂ ಜಗದುಃ, ಅಹೋ ಕೀದೃಗಯಂ ಮನುಜಃ ಪವನಂ ಪಾನೀಯಞ್ಚಾದಿಶತಿ ತದುಭಯಂ ತದಾದೇಶಂ ವಹತಿ|
26 Y navegaron a la tierra de los Gadarenos, que está delante de Galilea.
ತತಃ ಪರಂ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಗಿದೇರೀಯಪ್ರದೇಶೇ ನೌಕಾಯಾಂ ಲಗನ್ತ್ಯಾಂ ತಟೇಽವರೋಹಮಾವಾದ್
27 Y saliendo él a tierra, le salió al encuentro de la ciudad un hombre que tenía demonios ya de mucho tiempo; y no llevaba vestido, ni moraba en casa, sino en los sepulcros.
ಬಹುತಿಥಕಾಲಂ ಭೂತಗ್ರಸ್ತ ಏಕೋ ಮಾನುಷಃ ಪುರಾದಾಗತ್ಯ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾಚ್ಚಕಾರ| ಸ ಮನುಷೋ ವಾಸೋ ನ ಪರಿದಧತ್ ಗೃಹೇ ಚ ನ ವಸನ್ ಕೇವಲಂ ಶ್ಮಶಾನಮ್ ಅಧ್ಯುವಾಸ|
28 El cual como vio a Jesús, exclamó, y prostróse delante de él, y dijo a gran voz: ¿Qué tengo yo que ver contigo, Jesús, Hijo del Dios Altísimo? Ruégote que no me atormentes.
ಸ ಯೀಶುಂ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಚೀಚ್ಛಬ್ದಂ ಚಕಾರ ತಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರ್ಜಗಾದ ಚ, ಹೇ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಧಾನೇಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರ, ಮಯಾ ಸಹ ತವ ಕಃ ಸಮ್ಬನ್ಧಃ? ತ್ವಯಿ ವಿನಯಂ ಕರೋಮಿ ಮಾಂ ಮಾ ಯಾತಯ|
29 (Porque mandaba al espíritu inmundo que saliese del hombre; porque ya de muchos tiempos le arrebataba; y le guardaban preso con cadenas y grillos; mas rompiendo las prisiones era impelido del demonio por los desiertos.)
ಯತಃ ಸ ತಂ ಮಾನುಷಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಯಾತುಮ್ ಅಮೇಧ್ಯಭೂತಮ್ ಆದಿದೇಶ; ಸ ಭೂತಸ್ತಂ ಮಾನುಷಮ್ ಅಸಕೃದ್ ದಧಾರ ತಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾಃ ಶೃಙ್ಖಲೇನ ನಿಗಡೇನ ಚ ಬಬನ್ಧುಃ; ಸ ತದ್ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ಭೂತವಶತ್ವಾತ್ ಮಧ್ಯೇಪ್ರಾನ್ತರಂ ಯಯೌ|
30 Y le preguntó Jesús, diciendo: ¿Qué nombre tienes? Y él dijo: Legión; porque muchos demonios habían entrado en él.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ ತವ ಕಿನ್ನಾಮ? ಸ ಉವಾಚ, ಮಮ ನಾಮ ಬಾಹಿನೋ ಯತೋ ಬಹವೋ ಭೂತಾಸ್ತಮಾಶಿಶ್ರಿಯುಃ|
ಅಥ ಭೂತಾ ವಿನಯೇನ ಜಗದುಃ, ಗಭೀರಂ ಗರ್ತ್ತಂ ಗನ್ತುಂ ಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಸ್ಮಾನ್| (Abyssos g12)
32 Y había allí un hato de muchos puercos que pacían en el monte, y le rogaron que los dejase entrar en ellos; y los dejó.
ತದಾ ಪರ್ವ್ವತೋಪರಿ ವರಾಹವ್ರಜಶ್ಚರತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಭೂತಾ ವಿನಯೇನ ಪ್ರೋಚುಃ, ಅಮುಂ ವರಾಹವ್ರಜಮ್ ಆಶ್ರಯಿತುಮ್ ಅಸ್ಮಾನ್ ಅನುಜಾನೀಹಿ; ತತಃ ಸೋನುಜಜ್ಞೌ|
33 Y salidos los demonios del hombre, entraron en los puercos; y el hato de ellos se arrojó con impetuosidad por un despeñadero en el lago, y se ahogó.
ತತಃ ಪರಂ ಭೂತಾಸ್ತಂ ಮಾನುಷಂ ವಿಹಾಯ ವರಾಹವ್ರಜಮ್ ಆಶಿಶ್ರಿಯುಃ ವರಾಹವ್ರಜಾಶ್ಚ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಕಟಕೇನ ಧಾವನ್ತೋ ಹ್ರದೇ ಪ್ರಾಣಾನ್ ವಿಜೃಹುಃ|
34 Y los pastores, como vieron lo que había acontecido, huyeron; y yendo, dieron aviso en la ciudad y por las heredades.
ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಶೂಕರರಕ್ಷಕಾಃ ಪಲಾಯಮಾನಾ ನಗರಂ ಗ್ರಾಮಞ್ಚ ಗತ್ವಾ ತತ್ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ|
35 Y salieron a ver lo que había acontecido, y vinieron a Jesús; y hallaron sentado al hombre, del cual habían salido los demonios, vestido, y en seso, a los pies de Jesús; y tuvieron temor.
ತತಃ ಕಿಂ ವೃತ್ತಮ್ ಏತದ್ದರ್ಶನಾರ್ಥಂ ಲೋಕಾ ನಿರ್ಗತ್ಯ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಂ ಯಯುಃ, ತಂ ಮಾನುಷಂ ತ್ಯಕ್ತಭೂತಂ ಪರಿಹಿತವಸ್ತ್ರಂ ಸ್ವಸ್ಥಮಾನುಷವದ್ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಸನ್ನಿಧೌ ಸೂಪವಿಶನ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಬಿಭ್ಯುಃ|
36 Y les contaron los que lo habían visto, como había sido sanado aquel endemoniado.
ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಸ್ಯ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಕರಣಂ ದದೃಶುಸ್ತೇ ತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ|
37 Entonces toda la multitud de la tierra de los Gadarenos al derredor le rogaron, que se retirase de ellos; porque tenían gran temor. Y él subiendo en la nave se volvió.
ತದನನ್ತರಂ ತಸ್ಯ ಗಿದೇರೀಯಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಾ ಬಹವೋ ಜನಾ ಅತಿತ್ರಸ್ತಾ ವಿನಯೇನ ತಂ ಜಗದುಃ, ಭವಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟಾದ್ ವ್ರಜತು ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ತತೋ ವ್ಯಾಘುಟ್ಯ ಜಗಾಮ|
38 Y aquel hombre, del cual habían salido los demonios, le rogó para estar con él; mas Jesús le despidió, diciendo:
ತದಾನೀಂ ತ್ಯಕ್ತಭೂತಮನುಜಸ್ತೇನ ಸಹ ಸ್ಥಾತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ
39 Vuélvete a tu casa, y cuenta cuán grandes cosas ha hecho Dios contigo. Y él se fue, publicando por toda la ciudad cuán grandes cosas había Jesús hecho con él.
ಕಿನ್ತು ತದರ್ಥಮ್ ಈಶ್ವರಃ ಕೀದೃಙ್ಮಹಾಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವಾನ್ ಇತಿ ನಿವೇಶನಂ ಗತ್ವಾ ವಿಜ್ಞಾಪಯ, ಯೀಶುಃ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ತಂ ವಿಸಸರ್ಜ| ತತಃ ಸ ವ್ರಜಿತ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತದರ್ಥಂ ಯನ್ಮಹಾಕರ್ಮ್ಮ ಚಕಾರ ತತ್ ಪುರಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ|
40 Y aconteció que volviendo Jesús, la multitud le recibió con gozo; porque todos le esperaban.
ಅಥ ಯೀಶೌ ಪರಾವೃತ್ಯಾಗತೇ ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಆದರೇಣ ಜಗೃಹು ರ್ಯಸ್ಮಾತ್ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ತಮಪೇಕ್ಷಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ|
41 Y, he aquí, un varón llamado Jairo, el cual también era príncipe de la sinagoga, vino, y cayendo a los pies de Jesús, le rogaba que entrase en su casa;
ತದನನ್ತರಂ ಯಾಯೀರ್ನಾಮ್ನೋ ಭಜನಗೇಹಸ್ಯೈಕೋಧಿಪ ಆಗತ್ಯ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ಸ್ವನಿವೇಶನಾಗಮನಾರ್ಥಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಂ ಚಕಾರ,
42 Porque una hija única que tenía, como de doce años, se estaba muriendo. Y yendo, le apretaba la gente.
ಯತಸ್ತಸ್ಯ ದ್ವಾದಶವರ್ಷವಯಸ್ಕಾ ಕನ್ಯೈಕಾಸೀತ್ ಸಾ ಮೃತಕಲ್ಪಾಭವತ್| ತತಸ್ತಸ್ಯ ಗಮನಕಾಲೇ ಮಾರ್ಗೇ ಲೋಕಾನಾಂ ಮಹಾನ್ ಸಮಾಗಮೋ ಬಭೂವ|
43 Y una mujer que tenía flujo de sangre ya hacía doce años, la cual había gastado en médicos toda su hacienda, y de ninguno había podido ser curada,
ದ್ವಾದಶವರ್ಷಾಣಿ ಪ್ರದರರೋಗಗ್ರಸ್ತಾ ನಾನಾ ವೈದ್ಯೈಶ್ಚಿಕಿತ್ಸಿತಾ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವ್ಯಯಿತ್ವಾಪಿ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಯಾ ಯೋಷಿತ್ ಸಾ ಯೀಶೋಃ ಪಶ್ಚಾದಾಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ವಸ್ತ್ರಗ್ರನ್ಥಿಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ|
44 Llegándose por detrás tocó el borde de su vestido; y luego se estancó el flujo de su sangre.
ತಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಸ್ಯಾ ರಕ್ತಸ್ರಾವೋ ರುದ್ಧಃ|
45 Entonces Jesús dijo: ¿Quién es el que me ha tocado? Y negando todos, dijo Pedro y los que estaban con él: Maestro, la multitud te aprieta y oprime, y dices: ¿Quién es el que me ha tocado?
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುರವದತ್ ಕೇನಾಹಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟಃ? ತತೋಽನೇಕೈರನಙ್ಗೀಕೃತೇ ಪಿತರಸ್ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚಾವದನ್, ಹೇ ಗುರೋ ಲೋಕಾ ನಿಕಟಸ್ಥಾಃ ಸನ್ತಸ್ತವ ದೇಹೇ ಘರ್ಷಯನ್ತಿ, ತಥಾಪಿ ಕೇನಾಹಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟಇತಿ ಭವಾನ್ ಕುತಃ ಪೃಚ್ಛತಿ?
46 Y Jesús dijo: Me ha tocado alguien; porque yo he conocido que ha salido virtud de mí.
ಯೀಶುಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಕೇನಾಪ್ಯಹಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟೋ, ಯತೋ ಮತ್ತಃ ಶಕ್ತಿ ರ್ನಿರ್ಗತೇತಿ ಮಯಾ ನಿಶ್ಚಿತಮಜ್ಞಾಯಿ|
47 Entonces como la mujer vio que no se escondía, vino temblando, y postrándose delante de él, le declaró delante de todo el pueblo la causa porque le había tocado, y como luego había sido sana.
ತದಾ ಸಾ ನಾರೀ ಸ್ವಯಂ ನ ಗುಪ್ತೇತಿ ವಿದಿತ್ವಾ ಕಮ್ಪಮಾನಾ ಸತೀ ತಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಪಪಾತ; ಯೇನ ನಿಮಿತ್ತೇನ ತಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ ಸ್ಪರ್ಶಮಾತ್ರಾಚ್ಚ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಸ್ವಸ್ಥಾಭವತ್ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ತಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದಾಚಖ್ಯೌ|
48 Y él le dijo: Confía, hija, tu fe te ha sanado: vé en paz.
ತತಃ ಸ ತಾಂ ಜಗಾದ ಹೇ ಕನ್ಯೇ ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವ, ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಾಮ್ ಅಕಾರ್ಷೀತ್ ತ್ವಂ ಕ್ಷೇಮೇಣ ಯಾಹಿ|
49 Estando aun él hablando, vino uno de casa del príncipe de la sinagoga a decirle: Tu hija es muerta: no des trabajo al Maestro.
ಯೀಶೋರೇತದ್ವಾಕ್ಯವದನಕಾಲೇ ತಸ್ಯಾಧಿಪತೇ ರ್ನಿವೇಶನಾತ್ ಕಶ್ಚಿಲ್ಲೋಕ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಬಭಾಷೇ, ತವ ಕನ್ಯಾ ಮೃತಾ ಗುರುಂ ಮಾ ಕ್ಲಿಶಾನ|
50 Y oyéndo lo Jesús, le respondió, diciendo: No temas: cree solamente, y será sana.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತದಾಕರ್ಣ್ಯಾಧಿಪತಿಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಮಾ ಭೈಷೀಃ ಕೇವಲಂ ವಿಶ್ವಸಿಹಿ ತಸ್ಮಾತ್ ಸಾ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ|
51 Y entrado en casa, no dejó entrar a nadie, sino a Pedro, y a Santiago, y a Juan, y al padre y a la madre de la joven.
ಅಥ ತಸ್ಯ ನಿವೇಶನೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸ ಪಿತರಂ ಯೋಹನಂ ಯಾಕೂಬಞ್ಚ ಕನ್ಯಾಯಾ ಮಾತರಂ ಪಿತರಞ್ಚ ವಿನಾ, ಅನ್ಯಂ ಕಞ್ಚನ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ವಾರಯಾಮಾಸ|
52 Y lloraban todos, y la plañían. Y él dijo: No lloréis: no es muerta, mas duerme.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೇ ರುದನ್ತಿ ವಿಲಪನ್ತಿ ಚ ತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಜನಾನ್ ಉವಾಚ, ಯೂಯಂ ಮಾ ರೋದಿಷ್ಟ ಕನ್ಯಾ ನ ಮೃತಾ ನಿದ್ರಾತಿ|
53 Y hacían burla de él, sabiendo que estaba muerta.
ಕಿನ್ತು ಸಾ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಮೃತೇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ತೇ ತಮುಪಜಹಸುಃ|
54 Y él, echados todos fuera, y trabándola de la mano, clamó, diciendo: Joven, levántate.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ಕನ್ಯಾಯಾಃ ಕರೌ ಧೃತ್ವಾಜುಹುವೇ, ಹೇ ಕನ್ಯೇ ತ್ವಮುತ್ತಿಷ್ಠ,
55 Entonces su espíritu volvió, y se levantó luego; y él mandó que le diesen de comer.
ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಣೇಷು ಪುನರಾಗತೇಷು ಸಾ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಉತ್ತಸ್ಯೌ| ತದಾನೀಂ ತಸ್ಯೈ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ದಾತುಮ್ ಆದಿದೇಶ|
56 Y sus padres estaban fuera de sí: a los cuales él mandó, que a nadie dijesen lo que había sido hecho.
ತತಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಪಿತರೌ ವಿಸ್ಮಯಂ ಗತೌ ಕಿನ್ತು ಸ ತಾವಾದಿದೇಶ ಘಟನಾಯಾ ಏತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಮಾ ಕಥಯತಂ|
